Μια ιδιαίτερη ιστορία για τη δύναμη του γραπτού λόγου, που αποτέλεσε πηγή ελπίδας εν καιρώ πολέμου.

Μέσα από μια συνταρακτική αφήγηση, η δημοσιογράφος Ντελφίν Μινουί καταγράφει με σεβασμό την επικοινωνία της με τους μαχητές του ελεύθερου Συριακού στρατού, μεταφέροντας το χρονικό της δημιουργίας της βιβλιοθήκης, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι το φως θα συνεχίσει να αναδύεται από το σκοτάδι…

Κείμενο οπισθοφύλλου

Στη σκιά του πολέμου, οι φράσεις μπορούν να πάλλονται και πάλι. Τέλεια ταξινομημένες και τοποθετημένες στα ράφια, οι λέξεις στέκονται όρθιες, είναι γερές, θριαμβεύτριες, αγέρωχες, γενναίες, αξιόπιστες, γεμάτες αλήθεια. Ανοίγουν δρόμους στη σκέψη, χειμάρρους ιδεών και ιστοριών για να ξεφεύγεις.

Από το 2012 έως το 2016 η εξεγερμένη Νταράγια, προάστιο της Δαμασκού, υπέστη μια ανελέητη πολιορκία από τις δυνάμεις του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Τέσσερα χρόνια καθόδου στην κόλαση, σημαδεμένα από βομβαρδισμούς, επιθέσεις με χημικά αέρια, στερήσεις και πείνα. Μπροστά στη βία του καθεστώτος Άσαντ, σαράντα περίπου νεαροί επαναστάτες αποφασίζουν να ελευθερώσουν χιλιάδες βιβλία θαμμένα κάτω από τα ερείπια και να τα συγκεντρώσουν σε μια βιβλιοθήκη κρυμμένη σε ένα υπόγειο.

Η αντίστασή τους μέσω των βιβλίων είναι αλληγορική: ενσαρκώνει την απόλυτη άρνηση απέναντι σε κάθε μορφή πολιτικής ή θρησκευτικής επιβολής. Ενσαρκώνει την τρίτη φωνή, μεταξύ καθεστώτος Άσαντ και Ισλαμικού Κράτους. Φωνή που ο πόλεμος απειλεί να πνίξει. Η αφήγηση, καρπός της επικοινωνίας μέσω Skype ανάμεσα στη Γαλλίδα δημοσιογράφο Μινουί και τους ανυπότακτους ακτιβιστές, είναι ένας ύμνος στην προσωπική ελευθερία και στη δύναμη της λογοτεχνίας.

Ντελφίν Μινουί

Η Ντελφίν Μινουί γεννήθηκε το 1974 και είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα Le Figaro. Κάνει διεθνές ρεπορτάζ με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή και έχει βραβευτεί με το Albert Londres 2006 για τις ανταποκρίσεις της από το Ιράν και το Ιράκ. Τα τελευταία 20 χρόνια ταξιδεύει πολύ σε όλο τον αραβομουσουλμανικό κόσμο. Σήμερα ζει στην Κωνσταντινούπολη, από όπου συνεχίζει να παρακολουθεί από κοντά τη συριακή επικαιρότητα.

Έχει γράψει τα έργα: Les Pintades à Téhéran (2009), Δέκα ετών, διαζευγμένη, Νοζούντ Άλι (2010), Τripoliwood (2011) και Je vous écris de Téhéran (2015).

Το 2018 σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ «Νταράγια: Η βιβλιοθήκη κάτω από τις βόμβες», το οποίο βασίστηκε στο βιβλίο της. Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι France 5, ενώ το 2019 απέσπασε το Βραβείο Νεανικού Κοινού του Φεστιβάλ Κινηματογράφου FIGRA.