Το Σάββατο 5 Ιουλίου 2014, το Μουσείο Ρόδου, εγκαινιάζει στη Νέα Πινακοθήκη την έκθεση του Παναγιώτη Τανιμανίδη με τίτλο “τα σα εκ των σων, θαμένα μυστικά στη διαπασών”.
Η Αθηνά Σχινά, κριτικός και Ιστορικός Τέχνης, που επιμελείται την έκθεση, σημειώνει:
Ως παιδίον νέον…
Ο Παναγιώτης Τανιμανίδης κάθε φορά που αρχίζει να διαμορφώνει μια νέα εικαστική ενότητα έργων του, ξεκινά από το «σημείο μηδέν» της γραφής. Ερευνά και στοχάζεται βαθειά, πριν αρχίσει να ανιχνεύει και να επιλέγει τα υλικά του, τις αντοχές και τις συμπεριφορές τους, την σύσταση και την υφή τους. Δεν εφαρμόζει – μέσα από τα υλικά – τις ιδέες του, ούτε τα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ένα πειστικό αποτέλεσμα. Ασκείται μέσα από αυτά, για να υποδείξει όχι απλώς τον τρόπο που εκείνος, έστω και ιδιότυπα, βλέπει την πραγματικότητα, αλλά τους ρηξικέλευθους τρόπους με τους οποίους σκέπτεται και συνομιλεί, αποκωδικοποιώντας τα αρχέτυπα, με βάσει τους ποικίλους συσχετισμούς και τους απροσδόκητους συνειρμούς που ο ζωγράφος αυτός και γλύπτης αναπτύσσει, μέσα από τις αναδιαρθρωτικές μεταλλαγές των υλικών του. Των υλικών, που αντιστοιχούν στις αέναες διαφοροποιήσεις της μνήμης, στις παραδοξότητες αλλά και στις ανατροπές που βιώνει η σύγχρονη συνείδηση, εξαιτίας των εξανδραποδισμών που υφίσταται, οι οποίοι άλλωστε αντανακλώνται, εκτός της ενδοχώρας και στην ρευστή πραγματικότητα του περιβάλλοντος χώρου. Σε αυτά τα γνωρίσματα δίνει υπόσταση ο Παναγιώτης Τανιμανίδης, μέσα από την «κατασκευαστικά» αινιγματική πολλές φορές δομή και τις μορφοθεματικές συνιστώσες των έργων του, στα οποία δεν απουσιάζει το μυστήριο και η μαγεία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Χωρίς να καταλήγει ο καλλιτέχνης σε εγκεφαλισμούς, διαμορφώνει έργα με ποιητική διάθεση, στα οποία δεν απουσιάζει το πικρό χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός, ο σκωπτικός χαρακτήρας και κυρίως η κοινωνική κριτική διάσταση. «Ως παιδίον νέον», με απροκατάληπτο τρόπο και με ερωτήματα που διαρκώς πολλαπλασιάζονται γύρω από τα αίτια και τα αιτιατά του κόσμου τούτου, ο αιρετικός και αντισυμβατικός αυτός καλλιτέχνης επιλέγει καθημερινά κι ευτελή ή κατεστραμμένα και παροπλισμένα από την χρήση συνήθως υλικά. Αντιπαλεύοντας μαζί τους, χωρίς να τα απομαγεύει, τα αποκαθηλώνει. Τα αποσυνθέτει και τα αναδιαμορφώνει, επανεννοιοδοτώντας τα, αφ’ης στιγμής δημιουργεί νέους συνειρμούς και απρόσμενους συνδυασμούς, περιλαμβάνοντας εντός τους και την ετεροπροσωπία του εαυτού του. Δοκιμάζει και συνεχώς δοκιμάζεται, μεταμορφώνοντας και μετουσιώνοντάς τα, καθώς τους προσφέρει ένα δεύτερο σενάριο ζωής. Στην πραγματικότητα ο Παναγιώτης Τανιμανίδης διαμορφώνει τους όρους ενός αινίγματος, με πολλαπλές λύσεις τις οποίες αναθέτει στον θεατή, που του απασφαλίζει την ίδια στιγμή τις βεβαιότητες, μετατρέποντάς τον σε συναυτουργό της εικαστικής «πράξης», για μια αναθεώρηση του τρόπου σκέψης του, απέναντι στα προβλήματα και στα διλήμματα που του παρουσιάζει η ζωή.
