Σε ένα αρτοποιείο του Ουγκάρτε, στη Χώρα των Βάσκων, ένα παιδί επιστρέφει από το καλοκαιρινό σχολείο στη Γαλλία έχοντας χάσει τη μιλιά του. Εκεί θα γνωρίσει αληθινούς φίλους και μαζί τους θα ζήσει τις παράξενες περιπέτειες γύρω από το κανάλι που κατεβαίνει από το βουνό. Καθώς η δικτατορία του Φράνκο οδεύει προς το τέλος της, αλλάζει και η ζωή μιας παρέας φίλων, φαντάρων που περιμένουν το απολυτήριο ενώ κρύβουν στο στρατόπεδο το πιο παράξενο κατοικίδιο, αγνοώντας ότι η τραγωδία πάντα καραδοκεί. Όταν, πολλά χρόνια αργότερα, οι απεργίες συνταράζουν τα ορυχεία του Ουγκάρτε, θα δώσουν και το έναυσμα για μια ιστορία εκδίκησης που λες και έχει βγει από νουάρ μυθιστόρημα. Συνάμα, κάθε πρωταγωνιστής κουβαλάει και τη δική του προσωπική ιστορία, με τα τραύματα και τις αγωνίες, με τα μυστικά και τις σιωπές, ενώ ο κόσμος τριγύρω αλλάζει και εισβάλλει στην κοινότητα του Ουγκάρτε – τηλεόραση, ριάλιτι, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο φέρνουν κοντά στη μικρή κοινότητα μέχρι και το μακρινό Τέξας.
Πενήντα χρόνια ιστορίας της Χώρας των Βάσκων, μέσα από διαδρομές που τέμνονται, μέσα από ζωές που διασταυρώνονται και μετά πάλι απομακρύνονται, καθώς οι πρωταγωνιστές και οι πρωταγωνίστριες ζουν φιλίες, αποχωρισμούς, χαρές και λύπες, και με τη φύση γύρω να σημαδεύει πάντα τη ζωή τους.
Μπερνάρντο Ατσάγα
Ο Μπερνάρντο Ατσάγα (Bernardo Atxaga) γεννήθηκε στο Αστεάσου της Γκιπούθκοα, το 1951, και θεωρείται ο σημαντικότερος σύγχρονος Βάσκος συγγραφέας και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανίας. Το μυθιστόρημά του Ομπαμπακόακ (1988) τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με το «Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας της Ισπανίας». Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε τριάντα δύο γλώσσες και έχουν αποσπάσει βραβεία σε πολλές χώρες. Το 2019 τιμήθηκε με το «Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων της Ισπανίας», για το σύνολο του έργου του. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Ομπαμπακόακ, Ένας άνθρωπος μόνος, Εκείνοι οι ουρανοί και Ο γιoς του ακορντεονίστα όλα από τις εκδόσεις Εκκρεμές σε μετάφραση Στράτου Ιωαννίδη. Το Ομπαμπακόακ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Montxo Armendriz το 2005, με τίτλο Ομπάμπα, καθώς και Ο Γιος του ακορντεονίστα στο θέατρο και τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Fernardo Berουs.
