Μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2015, οι Free Freaks καταλαμβάνουν και πάλι αιφνιδιαστικά τη Μικρή Πλάνη , το αγαπημένο θέατρο τσέπης στο Παγκράτι, καλώντας μας σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι γνώσεων, από τις 23 Ιανουαρίου 2016.

Ας βυθιστούμε στα άδυτα της φαντασίας.

Κοιτάξτε καλά…

Φανταστείτε λοιπόν ότι κάτι έγινε με την ατέρμονη γραμμή του χρόνου και

βρεθήκατε χιλιάδες χρόνια πίσω…

Το μόνο που έχετε είναι ένα φλασάκι με πολλά GΒ των δεδομένων του

πολιτισμού του μέλλοντος, δηλαδή του σήμερα!

Μουσική, βιβλία, βίντεο, φωτογραφίες, προγράμματα. Τα πάντα!

Δεν είστε πλέον μια μετριότητα αλλά ο φορέας της Γνώσης, η κορυφή της πυραμίδας του Πολιτισμού!

Αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής σας!

Για τις δικές σας γνώσεις, για το δικό σας USB φλασάκι, είναι διατεθειμένοι

να σας πληρώσουν αδρά όλοι οι βασιλιάδες του κόσμου.

Είστε πραγματικό θαύμα, η πορεία προς την αληθινή φώτιση.

Και να, μαζεύτηκαν όλοι και περιμένουν από εσάς τις αποκαλύψεις…

Μια ποπ, πρωτότυπη παράσταση εμπνευσμένη από τον πιο ανατρεπτικό διαδικτυακό ήρωα της εποχής μας, τον Mr. Freeman, που κατέκλυσε τις οθόνες μας με τους αφοπλιστικούς του μονολόγους το 2009. Οι Free Freaks, ως γνήσιοι επίγονοί του, μας προειδοποιούν πως η ιστορία και το μέλλον του κόσμου είναι μάλλον «χακαρισμένα», σε μια αλληγορία για τη δεύτερη ευκαιρία που όλοι θα θέλαμε…

Διασκευή – Σκηνοθεσία

Κώστας Δελακούρας

Παίζουν

(οι Free Freaks)

Μυρτώ Αποστολά

Αφροδίτη Ντίτορα

Χαρά Καραβασιλείου

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Στην εποχή μας, στα τέλη του 2015, ας το παραδεχτούμε είμαστε όλοι

φρικαρισμένοι. Τι όχι; Ελάτε τώρα. Ας είμαστε ειλικρινείς. Κοιτάξτε

διακριτικά τον διπλανό σας… μετά θυμηθείτε λίγο τους συναδέλφους σας στην

δουλειά, τους οδηγούς των λεωφορείων μαζί με τους επιβάτες τους, τις

φάτσες στο μετρό, τους πελάτες των Mall, τις φωτογραφίες των γάμων… Ε;

Είμαι σίγουρος πως τώρα συμφωνείτε μαζί μου. Είμαστε όλοι φρικαρισμένοι!

Είμαστε επίσης θεατές και θύτες! Δηλαδή είτε είμαστε φρικαρισμένοι θεατές,

είτε θύτες που προκαλούμε την φρίκη. Με λίγα λόγια φίλοι μου, είμαστε

φρικιά!

Φρικιό είσαι και εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, φρικιό είμαι και

εγώ που τις γράφω! Φρικιό είναι και η μαμά σου και ο μπαμπάς σου και η

γκόμενα σου και οι φίλοι σου και το καλύτερο είναι πως όλοι κάνουμε

φιλότιμες προσπάθειες να φρικάρουμε και τα παιδιά μας! Ναι, το κάνουμε! Οι

οικογένειες στην εποχή μας έχουν αναβαθμιστεί, είναι πια μικρές μονάδες

παραγωγής μετρίων που είναι προγραμματισμένοι να παίρνουν πολύ σοβαρά

τον εαυτό τους. Τι όχι; Τότε γιατί είμαστε όλοι συντετριμμένοι από την

μετριότητα της εποχή μας; Και από την μοναξιά μας!

Ας είμαστε ρεαλιστές, είμαστε όλοι φρικαρισμένοι. Είμαστε Φρικιά!

Αλλά ο καθένας μόνος του. Δεν υπάρχει το «όλοι μαζί» για κανέναν μας.

Είμαι ΕΓΩ! Εγώ, ο σπουδαίος και όλοι οι υπόλοιποι μαλάκες. Και θα

πορευτούμε μια μέτρια ζωή και θα πεθάνουμε μ’ ένα μέτριο θάνατο, μόνοι

μας. Το κόλπο είναι παλιό, απλό και αλάνθαστο. Για να μην ενοχλούμε, μας

έμαθαν να βάζουμε τον εαυτό μας πάνω απ όλους και από όλα! Και έτσι κάθε

μέρα βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά μέσα στα σκατά!

Και όλοι μαζί σιγοτραγουδάμε εκείνο το –καθόλου- αθώο παιδικό

τραγουδάκι: ήταν ένα μικρό καράβι… ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν α-α-

αταξίδευτο που ήταν α-α-αταξίδευτο οε οε οε οε οε οε και έκανε ένα μακρύ

ταξίδι και έκανε ένα μακρύ ταξίδι -και πάνω σε αυτό το καράβι είμαστε και

εμείς- και σε πέντε έξι εβδομάδες και σε πέντε έξι εβδομάδες, σωθήκαν ό-ό-

όλες οι τροφές, σωθήκαν ό-ό-όλες οι τροφές οε οε οε οε οε οε και τότε

ρίξανε τον κλήρο και τότε ρίξανε τον κλήρο, να δούνε ποιος; ποιος; ποιος θα

φαγωθεί; -θεέ μου όχι εμένα ας φάνε κάποιον άλλον μαλάκα- να δούνε ποιος;

ποιος; ποιος θα φαγωθεί; οε οε οε οε οε οε. Και ο κλήρος πέφτει στη Γενιά

μας και ο κλήρος πέφτει στη Γενιά μας οε οε οε οε οε οε!

Και τώρα που μας έπεσε ο κλήρος να μας φάνε, πρέπει να

αναμετρηθούμε με την μετριότητά μας. Ο χρόνος ήδη άρχισε να μετράει

αντίστροφά για τον καθένα από εμάς. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία από

φρικαρισμένα αυτάρεσκα ανθρωπάκια να εξελιχθούμε σε ευαίσθητα φρικιά.

Σε ελεύθερα, συλλογικά και δημιουργικά Φρικιά!

Για να δούμε, θα το τολμήσουμε ή θα γίνουμε το γεύμα μας;