Το Θέατρο «Αγγέλων Βήμα» παρουσιάζει από τις 28 Δεκεμβρίου 2015, το έργο της Άρτεμις Μουστακλίδου «Τα τέσσερα τετραγωνικά (4m2)», βασισμένο στο διήγημα «Ένα μέρος σαν ανοιχτή καρδιά…» από το «Καλά νέα από την Αφροδίτη» του Φρέντυ Γερμανού, μια παράσταση του 2ου Φεστιβάλ Διαρκείας Ελληνικού Θεατρικού Έργου 21ου Αιώνα με καλλιτεχνικά υπεύθυνη τη Λεία Βιτάλη.
Το έργο
Βρισκόμαστε κάπου σε κάποιο μέλλον… ίσως όχι τόσο μακρινό. Ο πόλεμος έχει καταστρέψει τα πάντα. Τίποτα δεν θυμίζει τον κόσμο μας. Ραδιενέργεια παντού. Εκατομμύρια νεκροί. Όσοι επέζησαν παλεύουν να επιβιώσουν.
Πέντε άτομα σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο… απ’ τους τυχερούς (;) Στον καθένα αναλογούν 4 τμ. Κάποιος δεν θα αντέξει. Κι ένας θάνατος ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλους καταφέρνει να διαταράξει τα πάντα…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η παράσταση
Μια παράσταση για το παράξενο, στρεβλό, κατακερματισμένο σε λόγο και νόημα παρόν που μας κληροδότησαν. Ένα ανοημάτιστο παρόν που τροφοδοτεί ένα παράλογο μέλλον.
Ο Φρέντυ έγραψε…:
Μια εξομολόγηση αντιεπιστημονικής φαντασίας
“Δεν είχα ποτέ σχέση με επιστημονική φαντασία. Ούτε ίσως θα έχω ποτέ. Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου σχέση με τίποτα το επιστημονικό ή το μηχανικό. Βασικά πιστεύω ότι ένας συγγραφέας που γράφει επιστημονική φαντασία δεν είναι απαραίτητο να είναι επιστημονική διάνοια. Δεν θα έβλαπτε φυσικά να ’ταν. Στο ερώτημα όμως πως θα ήταν ο κόσμος αύριο – ή μεθαύριο – απαντά περισσότερο η φαντασία και λιγότερο η επιστήμη. Η επιστήμη μας δίνει περισσότερο το κάδρο.
Το ερώτημα είναι πώς θα γεμίσει ο άνθρωπος το κάδρο αυτό; Με τι χρώματα; Ροζ ή γαλάζια; Άσπρα ή μαύρα;
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η φαντασία… Έχει μπει κιόλας στον αιώνα που ζούμε. Μια βόμβα που σκάει ξαφνικά σε ένα αεροδρόμιο της Ευρώπης σκοτώνει είκοσι αθώους, για άλλους αθώους που σκοτώθηκαν στο Ιράκ ή στην Αφρική.
Κανείς ωστόσο δεν ξαφνιάζεται ιδιαίτερα με όλα αυτά – ούτε εκείνος που σκοτώνει ούτε εκείνος που σκοτώνεται. Είναι το σκληρό παιχνίδι του αιώνα… Πόσο σκληρό θα είναι το παιχνίδι που ξημερώνει;
Έγραψα πατώντας με το ένα πόδι στο σήμερα και με το άλλο στο μεθαύριο. Γράφω για το σήμερα εδώ και σαράντα χρόνια. Ένας συγγραφέας είναι παντρεμένος με το σήμερα. Ζει με το σήμερα, κοιμάται με το σήμερα.
Φέτος το καλοκαίρι ένιωσα την ανάγκη μιας απιστίας.
Κοιμήθηκα με το μεθαύριο.
Αθήνα, Νοέμβριος 2256
ΥΤΝΕΡΦ ΣΟΝΑΜΡΕΓ
(Στον εικοστό τρίτο αιώνα τα ονόματα θα διαβάζονται ανάποδα)
Συντελεστές της παράστασης
Συγγραφέας: Άρτεμις Μουστακλίδου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Τζίνα Μίαρη
Σκηνικά – Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Σχεδιασμοί φωτισμών: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
Φωτογραφίες: Θοδωρής Θεοδώρου
Video: Αργύρης Καραζουρνιάς
Αφίσα: Purple Design
Παίζουν: Χρύσα Κούρκουλου, Δημήτρης Μαγκλάρας, Σταυρούλα Οικονόμου
Διάρκεια παράστασης: 50 λεπτά
