Οι δέκα καλύτερες ταινίες του 2020!

Το 2020 υπήρξε μία από τις πιο δυσοίωνες χρονιές που βίωσε η ανθρωπότητα εδώ και πολλές δεκαετίες. Ήταν η χρονιά που μας στέρησε την ψυχαγωγία στη φυσική μορφή της, η χρονιά που μας στέρησε αυτονόητες ελευθερίες και μας γέμισε φόβους για την υγεία μας και την υγεία των γύρω μας. Αλλά αυτή η χρονιά επιτέλους τελειώνει με το αισιόδοξο μήνυμα ότι υπάρχει πρόληψη για μία πανδημία, που δεν μπορέσαμε μέχρι στιγμής να διαχειριστούμε επιτυχώς.

Μέσα στο 2020 η επαφή μας με τις κινηματογραφικές αίθουσες γινόταν όλο και πιο δύσκολη και το διάστημα που καταφέραμε να τις επισκεφθούμε ήταν θεαματικά μικρό. Όμως, όπως κάθε σινεφίλ καταφύγαμε σε διαδικτυακές λύσεις, που μπορεί να μην συγκρίνονται με την αίσθηση του κινηματογράφου, αλλά τουλάχιστον υπήρξαν. Οι λίγες -σε σχέση με άλλες χρονιές- ταινίες που κατάφεραν να κυκλοφορήσουν κρύβουν ανάμεσα τους μερικά διαμάντια και για το λόγο αυτό σας ετοιμάσαμε μία λίστα με τις ταινίες που άφησαν το σημάδι τους σε αυτή την δύσκολη χρονιά.

Είδαμε ταινίες από μακρινές και ευρωπαϊκές χώρες, που μας μετέφεραν την αίσθηση της μοναξιάς, της ανάγκης για επικοινωνία και του πόνου της επιβίωσης, όπως: Θα έρθει η φωτιά, Έμα, Corpus Christi, Η ομορφιά της ύπαρξης και το Δυστυχώς Απουσιάζατε, του Ken Loach. Απολαύσαμε τη νέα ταινία του δικού μας Γιάννη Οικονομίδη, Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς, καθώς και τον καθηλωτικό Φάρο, του Ρόμπερτ Έγκερς. Στη λίστα υπάρχουν ταινίες που είναι διαθέσιμες στην πλατφόρμα του Netflix και δεν καταφέραμε να τις απολαύσουμε στη μεγάλη οθόνη, αλλά σε καμία περίπτωση δε μειώνεται η αξία τους. Ο λόγος για το αριστουργηματικό Άκοπο Διαμάντι, το Σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος, του Charlie Kaufman και την ιστορική και διαφωτιστική Η Δίκη των 7 του Σικάγου.

#10

Θα έρθει η φωτιά, του Oliver Laxe

Όταν ο Αμαδόρ βγαίνει από τη φυλακή, έχοντας εκτίσει ποινή για εμπρησμό, κανείς δεν είναι εκεί για να τον προϋπαντήσει. Θα επιστρέψει στο πατρικό του, σε ένα μικρό χωριό στα βουνά της Γαλικίας, όπου η καθημερινή ζωή με την ηλικιωμένη μητέρα του είναι γεμάτη δυσκολίες και στερήσεις. Όπως υπονοείται, η φωτιά θα έρθει, σαν σκοτεινή αυτοεκπληρούμενη προφητεία, για να πυροδοτήσει την αναπόδραστη τραγωδία. Συνθέτοντας ένα υπνωτιστικό ρέκβιεμ για έναν τρόπο ζωής που φθίνει και χάνεται, ο φακός του Λάσε βρίσκει τρόπο να ξετρυπώσει την ομορφιά μέσα στη σκληρότητα.

#9

Η Δίκη των 7 του Σικάγου, του Άαρον Σόρκιν

Μία από τις πιο εξωφρενικές δικαστικές υποθέσεις της αμερικανικής ιστορίας αποτυπώνεται στην οθόνη από τον πολυβραβευμένο Άαρον Σόρκιν, έχοντας μαζί του ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών. Αυτή είναι η ιστορία της δίκης των 7 του Σικάγου και όσων έγιναν εκείνη την ταραχώδη περίοδο στις ΗΠΑ. Ακολουθεί τα πραγματικά γεγονότα του 1968, όπου κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου των Δημοκρατικών στο Σικάγο, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις στους δρόμους για όσα συμβαίναν στο Βιετνάμ πήραν μεγάλες διαστάσεις και η κυβέρνηση του Λίντον Τζόνσον έδωσε το σήμα για πλήρη καταστολή – κάτι που τις μεταμόρφωσε σε εξέγερση. Επί πέντε μέρες και πέντε νύχτες, το Σικάγο καιγόταν.

Οι οργανωτές της διαδήλωσης – συμπεριλαμβανομένων των Έιμπι Χόφμαν (Σάσα Μπάρον Κοέν), Τζέρι Ρούμπιν (Τζέρεμι Στρονγκ), Τομ Χέιντεν (Έντι Ρεντμέιν), και Μπόμπι Σιλ (Γιάχια Αμπντούλ-Μάτιν ΙΙ) – κατηγορήθηκαν πως συνωμότησαν και υποκίνησαν την εξέγερση, και η δίκη που ακολούθησε είναι μία από τις πιο διαβόητες στην ιστορία.

#8

Corpus Christi, του Γιαν Κομασά

Tο Corpus Christi είναι η ιστορία του νεαρού Ντάνιελ, ενός 20χρονου που βιώνει πνευματική μεταμόρφωση κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο αναμορφωτήριο. Θέλει να γίνει ιερέας αλλά αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας του ποινικού του μητρώου. Όταν τον στέλνουν να εργαστεί στο ξυλουργείο μιας κωμόπολης, κατά την άφιξή του προσποιείται τον ιερέα και καταλήγει να αναλάβει καθήκοντα στην τοπική ενορία. Η άφιξη του νεαρού χαρισματικού ιεροκήρυκα δίνει την ευκαιρία στην τοπική κοινωνία, που ταλανίζεται από ένα τραγικό συμβάν, να αποκαταστήσει την ισορροπία της.

#7

Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς, του Γιάννη Οικονομίδη

Σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας, το ερωτικό πάθος διασταυρώνεται με την απληστία για το χρήμα και τα πτώματα αρχίζουν να στοιβάζονται το ένα μετά το άλλο. Αλυσιδωτές αντιδράσεις στοχοποιούν τη ζωή των πρωταγωνιστών και τελικά όσοι θα γλιτώσουν δε θα καταλάβουν πόσο κοντά στον θάνατο έφτασαν. Ο έρωτας θυσιάζεται ασυζητητί για ένα ποσό που θα έσωζε τον καθένα μας από τα χρέη και όσοι οσμίζονται το χρήμα και την προδοσία δεν μένουν αμέτοχοι στο παιχνίδι, που περιλαμβάνει εκπλήξεις και διαταραγμένες προσωπικότητες.

#6

Έμα, του Πάμπλο Λαραΐν

Ο διάσημος σκηνοθέτης Πάμπλο Λαραΐν (Νο, Jackie, Νερούδα) αφήνει κατά μέρος τις προσωπικότητες της σύγχρονης Ιστορίας, και επιστρέφοντας στη γενέτειρα του Χιλή, δημιουργεί μια εμπρηστική δραματική ταινία για την τέχνη, την επιθυμία, την εγκατάλειψη και την οικογένεια. Μετά από ένα τραυματικό γεγονός που θα συγκλονίσει την οικογενειακή της ζωή, η Έμα, μια νεαρή γυναίκα που ζει μέσα από τον χορό, προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της, αναλαμβάνοντας κάθε ρίσκο για να το καταφέρει.

#5

Σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος, του Charlie Kaufman

Σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος. Από τη στιγμή που θα εμφανιστεί αυτή η σκέψη, παραμένει. Κολλάει. Αντέχει στον χρόνο. Κυριαρχεί. Ως προς αυτό, δεν μπορώ να κάνω και πολλά. Πιστέψτε με. Δεν φεύγει. Είναι εκεί, άσχετα αν μ’ αρέσει ή όχι. Είναι εκεί όταν τρώω. Όταν ξαπλώνω στο κρεβάτι. Είναι εκεί όταν κοιμάμαι. Εκεί κι όταν ξυπνάω. Είναι εκεί διαρκώς. Διαρκώς.

Ο Τζέικ και η φίλη του, που αφηγείται την ιστορία και σκέφτεται να βάλει ένα τέλος στη σχέση τους, αλλά δεν του το έχει πει, πηγαίνουν στην απομονωμένη αγροικία όπου ζουν οι γονείς του. Ύστερα από μια άβολη, και κάπως τρομακτική, βραδιά, παίρνουν τον μακρύ δρόμο της επιστροφής. Όμως, μια παράκαμψη, και ξαφνικά ο εφιάλτης ξεκινά. Με συνεχείς ανατροπές κι ένα τέλος που σου κόβει την ανάσα, η νέα ταινία του Charlie Kaufman -βασισμένη στο βιβλίο του Ίαν Ριντ- είναι ένα ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ, που διερευνά την έννοια της ταυτότητας, βουτά στην άβυσσο του ανθρώπινου ψυχισμού και θέτει ερωτήματα για την ελεύθερη βούληση, την αξία των σχέσεων, τον φόβο και τα όρια της μοναξιάς.

#4

Η ομορφιά της ύπαρξης, του Roy Andersson

Αντίκρισα έναν άνθρωπο που είχε χάσει τον δρόμο του, αντίκρισα έναν άνθρωπο που εκλιπαρούσε για τη ζωή του: λόγια που θα μπορούσαν να φορεθούν σε οποιαδήποτε από τις μοναχικές καρδιές και χαμένες ψυχές που παρελαύνουν μπροστά μας, σαν εκθέματα σε μουσείο με ανθρώπινα παράδοξα. Μια διαβολικά πνευματώδης ανορθόδοξη κωμωδία, η οποία εξυψώνει το μονότονο και προσδίδει βάθος στο κενό, προσφέροντας ένα θλιμμένο αλλά τρυφερό αντίδοτο στην αποξένωση και τη σύγχυση. Μια πομπή από βινιέτες που τρεμοπαίζουν, σε καφέ, μπαρ, σταθμούς τρένων, διαμερίσματα και γραφεία, διάστικτες με χλωμές σημαδούρες που αποζητούν ένα βλέμμα παρηγοριάς και κατανόησης.

#3

Άκοπο διαμάντι, των Benny και Josh Safdie

Ο Adam Sandler αποτέλεσε μία από τις εκπλήξεις της φετινής χρονιάς. Σε έναν ρόλο που δε μας έχει συνηθίσει, πρωταγωνίστησε σε μία ταινία γεμάτη αδρεναλίνη, που ο ρυθμός της αναπόφευκτα προκαλεί μία συνεχή ταραχή στον θεατή. Και τελικά, όταν η ταινία τελειώνει μένει κανείς με την αίσθηση πως βρέθηκε στον αέρα σε κάποιο τρομακτικό παιχνίδι του λούνα παρκ, όταν αυτό έπαθε βλάβη. Με το χρέος του να μεγαλώνει και τους εξαγριωμένους δανειστές να πιέζουν, ένας πολυλογάς κοσμηματοπώλης από τη Νέα Υόρκη ρισκάρει τα πάντα για τη ζωή του. Προσπαθώντας να ισορροπήσει οικογένεια, ερωμένη, επιχείρηση και πάθη καταλήγει σε ένα μια δίνη, η οποία κανείς δεν ξέρει πού θα τον ξεβράσει.

#2

Ο Φάρος, του Ρόμπερτ Έγκερς

Στη δεύτερη ταινία του, ο σταθερά ανερχόμενος Έγκερς, αφηγείται μια ιστορία τοποθετημένη στη Νέα Αγγλία των Ηνωμένων Πολιτειών, γύρω στο 1890. Σε ένα μυστηριώδες νησί, δυο φρουροί ενός απομονωμένου φάρου, έχουν χρέος να μείνουν στο πόστο τους για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Εκεί θα έρθουν κοντά, θα συγκρουστούν και τελικά θα βυθιστούν στα ανείπωτα μυστήρια αυτού του παράξενου μέρους. Το πέρασμα του χρόνου θα φέρει στην επιφάνεια το πνιγηρό αίσθημα απομόνωσης, θα ανασύρει σκοτεινές φαντασιώσεις και τελικά θα στρέψει τους δυο άνδρες στην παράνοια.

#1

Δυστυχώς Απουσιάζατε, του Ken Loach

O δύο φορές βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα Ken Loach (Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι, Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ) επιστρέφει με ένα ακόμα αιχμηρό κοινωνικό δράμα επικεντρωμένο στους ανθρώπους της εργατικής τάξης και πιστό στο ύφος που τον έχει καταξιώσει ως έναν από τους πιο σπουδαίους δημιουργούς του πολιτικοποιημένου σινεμά. O Ricky, η Abby και τα δύο τους παιδιά ζουν στο Newcastle. Είναι μια δεμένη οικογένεια και ο ένας νοιάζεται για τον άλλον. Ο Ricky αλλάζει δουλειές, ενώ η Abby, που αγαπά τη δική της, προσέχει ηλικιωμένους. Παρόλο που δουλεύουν όλο και περισσότερες ώρες, όλο και πιο σκληρά, συνειδητοποιούν ότι ποτέ δεν θα αποκτήσουν το δικό τους σπίτι. Όταν προκύπτει μια χρυσή ευκαιρία, η Abby πουλάει το αυτοκίνητο της και ο Ricky αγοράζει ένα ολοκαίνουριο φορτηγάκι για να δουλέψει ως αυτοαπασχολούμενος μεταφορέας. O μοντέρνος κόσμος έχει τις επιπτώσεις του σε αυτές τις τέσσερις ψυχές μέσα στην ίδια τους την κουζίνα.