Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει το πρόγραμμα προβολών Sonic Façade, με επτά βίντεο από τη συλλογή του …
Τα έργα θα προβάλλονται στην πρόσοψη του Μουσείου το διάστημα από 4 έως 29 Αυγούστου, σύμφωνα με το πρόγραμμα που ακολουθεί.
Με βίντεο του Peter Moore, του Nam June Paik, του Lars Movin και του John Cage, το πρόγραμμα Sonic Façade περιστρέφεται θεματικά γύρω από τους άξονες της μουσικής και του κινήματος Fluxus. Η συγκεκριμένη επιλογή δίνει έμφαση στην πολύ σημαντική επίδραση του John Cage και της διδασκαλίας του στην καθιέρωση του τυχαίου στην διαδικασία μουσικής σύνθεσης αλλά και στην αποδέσμευση της μουσικής εκτέλεσης από κάθε μορφής σύμβαση.
Όπως διακρίνεται από τα έργα A Tribute to John Cage του Nam June Paik και Catch 44 του John Cage, o συνθέτης πλέον δεν γράφει νότες σε πεντάγραμμο αλλά περιγράφει πράξεις που ο μουσικός μπορεί να ερμηνεύσει διαφορετικά. Η μουσική δεν συντίθεται πλέον από νότες αλλά από ήχους και ο μουσικός δεν παίζει κάποιο όργανο αλλά εκτελεί μια σειρά από πράξεις στη σκηνή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η διαφορετική προσέγγιση του John Cage έγινε σύμφωνα με μια Ζεν ηθική η οποία αποσκοπούσε στην αποκαθήλωση του καλλιτεχνικού «εγώ» από την δημιουργική πράξη και εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλα τα δημιουργικά πεδία, όπως τη χορογραφία, μέσω του στενού του συνεργάτη και συντρόφου του Merce Cunningham (Nam June Paik, Merce By Merce By Paik) το χώρο τον εικαστικών τεχνών μέσω του μαθητή του Allan Kaprow (Peter Moore, Stockhausen\’s Originale: Doubletakes) και τελικά το διακαλλιτεχνικό κίνημα Fluxus όπως φαίνεται στο ντοκιμαντέρ The Misfits – 30 years of Fluxus με το οποίο συνδέονται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό όλοι οι καλλιτέχνες αυτής της παρουσίασης.
Οι καλλιτέχνες του κινήματος, σε εκδηλώσεις με τη μορφή συναυλίας, χρησιμοποιούσαν μουσικά όργανα και καθημερινά αντικείμενα με ριζοσπαστικά διαφορετικό και συχνά προκλητικό τρόπο, όπως λ.χ. ο Nam June Paik, που συχνά μετέτρεπε το βίντεο και την τηλεόραση σε μουσικά όργανα στο πλαίσιο καλλιτεχνικών πειραματισμών, που εν τέλει οδήγησαν στη γέννηση της βιντεοτέχνης.
Προβολές:
4, 10, 15, 20, 25 Αυγούστου: Πήτερ Μουρ
Stockhausen\’s Originale: Doubletakes, 1964 – 1994
Βιντεοταινία, ασπρόμαυρη, με ήχο
Διάρκεια 30΄5΄΄Ναμ Τζουν Πάικ
Video Film Concert, 1966-72, 1992
Βιντεοταινία, ασπρόμαυρη και έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 35’. Συμπεριλαμβάνει τα έργα: Video Tape Study No 3, Beatles Electroniques, Electronic Moon No 2, Electronic Fables, Waiting for Commercials, Electronic Yoga
5, 11, 16, 21, 26 Αυγούστου: Λαρς Μόβιν
The Misfits – 30 years of Fluxus, 1993
Βίντεοταινία, έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 79\’
7, 12, 17, 22, 27 Αυγούστου: Ναμ Τζουν Πάικ
Global Groove, 1973
Με τον John Godfrey
Βιντεοταινία, έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 28΄30΄΄
8, 13, 18, 23, 28 Αυγούστου: Ναμ Τζουν Πάικ
A Tribute to John Cage, 1973 -1976
Βιντεοταινία, έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 29΄02΄΄ Τζον Κέητζ
Catch 44, 1971
Βιντεοταινία, έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 39΄15΄΄
9, 14, 19, 24, 29 Αυγούστου: Ναμ Τζουν Πάικ
Merce by Merce by Paik (Ο Μερς από τον Μερς από τον Πάικ), 1978
σε συνεργασία με τους Charles Atlas, Merce Cunningham και Shigeko Kubota
Part One: Blue Studio: Five Segments (Μέρος Πρώτο: Μπλε στούντιο: Πέντε
τμήματα) με τους Merce Cunningham και Charles Atlas, 1975-76
Merce by Merce by Paik Part Two: Merce and Marcel, 1978
μαζί με την Shigeko Kubota
Βιντεοταινία, έγχρωμη, με ήχο
Διάρκεια 29΄05΄