Οι 24οι ΠΛΟΕΣ 2018, ως υπότιτλό τους έχουν το «Ποιητικό Αίτιο», απαρτίζοντας το τέταρτο και τελευταίο μέρος μιας τετραλογίας, αφιερωμένης στην ευρύτητα που περιλαμβάνει η συναίσθηση και ταυτοχρόνως η συνειδητοποίηση αξιών και σημασιών, τόσο της φύσης, όσο και του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο εντάσσεται ο εαυτός μας και οι σχέσεις μας, οι πράξεις και οι ευθύνες μας, οι μνήμες και οι καθημερινές μας συμπεριφορές.

Για λόγους διασύνδεσης, αναφέρονται συνοπτικά και λίγα λόγια τα προηγηθέντα μέρη της τετραλογίας:

2015 «Νηπενθή και Εωθινά»

Η έκθεση επικεντρωνόταν στις αναλογικές σχέσεις και αντιστοιχίες ανάμεσα στη βιοποικιλότητα της φύσης και στη βιοποικιλότητα του εαυτού, (μνήμες, εμπειρίες, εντυπώσεις, κ.λπ.).

2016 «Επικράτειες του Νότου»

Χωρογεωγραφικά και ιδιοσυγκρασιακά γνωρίσματα των περιοχών του Νότου, μέσα από διερμηνευτικές πτυχές έργων τέχνης, που υποδείκνυαν την εγγύτητα και τον ετεροκαθορισμό  των σχέσεων ζωής και θανάτου, φυσικής και μεταφυσικής.

2017 «Εύκρατη Ζώνη»

Παράδοξες ισορροπίες κι ισοδυναμίες, επανέφεραν το θέμα της ευκρασίας, ανάμεση στα ορατά και στα αθέατα, στα παρελθόντα και στα παρόντα, στους τόπους και τους χρόνους, υπεδάφους και υποσυνείδητου, όπως επίσης και υπερβατικότητας και συλλογικού ασυνειδήτου.

2018 «Ποιητικό Αίτιο»

Πρόκειται για το υποκείμενο που δρα και ενεργεί, στην περίπτωση που εκλαμβάνουμε -έστω και ως υπόθεση εργασίας – τη φύση ως πάσχον σώμα, υφιστάμενο εξουθενωτικές δραστηριότητες και εξοντωτική εκμετάλλευση από το άτομο ή τις συλλογικότητες που απενοχοποιητικά,   εκείνο διαμορφώνει. Οι σχέσεις ανθρώπου και φύσης διέπονται από ευθύνες και συνέπειες, αλλοτριώσεις κι επιπτώσεις, οι οποίες προεκτείνονται κι αντικατοπτρίζονται στους τρόπους συμπεριφορών κι αντιλήψεών μας, αποκωδικοποιήσεων κι επικοινωνιών μας, ομηρίας και παραβιάσεων που πράττουμε και υφιστάμεθα, με παραπλανητικά προσχήματα κι άλλοτε με ωμή βία.

Η συνειδητοποίηση της καταστατικής αυτής συνθήκης, που εμφανίζεται μέσα από υπαινιγμούς των έργων τέχνης, αφορά επίσης τα νέα ήθη, την γλώσσα (εικόνας και λόγου), τις σχέσεις επίσης συνειρμών και αναφορών, βασιζόμενων στην  καθημερινότητα των προκλήσεων, αλλά και στις αναγωγές που αφορούν το παρελθόν το «Ποιητικό Αίτιο» της έκθεσης παρέχει στους θεατές κίνητρα περισυλλογής κι ερωτήματα, απορίες κι αινίγματα, ως προς την ανάληψη ευθυνών και δράσης, πέρα από τις καλές προθέσεις, καθώς αφανίζεται πλέον ένας ολόκληρος κόσμος αξιών.

Στην φετινή έκθεση, εκπροσωπούνται (με έργα αναφοράς) και οι 3 προηγούμενες ενότητες.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες είναι αλφαβητικά:

Αλεξάκης Στέλιος, Καστρίτσης Γιάννης, Κερεστεντζής Κώστας, Κεχαγιόγλου Χρήστος, Κυριακή (Χαραλαμπίδου), Οθωναίου Φωτεινή, Παντελιάς Μίλτος, Παπατσαρούχας Βασίλης, Πασάντας Παναγιώτης, Στέφωση Μαρία, Τζαμουράνης Δημήτρης. Επίσης, 36 καλλιτέχνες του Συλλόγου Αποφοίτων της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης, διαμόρφωσαν ένα ομαδικό  «έργο-περιβάλλον» (installation), που θα παρουσιαστεί στον χώρο της έκθεσης.

Η ιδέα το σκεπτικό, η επιλογή των έργων, η επιμέλεια και η εκθεσιακή τους διαμόρφωση, οφείλονται στην Ιστορικό της Τέχνης και της Θεωρίας του Πολιτισμού κ. Αθηνά Σχινά, καθώς επίσης ο σχεδιασμός και τα κείμενα του συνοδευτικού Καταλόγου.


Φωτογραφία θέματος: Έργο του Χρήστου Κεχαγιόγλου