Ο Πάρις Θωμόπουλος και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής γνωρίστηκαν μέσα από τις μελωδίες του ενός και τους στίχους του άλλου. Στην κιθάρα και την ψυχή του Πάρι, η Grunge συναντάει τον Χατζιδάκι, η classic rock συνδιαλέγεται με τα ρεμπέτικα και τα blues και προκύπτουν μελωδίες αλλόκοτες, ευαίσθητες και ηλεκτρικές. Στο χαρτί του Κωνσταντίνου, ο Ρεμπώ παλεύει με τον Ελύτη και ο Εγγονόπουλος κρατάει συντροφιά στον Μαλαρμέ και τον Μπρετόν και προκύπτουν στίχοι καταραμένοι κι ερωτικοί.

10 χρόνια και κάμποσα τραγουδάκια αργότερα έρχεται η στιγμή όλα αυτά να εκτεθούν στον κόσμο και να αφήσουν πίσω τους τα συρτάρια,τα δωμάτια, τα κορίτσια, τις παρέες και τις παραλίες που τόσα χρόνια έβρισκαν απάγκιο.

Ο Κώστας Λώλος με το βιολί να είναι προέκταση του νου, αλλά και του κορμιού του, είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της εξωτερίκευσης, άλλα και της σύνθεσης αυτής της μπάντας.

Ο Γιώργος Λειβαδάς στα drums κρυψίνους, σιωπηλός και ιδιοφυής χτίζει τις ράγες του ταξιδιού μας.

Ο Διονύσης Μακρής στο ηλεκτρικό βακχικό του μπάσο μοιράζει βάζει θεμέλια στο μουσικό μας κόσμο με μελωδίες χαμηλές σε τόνο και υψηλές σε τέχνη.

Ο Σταμάτης Μαντίκας χάνεται με δύναμη και ιερή μανία ανάμεσα στα πλήκτρα του και προσφέρει νότες βγαλμένες από κάποιο υπόγειο μπάρ του Λος Άντζελες.

Ο Πάνος Τζίμας αγκαλιά με την ερωμένη-ηλεκτρική του κιθάρα άλλοτε χορεύει σε blues ρυθμούς και άλλοτε ασελγεί πάνω της με πάθος σε ψυχεδελικά σόλο.