Η New Star, θα προβάλλει τρεις κλασικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου στον κινηματογράφο Θησείον

… την εβδομάδα από 6 έως 12 Σεπτεμβρίου 2012.

«FUNNY FACE»

ΠΕΜΠΤΗ 6/9 – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/09

ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ STANLEY DONEN, ME THΝ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ AUDREY HEPBURN, TON ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ FRED ASTAIRE KAI ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ GEORGE GERSHWIN

Υποψήφια για Όσκαρ Σεναρίου, Σκηνογραφίας, Φωτογραφίας & Κουστουμιών 1958
Υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα 1957

FUNNY FACE
ΗΠΑ, Ρομαντική κομεντί, 103’,  Έγχρωμη

Σκηνοθεσία: Stanley Donen
Σενάριο: Leonard Gershe
Παραγωγή: Roger Edens
Μουσική: George Gershwin
Φωτογραφία: Ray June
Κοστούμια: Edith Head-Givenchy

Με τους: Audrey Hepburn, Fred Astaire, Kay Thomson

Ο φωτογράφος Ντικ Έιβερι ψάχνοντας ένα λίγο πιο εξεζητημένο και ποιοτικό χώρο για να στεγάσει την επόμενη φωτογράφηση μόδας, ανακαλύπτει και «εκμεταλλεύεται» ένα μικρό και όμορφο βιβλιοπωλείο στο Γκρίνουιτς Βίλατζ. Όταν η φωτογράφηση τελειώνει  όλα είναι ανάκατα, προς μεγάλη θλίψη της πωλήτριας Τζο Στόκτον. Ο Έιβερι μένει  για να τη βοηθήσει να συμμαζέψει το μέρος. Αργότερα, καθώς κοιτάζει τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει, ανακαλύπτει τη μορφή της Τζο κάπου στο φόντο μιας φωτογραφίας. Ιντριγκαρισμένος από την ιδιαίτερη εμφάνιση της, ενημερώνει την εκδότρια του, Μάγκι Πρέσκοτ. Κάνουν επαγγελματική πρόταση στη Τζο, η οποία δέχεται απρόθυμα, μόνο και μόνο γιατί η πρόταση περιλαμβάνει ένα ταξίδι…. στο Παρίσι! Όσο περνάει ο καιρός, η επιφυλακτική και επιθετική στάση της απέναντι στη δουλειά μαλακώνει κι αρχίζει να απολαμβάνει και τη δουλειά και την παρέα του γοητευτικού φωτογράφου. Το ατίθασο αγοροκόριτσο γίνεται γυναίκα, ερωτεύεται και ταξιδεύει στη μαγεία της  Πόλης του Φωτός και του Ερώτα… Το Παρίσι, η Πόλη του Φωτός, λάμπει ακόμα περισσότερο όταν η Audrey και ο Fred, συναντιούνται και μεταφέρουν τη λάμψη τους σ’ αυτή την εξαιρετική ρομαντική κομεντί υπό τους ήχους της μουσικής του George Gershwin. Από υπάλληλος  βιβλιοπωλείου που μεταμορφώνεται σε μοντέλο, η Hepburn μας παρουσιάζει τις χορευτικές και μουσικές της ικανότητες, ερμηνεύοντας γνωστά κομμάτια όπως το “How Long Has This Been Going On?” και χορεύοντας από μπαλέτο έως και biba. Ο Astaire, ως φωτογράφος μόδας που ανακαλύπτει τη μούσα του, μας ταξιδεύει με τον αμίμητο τρόπο του, χορεύοντας με την ντάμα του το χορό του έρωτα και της μαγείας.

Ομορφότερη από ποτέ η Audrey Hepburn  γοητεύει με το «αστείο μουτράκι της», εκτός από το Fred Astaire και το θεατή, με τη μοναδική φρεσκάδα και το αξεπέραστο στυλ της. Γεμίζει την οθόνη και την καρδιά μας υπενθυμίζοντας μας, πως γυναίκα γεννιέσαι, δε γίνεσαι. Με το μοναδικό της ταμπεραμέντο, λαμπερότερη από ποτέ και χαμογελαστή, μας κάνει όταν χορεύει να χορεύουμε κι εμείς μαζί της. Είναι τόσο όμορφη κι αρμονική που δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας. Ένας ανήσυχος φωτογράφος βρίσκει τη μούσα του σ’ ένα βιβλιοπωλείο και την ταξιδεύει στην Πόλη του Φωτός, απολαμβάνοντας μοναδικές στιγμές. Ένα ταξίδι στο Παρίσι γεμάτο έρωτα κι ευτυχία υπό τους ήχους της μουσικής του μοναδικού George Gershwin. Υποψήφιο για 4 Oscar, το «Funny Face» είναι ένα Technicolor υπερθέαμα, με εξαιρετικά δεμένο καστ, υπέροχα κουστούμια και χορογραφίες. Θαυμάστε το στυλ της, αντλείστε από την λάμψη της και αφεθείτε στην ανακουφιστική της αισιοδοξία. Θα περάσετε υπέροχα.

«SABRINA»


ΣΑΒΒΑΤΟ 8/09 – ΚΥΡΙΑΚΗ 9/09

ΗΠΑ, 1954, 109’, Α/Μ

Σενάριο: Billy Wilder, Samuel A. Taylor, Ernest Lehman βασισμένο στο θεατρικό έργο “Sabrina fair” του Samuel A. Taylor
Σκηνοθεσία: Billy Wilder
Κοστούμια: Edith Head, Hubert de Givenchy
Μουσική: Friedrich Hollaender
Μοντάζ: Arthur P. Schmidt
Διεύθυνση φωτογραφίας: Charles Lang

Με τους: Humphrey Bogart, Audrey Hepburn, William Holden

Δύο αδέλφια, ο Λάινους και ο Ντέηβιντ Λάραμπι, κληρονομούν την τεράστια περιουσία του πατέρα τους. Ο σοβαρός Λάινους αφοσιώνεται στις οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ ο Ντέηβιντ ενδιαφέρεται μόνο για τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις όμορφες κοπέλες. Η κόρη του σοφέρ της οικογένειας, η Σαμπρίνα, ένα νεαρό αλλά ασχημάτιστο κορίτσι, είναι ερωτευμένη με τον γόη της οικογένειας Λάραμπι. Μια νύχτα πριν φύγει για το Παρίσι, όπου πάει για σπουδές,  επιχειρεί να αυτοκτονήσει από έρωτα για τον Ντέηβιντ, αλλά σώζεται από τον Λάινους. Πηγαίνει στο Παρίσι, όπου θα μεταμορφώνεται σε μια καλλιεργημένη και γοητευτική γυναίκα. Όταν επιστρέφει στην έπαυλη των Λάραμπι, τα πάντα αλλάζουν, αφού ο Ντέηβιντ εντυπωσιάζεται μαζί της. Οι οικογενειακές όμως επιχειρήσεις έχουν άλλα σχέδια για εκείνον. Ο Λάινους στήνει μια μηχανή προκειμένου να αποτρέψει την εξέλιξη του δεσμού τους. Τη φλερτάρει και αρχίζει να γοητεύεται από την ρομαντική, αθώα, διασκεδαστική και παρορμητική Σαμπρίνα. Τώρα εκείνη βρίσκεται μεταξύ των δύο. Του έρωτα της ζωής της κι ενός ανθρώπου που κάτω από το προσωπείο του σκληρού επιχειρηματία, βρίσκεται ένας όμορφος και γλυκός άνθρωπος. Ποιον απ’ τους δύο θα διαλέξει; Ποιος θα κερδίσει τη γοητευτική Σαμπρίνα;

Η Audrey Hepburn, ως Σαμπρίνα μας πηγαίνει πίσω στην εποχή της αθωότητας και του ολοκληρωτικού έρωτα. Από ασχημάτιστο κοριτσάκι, η Ευρώπη την κάνει μια κομψή και γοητευτική γυναίκα, ικανή να σπάσει τον πάγο της καρδιάς ενός αφοσιωμένου επιχειρηματία. Ο ερωτύλος, αφελής και καλόκαρδος αδερφός του, μπορεί να γοητεύεται από την εξωτερική της εμφάνιση αλλά ο Λάινους βλέπει στα μάτια της μια γυναίκα που ποθεί την άνευ όρων αγάπη. Ξαφνικά οι επιχειρήσεις δεν έχουν καμία σημασία. Ξαφνικά καταλαβαίνει, περνά τη ζωή του, μέσα σ’ ένα γραφείο. Ξαφνικά νιώθει την ανάγκη να ξεφύγει απ’ όλα αυτά που παλιότερα τον γέμιζαν. Η Σαμπρίνα με την ειλικρίνεια της, το στυλ της (Δόξα στον Givenchy) και τη μοναδική της ικανότητα στο να φτιάχνει εικόνες, του θυμίζει πως στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας μοναχικός άνθρωπος.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για τη «Γλυκειά μου Σαμπρίνα», οι Χέπμπορν και Χόλντεν ερωτεύτηκαν και εκείνη τότε ήλπισε πως θα παντρευόταν και θα έκαναν παιδιά.

Η γλυκιά Σαμπρίνα, βγαλμένη από μια άλλη εποχή ακόμα πιο παλιά από το 1954, είναι ένα σύμβολο που απεικονίζει την αγάπη την πίστη και την αθωότητα. Πιστή στον έρωτα της, αλλάζει, σχεδόν για χάρη του, μεταμορφώνεται και ως αληθινή γυναίκα, πάει να κατακτήσει τον αγαπημένο της.  Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο και γοητεύεται ακόμα πιο πολύ απ’ το μυστηριώδη Λάινους. Ίσως το παιχνίδι αυτό να φαίνεται χιλιοειπωμένο, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι η μοναδική Όντρεϋ, πάει αυτό το ρόλο ένα βήμα παραπέρα. Δεν γοητεύεται ούτε από ομορφιά, ούτε από δύναμη, ούτε από το χρήμα. Τη γοητεύει ο άνθρωπος κάτω από τη μάσκα, ο μοναχικός, αυτός που αγάπησε κάποια στιγμή και πόνεσε. Και που μετά αφοσιώθηκε για να ξεχάσει. Ξεχνάει ότι είναι το θηλυκό που πάει για να κατακτήσει, μπερδεύεται και ξαφνιάζει τον ίδιο της το εαυτό με την αλλαγή της. Δεν την νοιάζουν τα λεφτά, δεν θέλει τίποτα παραπάνω από τον άντρα που κέρδισε την καρδιά της. Όταν αυτός θα την πληγώσει, ως από μηχανής άγγελος, ο πρώην αγαπημένος της θα σώσει την κατάσταση και θα έχουμε το «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Ένα παραμύθι που μοιάζει μακρινό, ουτοπικό όπως είναι όλα τα παραμύθια και συνάμα μας κάνει ν’ αναπολούμε πιο αγνές και αυθεντικές εποχές, όπου κυριαρχούσε η αγάπη και μόνο η αγάπη.

«CASABLANCA»

ΔΕΥΤΕΡΑ 10/09 – ΤΡΙΤΗ 11/09 – ΤΕΤΑΡΤΗ 12/09

CASABLANCA

Ρομαντικό δράμα, B/W, ΗΠΑ, 1942, 102’

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Michael Curtiz
ΣΕΝΑΡΙΟ: Julius J. Epstein, Philip G. Epstein, Howard Koch, από το θεατρικό των Murray Burnett -Joan Alison “Everybody Comes to Rick’s”
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Hal B. Wallis, Jack L. Warner .
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:  Arthur Edeson 
ΜΟΥΣΙΚΗ: Max Steiner (βραβευμένος 3 φορές με Όσκαρ)

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid, Claude Rains, Sydney Greenstreet, Peter Lorre, Dooley Wilson

Η ΤΑΙΝΙΑ
Στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εξωτική Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο αποτελεί σταυροδρόμι όλων των λαών, που ψάχνουν μια διέξοδο από τα δεινά της Ευρώπης και ένα εισιτήριο προς την ελεύθερη Αμερική. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολιτικοί πρόσφυγες, τυχοδιώκτες, απατεώνες, καταζητούμενοι, καιροσκόποι, αντιστασιακοί, ένα σωρό διαφορετικοί άνθρωποι, που όλοι τους αναζητούν μια ελπίδα για επιβίωση. Εδώ βρίσκεται και ο Ρικ, ένας Αμερικανός ιδιοκτήτης ενός κλαμπ. Ο Ρικ είναι κυνικός, απόμακρος και σκληρός. Κατά βάθος όμως κρύβει μια ηρωική καρδιά και σύντομα θα χρειαστεί να το αποδείξει… Μια μέρα εμφανίζεται στο κλαμπ του η πρώην αγαπημένη του, Ίλσα, με την οποία έζησε έναν μεγάλο έρωτα στο Παρίσι, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Η Ίλσα τότε τον είχε εγκαταλείψει ανεξήγητα. Τώρα, η ξαφνική της επανεμφάνιση, τον αναστατώνει, καθώς ο έρωτας ανάμεσά τους ξαναφουντώνει. Ο Ρικ σύντομα καταλαβαίνει ότι η Ίλσα τον άφησε τότε από υποχρέωση στο σύζυγό της, Βίκτωρ Λάζλο, έναν θρυλικό αντιστασιακό, που καταζητείται από τους ναζί. Ο Ρικ θα αντιμετωπίσει έτσι ένα ηθικό δίλημμα: να διεκδικήσει ξανά τον μεγάλο του έρωτα ή να θυσιαστεί για χάρη ενός ανώτερου σκοπού, όπως είναι ο παγκόσμιος αγώνας ενάντια στη ναζιστική φρίκη, και να βοηθήσει τον Βίκτωρ και την Ίλσα να δραπετεύσουν στην Αμερική;

Τι να πει κανείς για την Casablanca, μια ταινία-μύθο, τόσο κλασική και λατρεμένη, που όλοι μας την ξέρουμε; Μια μεγάλη ερωτική ιστορία, που συνεχίζει να συγκινεί γενιές και γενιές, με ένα ονειρικό κοσμοπολίτικο φόντο: εξωτική Αφρική, διεθνείς ίντριγκες, αντιστασιακοί αλλά και αδίστακτοι vαζί, όλα μαζί σε μια υπέροχη ταινία, που έχει γίνει μια από τις πιο αγαπημένες όλων των εποχών και θεωρείται από τις κορυφαίες στιγμές της έβδομης τέχνης! Μια περίπλοκη, συναρπαστική ιστορία με έντονο πολιτικό και πατριωτικό παρασκήνιο, που περιγράφεται αριστοτεχνικά με τη λιτή αφήγηση του σκηνοθέτη Μάικλ Κερτίζ, και ένα πρωταγωνιστικό δίδυμο-φωτιά, Μπόγκαρτ-Μπέργκμαν, που η κινηματογραφική τους χημεία άναψε τη μεγάλη οθόνη με έναν έρωτα που δεν έχει σβήσει από τότε! Ο ικανός τεχνίτης Μάικλ Κερτίζ ανέμειξε σε σωστές δόσεις το δράμα, το μελόδραμα, την κωμωδία και την ίντριγκα, δημιουργώντας ένα σφιχτοδεμένο σύνολο. Όλα τα στοιχεία στην Casablanca, το σενάριο, η ηθοποιία, η φωτογραφία, η σκηνοθεσία, η μουσική, βρίσκονται μεταξύ τους σε υπέροχη αρμονία, χωρίς κανένα να επικρατεί και να υπερτερεί του άλλου, κάτι σαν ένα κλασικό μουσικό κομμάτι, που όλα τα ισάξια κομμάτια δίνουν ένα εκπληκτικό σύνολο.  Η ταινία βασίστηκε στο θεατρικό των Μάρεϊ Μπάρνετ-Τζόαν Άλισον «Everybody comes to Rick’s». Ξεκίνησε σαν ένα συνηθισμένο φιλμ προπαγάνδας αλλά τελικά έγινε μια από τις πιο ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών. Παρά την αρχική φήμη ότι τον πρωταγωνιστικό ρόλο θα είχε ο Ρόναλντ Ρίγκαν, ο παραγωγός της ταινίας, Χαλ Ουόλις, είχε τον Μπόγκαρτ στο μυαλό του από την πρώτη στιγμή. Επίσης, οι παραγωγοί είχαν σκεφτεί αρχικά στο ρόλο της Ίλσα, τη γαλλίδα σταρ Μισέλ Μοργκάν. Επέλεξαν όμως τελικά την Ίνγκριντ Μπέργκμαν -και αυτή ήταν μια απόφαση που δεν θα τη μετάνιωναν ποτέ, όπως απέδειξε η ιστορία! Εκτός όμως από τις επιτυχημένες επιλογές του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και οι υπόλοιπες επιλογές του καστ έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της ταινίας: Πράγματι, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε κάποιον άλλο ως Γάλλο διοικητή Ρενό από τον Κλοντ Ρέινς. Όπως επίσης έξοχοι ήταν και οι Πίτερ Λόρε και Σίντνεϊ Γκρίνστριτ, που είχαν συνεργαστεί ξανά με τον Μπόγκαρτ στο Γεράκι της Μάλτας. Όλοι οι χαρακτήρες ζωντάνεψαν έξοχα σε αυτή την ταινία. Κι αυτό, γιατί το στούντιο της Ουόρνερ είχε διαθέσιμο έναν πλούτο καταξιωμένων ηθοποιών, ο οποίος είχε αυξηθεί ακόμα περισσότερο με τον πόλεμο, με πολλούς ευρωπαίοι πρόσφυγες ηθοποιούς. Ηθοποιοί που ήταν αστέρια στην Ευρώπη δέχτηκαν με χαρά μικρούς ρόλους εδώ, δίνοντας εξαιρετική υποκριτική ποιότητα στην ταινία. Έτσι, 34 περίπου εθνικότητες απαρτίζουν συνολικά τον καστ της ταινίας και μας θυμίζουν πώς ήταν η Καζαμπλάνκα την εποχή του πολέμου.

Τη μουσική της ταινίας έγραψε ο βραβευμένος με Όσκαρ συνθέτης Μαξ Στάινερ, με κορυφαία στιγμή τη «μάχη των τραγουδιών», όπου Σύμμαχοι και Γερμανοί αντιπαρατίθενται συμβολικά στο κλαμπ του Ρικ, τραγουδώντας οι μεν τη «Μασσαλιώτιδα», οι δε ένα ναζιστικό ύμνο. Και φυσικά, μια από τις κορυφαίες στιγμές της ταινίας είναι και το τραγούδι «As Time Goes By» του Χέρμαν Χάπφελντ, πάνω στο οποίο ο Στάινερ έχτισε όλο το του μουσικό θέμα, κάνοντάς το μια από τις πιο κλασικές μελωδίες στην ιστορία του σινεμά. Το τραγούδι αυτό, όχι μόνο ήταν το ερωτικό θέμα του ζευγαριού, αλλά και το κύριο συνδετικό τέχνασμα του Στάινερ για τους χαρακτήρες. Συνδέει τον Ρικ με την Ίλσα, το παρόν με το παρελθόν, το κοινό με τους χαρακτήρες. Είναι γνωστό ότι το κείμενο διαμορφώθηκε με την συνδρομή πολλών σεναριογράφων, που έφτιαξαν αξεπέραστους διαλόγους και ένα από τα επιτυχημένα σενάρια που έγιναν ποτέ, το οποίο τιμήθηκε με Όσκαρ. Είναι επίσης γνωστό, ότι το σενάριο δουλευόταν και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ώστε να προκύψει το πιο άρτιο και εμπνευσμένο αποτέλεσμα, που να ταίριαζε ρεαλιστικά στα αδιέξοδα των ηρώων. Η ταινία χαρακτηρίζεται από την αβεβαιότητα που αποπνέουν τα πλάνα της, και ακόμα περισσότερο, από την αγωνία και την ανασφάλεια στα μάτια της Μπέργκμαν, η οποία μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν ήξερε ποιον από τους δύο ήρωες θα ακολουθούσε τελικά η Ίλσα! Όμως, αυτή η αβεβαιότητα είναι που έδωσε τελικά τη συναρπαστική νουάρ ατμόσφαιρα που καθηλώνει τους θεατές.  Η υποδοχή της ταινίας από το κοινό υπήρξε αμέσως θερμή. Με εισπράξεις 3,7 εκατομμυρίων δολαρίων, αποτέλεσε μια από τις εμπορικότερες ταινίες του 1943. Το 1944 η Casablanca κατέκτησε 3 βραβεία Όσκαρ (διασκευασμένου σεναρίου, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας) και ήταν υποψήφια για άλλα 5! Μεταπολεμικά, και ύστερα από το θάνατο του Μπόγκαρτ το 1957, η ταινία άρχισε να προβάλλεται ξανά σε αφιερώματα στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης. Και από τότε, όσα ακολούθησαν ήταν ιστορία! Ο κόσμος ανακάλυψε ξανά αυτό το κινηματογραφικό διαμάντι και η φήμη του μεγάλωνε όλο και περισσότερο στις δεκαετίες’60 και ’70, περνώντας πια για πάντα στη σφαίρα του κλασικού, ως ένα από τα πιο αγαπημένα φιλμ που έγιναν ποτέ… Η Casablanca κατέχει σταθερά θέση σε πολυάριθμες κινηματογραφικές λίστες ανά τον κόσμο, που αποδεικνύουν την αγάπη του κοινού και των κριτικών όλα αυτά τα χρόνια. Μερικές από τις πιο σημαντικές είναι:

«Καλύτερο σενάριο όλων των εποχών» από το Αμερικανικό Συνδικάτο Σεναριογράφων.

3η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών, από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, πίσω μόνο από το «Πολίτης Κέιν» και το «Ο Νονός».

6 ατάκες της βρίσκονται στις λίστα με τις κλασικότερες όλων των εποχών, στον πίνακα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου:

«Here’s looking at you, kid»-Στην καλή σου τύχη, μικρή (5η θέση)
«Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship»-Λούι, νομίζω ότι αυτή είναι η αρχή μιας υπέροχης φιλίας (20η)
«Play it, Sam. Play “As Time Goes By”» -Παίξ’ το Σαμ. Παίξε το τραγούδι “As Time Goes By” (28η)
«Round up the usual suspects»-Μαζέψτε τους συνήθεις ύποπτους (32η)
«We ‘ll always have Paris»- Θα έχουμε πάντα το Παρίσι (43η)
«Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine»-Απ’ όλα τα μπαρ σε όλες τις πόλεις του κόσμου, αυτή μπαίνει στο δικό μου (67η)