Η Όπερα του Θεάτρου Μπολσόι επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με τον Ευγένιο Ονιέγκιν, σε σκηνοθεσία του διεθνούς

μουσική διεύθυνση του αρχιμουσικού Βασίλι Σινάισκι.

Η επιθυμία να γράψει μουσική για «πραγματικούς, ανθρώπινους χαρακτήρες, όχι χάρτινες φιγούρες», οδήγησε τον Τσαϊκόφσκι στον Πούσκιν και στον Ευγένιο Ονιέγκιν. Περισσότερο και από το χαρακτήρα του επώνυμου ήρωα είναι το ψυχογράφημα της γοητευτικής Τατιάνας που διατρέχει την υστερο-ρομαντική όπερα που έγραψε ο Τσαϊκόφσκι χρησιμοποιώντας ως λιμπρέτο το έμμετρο μυθιστόρημα του Πούσκιν.

Στο καρδιοχτύπι της νεαρής Τατιάνας, ενσάρκωση των αρετών της πιστής και αφοσιωμένης Ρωσίδας που θαυμάστηκε από γενιές συγγραφέων –ανάμεσά τους ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι-, βρήκε ο Τσαϊκόφσκι το ρυθμό για ένα από τα αρτιότερα λυρικά έργα του 19ου αιώνα.

Το αριστούργημα του Τσαϊκόφσκι πρωτοπαρουσιάστηκε στη Μόσχα το 1879, ενώ η Όπερα του Θεάτρου Μπολσόι το ανέβασε για πρώτη φορά μόλις δυο χρόνια αργότερα, το 1881.

Ο Ντμίτρι Τσερνιάκοφ αποφοίτησε από τη Ρωσική Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης. Έχει σκηνοθετήσει όπερες και θεατρικά έργα στη Ρωσία και στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα σχεδιάζει τα σκηνικά και τα κοστούμια στις περισσότερες παραγωγές όπου συμμετέχει. Έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία του Ρωσικού Θεάτρου, μεταξύ των οποίων το εθνικό βραβείο «Ρωσική Μάσκα», που του έχει απονεμηθεί πολλές φορές.

Επίσης, έχει ανακηρυχθεί «Καλύτερος Σκηνοθέτης της Χρονιάς» για αρκετές παραγωγές όπερας, ενώ το 2009 απέσπασε το βραβείο των Ιταλών μουσικοκριτικών «Φράνκο Αμπιάτι».

Μερικές από τις πιο σημαντικές του παραγωγές είναι: Ο θρύλος της αόρατης πολιτείας Κιτέζ του Ρίμσκυ-Κόρσακοφ, Ζωή για τον Τσάρο του Γκλίνκα, Τριστάνος και Ιζόλδη του Βάγκνερ, Αΐντα του Βέρντι (Κρατική Όπερα Νοβοσιμπίρσκ), Μπορίς Γκοντουνόφ του Μουσόργκσκι (Κρατική Όπερα του Βερολίνου), Κοβαντσίνα (Κρατική Όπερα της Βαυαρίας στο Μόναχο), Ο Παίκτης του Προκόφιεφ, (Κρατική Όπερα του Βερολίνου, Θέατρο της Σκάλας του Μιλάνου), Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ (Γερμανική Όπερα του Ρήνου), Μάκβεθ του Βέρντι (Εθνική Όπερα του Παρισιού), Διάλογοι Καρμηλιτισσών του Πουλένκ (Κρατική Όπερα της Βαυαρίας στο Μόναχο), Ντον Τζοβάνι του Μότσαρτ (Φεστιβάλ Αιξ-αν-Προβάνς). Στο Θέατρο Μπολσόι έχει σκηνοθετήσει τις όπερες “The Rake’s Progress” του Στραβίνσκυ (2003), Ευγένιος Ονέγκιν του Τσαϊκόφσκυ (2006), Βόιτσεκ του Μπεργκ (2009), Ντον Τζοβάνι του Μότσαρτ (2010).

Το Θέατρο Μπολσόι, ένα από τα πιο διάσημα θέατρα στον κόσμο, έχει τη βάση του στην Πλατεία Θεάτρου στη Μόσχα. Ιδρύθηκε το 1776 και έκτοτε πραγματοποιεί παραγωγές όπερας, μπαλέτου και ορχηστρικές συναυλίες. Στη διάρκεια μίας καλλιτεχνικής περιόδου, συνήθως ανεβάζει δύο έως τέσσερις καινούριες παραγωγές όπερας ή μπαλέτου, ενώ η ορχήστρα δίνει ανεξάρτητα δικές της συναυλίες, συχνά με τη χορωδία της όπερας.

Τα σκηνικά και κοστούμια για τις περισσότερες παραγωγές κατασκευάζονται στα εργαστήρια του Μπολσόι. Οι ερμηνευτές αντλούνται κυρίως από τις Σχολές Μπαλέτου και Όπερας του Μπολσόι, αλλά γίνονται κατά περίπτωση και κάποιες εξωτερικές συνεργασίες.

Η Όπερα του Μπολσόι έχει παρουσιάσει πρεμιέρες πολύ σημαντικών έργων, όπως τα Μπορίς Γκουντουνόφ του Μουσόργκσκι, Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ του Σοστακόβιτς. Ειδικεύεται στο ρωσικό ρεπερτόριο αλλά παρουσιάζει και κλασικά έργα της ευρωπαϊκής μουσικής.

Το Μπαλέτο είναι διάσημο για τις παραστάσεις κλασικού ρεπερτορίου, όπως: Η Λίμνη των Κύκνων, Ο Καρυοθραύστης, Σπάρτακος, Ζιζέλ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Η Όπερα, το Μπαλέτο και η Ορχήστρα κάνουν εκτεταμένες περιοδείες και κάποιοι από τους πρόσφατους σταθμούς τους ήταν το Παρίσι, το Τόκυο, το Πεκίνο και η Μαδρίτη.

Μουσικοί διευθυντές του Μπολσόι έχουν υπάρξει σημαντικοί μουσικοί, όπως ο Εβγκένι Σβετλάνοφ και ο Γκενάντι Ροζντεστβένσκι. Το 2010, ο Βασίλι Σινάισκι διορίστηκε αρχιμουσικός και μουσικός διευθυντής του Θεάτρου Μπολσόι.

Η διεθνής καριέρα του Βασίλι Σινάισκι ξεκίνησε το 1973, όταν κέρδισε το Χρυσό Μετάλλιο στο Διαγωνισμό Χέρμπερτ φον Κάραγιαν στο Βερολίνο. Η θέση του βοηθού δίπλα στον θρυλικό Κοντράσιν στη Φιλαρμονική της Μόσχας και οι σπουδές του με τον Ιλιά Μούσιν στο Ωδείο του Λένινγκραντ του έδωσαν σημαντικές βάσεις και ανεκτίμητη πείρα.

Υπήρξε μουσικός διευθυντής και βασικός αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική της Μόσχας (1991-1996). Υπήρξε, επίσης, αρχιμουσικός της Συμφωνικής της Λετονίας και φιλοξενούμενος μαέστρος της Φιλαρμονικής των Κάτω Χωρών. Ήταν μουσικός διευθυντής και βασικός αρχιμουσικός στη Εθνική Ορχήστρα της Ρωσίας, θέση που κατείχε μέχρι το 2002.

Είναι βασικός αρχιμουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας του Μάλμε (Σουηδία) και φιλοξενούμενος μαέστρος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του BBC.Από τη θέση του στη Φιλαρμονική του BBC διευθύνει στα BBC Proms κάθε καλοκαίρι. Στα Μπολσόι διευθύνει διάφορες σημαντικές, νέες και παλαιότερες παραγωγές, καθώς και συμφωνικά έργα. Πρόσφατα συνεργάστηκε με τη Φιλαρμονική του Λονδίνου, τη Συμφωνική της Ραδιοφωνίας του Βερολίνου, τη Συμφωνική της Πόλης του Μπέρμιγχαμ, τη Φιλαρμονική της Αγίας Πετρούπολης κ.ά.

Είναι περιζήτητος ως διευθυντής ορχήστρας σε παραγωγές όπερας. Διηύθυνε τον Μπορίς Γκοντουνόφ του Μουσόργκσκι με την Όπερα του Σαν Φρανσίσκο, τη Γιολάντα του Τσαϊκόφσκι με την Εθνική Όπερα της Ουαλίας, και παραγωγές της Κάρμεν του Μπιζέ και του Ιππότη με το Ρόδο του Ρ. Στράους με την Εθνική Όπερα της Αγγλίας. Η μουσική του διεύθυνση στην καινούρια παραγωγή της όπερας του Σοστακόβιτς Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ στην Komische Oper του Βερολίνου έλαβε θριαμβευτικές κριτικές από τον διεθνή Τύπο.

Σκηνοθεσία – Σκηνικά Ντμίτρι Τσερνιάκοφ, κοστούμια Μαρία Ντανιλόβα, φωτισμοί Γκλεμπ Φιλστίνσκι,

φήμης Ντμίτρι Τσερνιάκοφ και διευθυντής χορωδίας Βαλέρι Μπορίσοφ

ΜΑΝΤΑΜ ΛΑΡΙΝΑ Μάκβαλ Κασρασβίλι, ΤΑΤΙΑΝΑ Εκατερίνα Σερμπατσένκο, ΟΛΓΑ  Μαργκαρίτα Μαμσίροβα, ΦΙΛΙΠΕΒΝΑ Ιρίνα Ουνταλόβα, ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΟΝΙΕΓΚΙΝ Audun Iversen, ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΛΕΝΣΚΙ Αλεξέι Ντολγκόφ, ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΓΚΡΕΜΙΝ Μιχαΐλ Καζάκοφ, ΖΑΡΕΤΣΚΙ Βαλέρι Γκιλμάνοφ

Μουσική διεύθυνση Βασίλι Σινάισκι
Συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία του Θεάτρου Μπολσόι

Στα ρωσικά με ελληνικούς υπέρτιτλους
Υπέρτιτλοι: Αύρα Ξεπαπαδάκου