Pinta ήταν μία από τις τρεις καραβέλες του Χριστόφορου Κολόμβου στην πρώτη του απόπειρα προς τα δυτικά.

Ρinta σημαίνει στα ισπανικά επιφάνεια ζωγραφισμένη ή απλά σκεπασμένη με χρώματα. Κάνοντας εύλογους  συνειρμούς  και δημιουργώντας νοηματικές ακολουθίες πάνω στη λέξη, αναφορικά στη συγκεκριμένη καραβέλα του Κολόμβου, θα λέγαμε  πως η καραβέλα αυτή ήταν φροντισμένη στα φινιρίσματά της, όπως επίσης και καμουφλαρισμένη, ώστε να λειτουργήσει σαν ένα εικαστικό και υπαινικτικό όχημα για μια φιλόδοξη πλεύση εξερεύνησης.

Pinta θέλησα να ονομάσω αυτή την ενότητα έργων του Θανάση Παππά, τόσο γιατί ο καλλιτέχνης δημιουργεί τις ζωγραφικές του επιφάνειες “καμουφλάροντας” εικόνες, ως σχεδιαστικά σπαράγματα από μουσειακά έργα παλαιότερων εποχών, όσο και γιατί παρόμοια με το ταξίδι της καραβέλας Pinta δυτικά, και ο Θανάσης Παππάς πήγε προς δυσμάς, παραμένοντας πολλά χρόνια στην Ισπανία, εκεί όπου, πολύ περισσότερο από την ΑΣΚΤ της Αθήνας, διαμόρφωσε αποφασιστικά το προσωπικό του εικαστικό ιδιόλεκτο.

[Απόσπασμα από το κείμενο της Θάλειας Στεφανίδου, ιστορικού τέχνης και επιμελήτριας της έκθεσης]

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν ζωγραφικά έργα μεγάλων, μεσαίων και μικρών διαστάσεων με θεματικούς άξονες αναφορικά στη Χρυσή Εποχή της ιστορίας της Ισπανίας.

Ο πλασματικός εικαστικός λόγος του καλλιτέχνη μεταφέρει τον απόηχο αυτής της Χρυσής Εποχής μέσα από επιλογές εμβληματικών προσώπων, αλλά και άλλων συμβολικών στοιχείων, τα οποία καθώς αφομοιώνονται στη ζωγραφική επιδερμίδα των τελάρων, παράγουν ένα διαχρονικό, σχεδόν αφηρημένο ζωγραφικό τοπίο, που πραγματεύεται έννοιες όπως η εξουσία, η κατάκτηση, η τόλμη… σε παλέτα χρυσίζουσα, με βαθιές ροδόχρωες  αποχρώσεις.