"Ψυχογεωγραφίες", Frédéric Bootz – Πάνος Χαραλάμπους: Έκθεση ζωγραφικής στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει την εικαστική έκθεση των Frédéric Bootz και Πάνου Χαραλάμπους, με τίτλο “Ψυχογεωγραφίες”, από 2 έως 31 Ιουλίου 2014.

“Ψυχογεωγραφίες”:  Δύο εικαστικοί καλλιτέχνες, ο ένας Γάλλος, ο άλλος Έλληνας,

με διαφορετικές διαδρομές  αλλά με συγγενείς διεργασίες, επικαιροποιούν μία συνομιλία παρουσιάζοντας έργα τους της ίδιας χρονικής περιόδου, που μέσα από διαφορετικές φόρμες, και εικονοθεσίες καταλήγουν σε ένα υπερβατικό συναισθηματικό αποτέλεσμα που θέτει σε αμφισβήτηση τις βεβαιότητες και αιωρείται ανάμεσα στο όνειρο (Bootz) και την υποστασιακή πραγματικότητα (Χαραλάμπους). Η έκθεση συνοδεύεται από 2 video των καλλιτεχνών.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έχει η προτεινόμενη έκθεση είναι ότι τα έργα και των δύο καλλιτεχνών έχουν γίνει την δεκαετία του΄90,  και ως ενότητα θα εκτεθούν για 1η  φορά στην Ελλάδα.

Ζωγραφικά έργα μεγάλων διαστάσεων των:

·Frédéric Bootz : λάδι σε καμβά και gouaches, ενότητες, Κάιρο και ανατολή.

·Πάνος Χαραλάμπους, μεγάλα έργα, λάδι και φύλλα καπνού σε καμβά, ενότητα ʺTobacco areaʺ τα οποία εκτέθηκαν τον Απρίλιο 2014, σε τιμητική έκθεση στην Γαλλία, στην πρωτοποριακή Σχολή Καλών Τεχνών της Besançon.

Επιμέλεια-Διοργάνωση: Γωγώ Κολυβήρα

Όπως σημειώνει ο ιστορικός Τέχνης  Kωνσταντίνος Μπάσιος  στο κείμενο  του για την έκθεση με τίτλο Για τις «έλλογες» εικόνες:

Οι διαδρομές ζωής που ακολουθούν οι δημιουργοί δεν τέμνονται εύκολα. Μπορούν όμως λίγο να πλησιάσουν. Σε μια τέτοια διοργάνωση, όπως η σημερινή, δίνεται η ευκαιρία σε όλους, δηλαδή στο κοινό αλλά και στους ίδιους τους καλλιτέχνες, να προκύψει μια κατ’ ουσίαν συνάντηση, που βάσιμα θέτει τις αναμονές μας, τις περιέργειές μας, αλλά και τις προκαταλήψεις μας σε μια δοκιμή.

∆ύο άνθρωποι, με διαφορετικές πορείες, με επιμέρους εμπειρίες σπουδών και ζωής, αλληλο-εκτίθενται και παρα-τοποθετούνται, μέσα από έργα τους. Και ενώ δεν πρόκειται για κάποια εξειδικευμένη προσέγγιση που θα μπορούσε να έχει ως στόχο την επισήμανση κοινών  ή μη κοινών  στοιχείων, εν τούτοις και με ένα τρόπο σχεδόν άδηλο και λανθάνοντα, κάτι ανάλογο υπονοείται.

∆ουλειές, προηγούμενων χρόνων, άρα μιας άλλης εποχής, που παράχθηκαν σχεδόν   ταυτόχρονα,   εμπνευσμένες   από   εντελώς διαφορετικές αφορμές και καθοδηγούμενες από άλλες τεχνοτροπίες, επιτυγχάνουν να  προκαλέσουν ανάλογες, σχεδόν ομόλογες αντιδράσεις, σκέψεις και προπαντός συναισθήματα.

Η χωρική και χρονική συνεύρεση όλων αυτών των δημιουργιών, που τώρα έχουμε στη διάθεσή μας, προσφέρεται ως ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, που ενώ δεν είναι ολοκληρωμένο, ο καθένας μας μπορεί να το συμπληρώσει σύμφωνα με ό,τι και όσα έχει εισπράξει από μια τέτοια παραλληλία εκθεμάτων.

Αυτή η έκθεση δεν επιβάλλει θεωρήσεις, ούτε  υποδεικνύει αυθεντικούς και ορθόδοξους τρόπους κατανόησης και ερμηνείας για αυτά που εκτίθενται.

Αποτελεί, ωστόσο, μια μορφή κοινής απόδειξης ότι η ανάγκη της έκφρασης και η αγωνία της μετάδοσης του νοήματος μάς αφορά όλους, είτε είμαστε δημιουργοί, είτε θεατές.

Ας  είναι, επομένως, η έκθεση  αυτή μια αφορμή, για να ξεπεράσουμε τους κλασικούς τεχνο-κριτικούς διαχωρισμούς: πώς δηλαδή, ακόμα και μια εννοιολογικά δομημένη σύνθεση του έλληνα Πάνου Χαραλάμπους θα μπορούσε να είναι ένα «τοπίο» και πώς ένα συγκροτημένο τοπίο του γάλλου Frédéric Bootz θα μπορούσε να κατέχει τη θέση μιας «προγραμματικής» δήλωσης.

Γιατί είναι, εν τέλει, τα διανοήματα, ως μια συνθήκη πολιτισμού, που επιτρέπουν τέτοιου τύπου υπερβάσεις, ώστε να επιφέρουν διασταυρώσεις, πολύ πιο γόνιμες, από όσο υποπτευόμαστε.

*    Ο Πάνος Χαραλάμπους είναι καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.

**  Ο Frédéric Bootz Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης, εργάζεται μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας.  Πληροφορίες στο λεξικό E.BENEZIT, Nouvelle edition tome 2 GrÜnd 1999