Έχοντας στο ενεργητικό της τα δύο προσωπικά άλμπουμ “Λαβύρινθοι” και “Μωβ Καληνύχτες“, αλλά και συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, η Παυλίνα Βουλγαράκη θεωρείται μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και ανερχόμενες παρουσίες της μουσικής σκηνής του σήμερα.
Φέτος, γεμάτη εμπειρίες μετά από σχεδόν ένα χρόνο που βρίσκεται στο δρόμο δίνοντας συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και με ξεχωριστές χειμωνιάτικες εμφανίσεις στην Αθήνα, η Παυλίνα θα εμφανιστεί τις 3 πρώτες Παρασκευές του Απρίλη στο 131 της Πειραιώς. Λίγο πριν τις εμφανίσεις της σε αυτή τη νέα μουσική σκηνή, η καλλιτέχνης μάς μιλά για τις πρώτες της μουσικές αναμνήσεις, για το τι θα ήθελε να αλλάξει στην Ελλάδα, αλλά και μας εξομολογείται πως τελικά την εμπνέουν “αρνητικά συναισθήματα. Θυμός, φόβος, θλίψη”.
-Ποια είναι η πρώτη σου μουσική ανάμνηση;
Κατασκήνωση στην Κρήτη 2002 όταν ήμουν στο δημοτικό να τραγουδάω μαζί με την ομάδα μου κάτω απτό αυγουστιάτικο φεγγάρι στο θεατράκι της κατασκήνωσης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Περιέγραψε μας με δύο λόγια τη μουσική σου πορεία μέχρι σήμερα. Υπήρξαν κάποιες μουσικές επιρροές που σε καθόρισαν;
Ξεκίνησα ως μέλος της houseband του Σταυρού του Νότου τα πρώτα δυο χρόνια. Εκεί με είδε ο Μπάμπης Στόκας με τον όποιον περιόδευσαμε για έναν χρόνο και τραγουδήσαμε παρέα τους Λαβυρίνθους μιας κι εκείνη την περίοδο ηχογραφούσα ήδη το πρώτο μου άλμπουμ και με βοηθούσε συμβουλευτικά σε όλα. Το ένα έφερε το άλλο και φτάσαμε στο σήμερα που ηχογραφώ τον τρίτο μου δίσκο στον οποίο συνεργάζομαι με την Δήμητρα Γαλάνη και τον Οδυσσέα Ιωάννου. Τα ακούσματα μου ήταν διαφορετικά μεταξύ τους. Ρεμπέτικα, κρητικά, Σιδηρόπουλο, Dylan , Bowie, Piaf κι άλλα πολλά.
-Έχεις σπουδάσει Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οι σπουδές σου σε έχουν επηρεάσει στην καλλιτεχνική σου διαδρομή;
Υπάρχει απλώς ένας κοινός πυρήνας. Ο ανθρώπινος ψυχισμός. Εάν έχω επηρεαστεί… ίσως μόνο υποσυνείδητα από κείμενα και μελέτη συναισθημάτων και γνωστικών διεργασιών και την προβολή τους πάνω μου.
-Στα περισσότερα κομμάτια σου έχεις γράψει τη μουσική, αλλά και τους στίχους. Από πού αντλείς έμπνευση για όλα αυτά;
Από οτιδήποτε με αγγίζει με οποιονδήποτε τρόπο. Συνήθως με παρακινούν αρνητικά συναισθήματα. Θυμός, φόβος, θλίψη. Είναι η αντίσταση μου στο σκοτάδι, να το κάνω φως
-Τον Απρίλιο ξεκινάς τις εμφανίσεις σου στην νέα μουσική σκηνή Πειραιώς 131. Θέλεις να μας μιλήσεις περισσότερο για όσα θα παρακολουθήσουμε;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Είναι ένας νέος χώρος κι αυτό από μόνο του ως γεγονός με εμπνέει. Θα παρουσιάσουμε κομμάτια από τους δίσκους μου όπως πάντα και διασκευές κομματιών που μας αρέσουν. Ο ήχος της μπάντας μου είναι κυρίως electro και θεωρώ ότι έχουμε κάνει ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις σε διαχρονικά κομμάτια.
-Έχεις συνεργαστεί κατά καιρούς με τον Μπάμπη Στόκα, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Φωτεινή Βελεσιώτη, τον Ψαραντώνη, και άλλους επιτυχημένους μουσικούς. Υπάρχει κάποια στιγμή που σε σημάδεψε;
Αισθάνομαι ευγνώμων για τις συνεργασίες μου κι ευλογημένη. Το στούντιο με τον Ψαραντώνη έχει χαραχτεί μέσα μου. Μέσα απτά λόγια του σε νεαρή ηλικία κατάλαβα ότι φέρω την ευθύνη των μηνυμάτων μου. Κι ότι οι προθέσεις μου στην μουσική έχουν νόημα μόνο όταν παραμένουν αγνές.
-Πολλά παιδιά της νέας γενιάς Ελλήνων μουσικών, στην οποία ανήκεις, αποφάσισαν να αναζητήσουν την καλλιτεχνική τους «τύχη» στο εξωτερικό. Πως το εξηγείς αυτό φαινόμενο;
Η μουσική έτσι κι αλλιώς δεν έχει γλώσσα. Αγγίζει χορδές μέσα μας που δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν . Μια μορφή μαγείας που ανυψώνει την ψυχή. Υπάρχουν γνώσεις στο εξωτερικό σε συγκεκριμένα είδη μουσικής που εδώ δεν υπάρχουν. Αυτή η απόφαση βγάζει νόημα. Πολλά παιδιά της ηλικίας μου επίσης έχουν μεγαλώσει με ξένη μουσική κι ο στίχος τους είναι αγγλόφωνος. Πολύ λογικό μου φαίνεται.
-Έχεις μπει ποτέ στον πειρασμό να φύγεις και εσύ;
Όχι. Αγαπώ την ελληνική γλώσσα. Αυτή χρησιμοποιώ στα κείμενα μου με την ψυχή που φέρει. Αν είχα την δυνατότητα όμως θα παρακολουθούσα κάποια σεμινάρια λογοτεχνίας στο εξωτερικό ή σεναρίου.
-Αν μπορούσες να αλλάξεις μόνο τρία πράγματα στην Ελλάδα, ποια θα ήτα αυτά;
Θα άλλαζα μόνο την νοοτροπία μας.
-Κλείνοντας, θα μοιραστείς μαζί μας τους πιο αγαπημένους σου -δικούς σου – στίχους, που θα ακούσουμε να ερμηνεύεις ζωντανά στην μουσική σκηνή Πειραιώς 131.
Προσπαθώ να μη γίνω μίσος
Προσπαθώ να γίνω αγάπη
Κι απ’ τον σπόρο που σπείρατε ίσως
να γίνω λουλούδι που ανθίζει με δάκρυ
