Στο εξαιρετικό αρχιτεκτόνημα του Τσίλλερ το Ξενοδοχείο Μπάγκειο, ένα κτήριο όπου κατέληξε η αρχική του χρήση και βρίσκεται προσωρινά στο μεταβατικό στάδιο, από την ερήμωση στην αναπαλαίωση, φαίνεται πολλά πράγματα να έχουν ανεπιστρεπτί τελειώσει αλλά και πολλά να εγκυμονούνε μια νέα μεταμόρφωση.

Ο Εικαστικός και Δάσκαλος Γιώργος Σκυλογιάννης διάλεξε αυτόν ακριβώς το χώρο με όλο το βάρος της σημειολογίας του για να στήσει την έκθεση ΟΡΟΣΗΜΑ. Τελειώνοντας την μακρόχρονη και επιτυχημένη του πορεία ως Δάσκαλος και Διευθυντής Εργαστηρίου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εδραιώνει ένα γοητευτικό εφαλτήριο για τα καινούργια εικαστικά ζητήματα που θέτει στην καινούργια πορεία της οπτικής του έρευνας.

Για να το κάνει αυτό επανέρχεται και συνομιλεί με συγκεκριμένα έργα του παρελθόντος του που αποτέλεσαν σημαντικά δομικά στοιχεία της εικαστικής του πορείας. Μέσα από διαλόγους με παλιούς του φοιτητές με συναδέλφους – συμφοιτητές του – μέσα από σπαράγματα της δικής του ποίησης και μνημονικών δεδομένων της Ελλάδας και της Γαλλίας της 1η μεταπολιτευτικής περιόδου, επιχειρεί να χαρτογραφήσει την νέα του περίοδο με αστρολάβο την πλούσια χρωματική μπαρόκ διάθεση που τον διακρίνει πάντα.

Παρ’ όλα αυτά δεν απορρίπτει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί το ωμό λευκό καθώς και την προβληματική των πολύ μικρών σχεδίων, των μικρών αφηγηματικών έργων, με τα οποία συνθέτει συχνά μεγάλα επιτοίχια παζλ. Αυτό ακριβώς το έργο χρησιμοποιεί ως πολλαπλούς μικρόκοσμους και για να τα αναρτήσει σε μεγάλους σκελετούς μέσα στον χώρο, αλλά και για να τα μεγεθύνει με μιαν νέα περιγραμματική διοργάνωση σε υπέρ μεγάλα μεγέθη αλλά και σε νέα ύλη όπως το ξύλο και το δέρμα. Το πρώτο με μια τοτεμική διάθεση και το δεύτερο με μια δυνατότητα αλλαγής της υφής σε βαθμό που να μην αναγνωρίζεται το πρωτογενές υλικό και να δείχνει ως απόσπασμα διαφοροτρόπων ραφιναρισμένων υφασμάτων και κομμάτιασμα κατακερματισμένων ρούχων με υπόνοιες συγκεκριμένης ταυτότητας.

Με όλα τα προηγούμενα ο Δημιουργός φαίνεται να οδηγείται στην διερεύνηση των υπαρξιακών αξιών του σύγχρονου ανθρώπου, όπως αυτός βάλλεται από την διάλυση του μπούσουλα του Διαφωτισμού.

Την έκθεση επιμελείται η συνάδελφός του καθηγήτρια Φιλοσοφίας του ΑΠΘ Ρεγγίνα Αργυράκη – Χριστοδουλίδη με συνεπιμελήτρια την Τζίνη Γεννηματά υποψ.διδάκτορα.