Είχα τη χαρά να γνωρίσω προσωπικά την συγγραφέα του έργου Τraces of Antigone στην πρώτη επαφή του με το ελληνικό κοινό όπου έγινε σε μορφή αναλογίου. Το κείμενο είναι πολύ δυνατό, σε άλλα σημεία με μορφή ημερολογίου με δυνατες μνήμες και εικόνες και αλλού συμβαίνει στο εδώ και τώρα με περιγραφές που κόβουν την ανάσα. Στην παράστασή μας αυτή η πολύ προσωπική ματιά στις μνήμες και τις αφηγήσεις ενός κοριτσιού που στην πορεία γίνεται γυναίκα πιστεύω ότι μένει αναλλοίωτη και στιγμή τη στιγμή βαθαίνει. Το τοπίο της μνήμης εμπλουτίζεται με φωτογραφίες και μελωδίες. Η πληγή ξανανοίγει για να βρει το δρόμο της Γιατριάς.

Η παράσταση, μας βάζει στο παλιό παιδικό δωμάτιο με όλα τα αγαπημένα αντικείμενα τα ρούχα και τις μυρωδιές. Άλλη στιγμή βρισκόμαστε στο σχολείο με τα άλλα κορίτσια και τις φευγαλέες αντρικές φιγούρες που προκαλούν φόβο και ενοχές. Η σεξουαλικότητα που αφυπνίζει το εφηβικό σώμα είναι πάντα παρούσα. Βρίσκεται κανείς αμέσως μετά στη δύσκολη θέση του κοριτσιού που θα προσπαθήσει να διαχειριστεί την σεξουαλικότητα του. Όχι ελεύθερη. Όχι ακόμη ο εαυτός της. Υπάρχει ο βίαιος περίγυρος που με τη δύναμή του και την εξουσιαστικότητά του δημιουργεί ένα πλέγμα φόβου ντροπής και αγωνίας. Λέει κάπου στο κείμενο “αρχίζει λοιπόν με την αγωνία..την τρώει…την τρώει μέρες”.

Αυτή η αγωνία διαπερνάει κατά τη γνώμη μου όλη την παράσταση. Η αγωνία για τη βία που υπάρχει ως πλαίσιο που μέσα της κάτω από τα βλέμματα των αντρών και γυναικών το μικρό κορίτσι θα γίνει γυναίκα. Η αγωνία για τη βία που δεν φαίνεται. Η αγωνία που γεννά το ίδιο το σώμα. Το τραύμα που το σώμα θα προσπαθήσει να διαχειριστεί. Η μικρή Αντιγόνη που θα μετρήσει τις πληγές στο σώμα για να αρχίσει να μαθαίνει να μη φοβάται.

Θα τα καταφέρει άραγε;

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Σεραφίτα Γρηγοριάδου

Η Σεραφίτα Γρηγοριάδου είναι ηθοποιός και περφόρμερ. Διδάσκει υποκριτική για το θέατρο και το σινεμά. Συμμετέχει στην παράσταση «Ιχνη της Αντιγόνης» σε σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Διαβάστε επίσης:

Ίχνη της Αντιγόνης, σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου