Ο «Μεγαλέξαντρος» είναι η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ένα έργο υπεύθυνο ταυτόχρονα για τη γέννηση του «νέου» ελληνικού κινηματογράφου αλλά και για την παρακμή του.

Ένα έργο που τουλάχιστον για τις πρώτες δύο δεκαετίες του υπήρξε το μόνο ελληνικό σινεμά που γνώριζαν εκτός συνόρων.

Μια ταινία γεμάτη συμβολισμούς. Η πιο πολιτική ταινία του Αγγελόπουλου. Ένα έργο εξαιρετικά σημαντικό. Έντονα επίκαιρο στη σημερινή εποχή. Μια διαλεκτική ματιά ιστορικά γεγονότα.

«Να μιλήσω στην επόμενη ταινία μου πιο απλά. Αλλά η απλότητα είναι κατάκτηση, όχι επιλογή. Ο Σεφέρης έλεγε “Θα ‘θελα να μιλήσω πιο απλά, να μου δοθεί αυτή η χάρη”. Όσοι συνεχίζουμε να κάνουμε κινηματογράφο είναι, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Δεν είναι πια επάγγελμα αλλά τρόπος αναπνοής…»Θόδωρος Αγγελόπουλος

Περίληψη

Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1900, δραπετεύει από τη φυλακή, καβάλα σ’ ένα άσπρο άλογο, ένας επικίνδυνος ληστής: ο Μεγαλέξαντρος, όπως τον αποκαλεί ο λαός, αφού βλέπει σ’ αυτόν το μυθικό ανάλογο των λαϊκών εξεγέρσεων. Με τη βοήθεια των παλικαριών του, απάγει μια ομάδα άγγλων διπλωματών και τους κρατάει όμηρους στο χωριό του, ζητώντας από την κυβέρνηση αμνηστία και την επιστροφή της γης στους χωρικούς. Oι χωρικοί, που έχουν δημιουργήσει μια κοινότητα κάτω από την καθοδήγηση ενός δασκάλου σοσιαλιστή, υποδέχονται τον Αλέξανδρο και τους δικούς του, και τον χαιρετίζουν ως λυτρωτή. Η αρμονία ανάμεσα στους ληστές και τους χωρικούς δεν διαρκεί πολύ. O Αλέξανδρος δε συμμετέχει στη ζωή της κοινότητας. Μένει μόνος με τους συντρόφους του και τις επιληπτικές του κρίσεις. Δεν ανέχεται κανενός είδους αντίδραση ή διαφωνία, και πολύ γρήγορα θα εκτελέσει το δάσκαλο και τη θετή του κόρη. Αποδυναμωμένοι από τις εσωτερικές διαμάχες, οι χωρικοί χτυπιούνται απ’ το στρατό, που επιδιώκει την απελευθέρωση των ομήρων και τη σύλληψη του Αλέξανδρου. Αυτός, πληγωμένος γίνεται βορά του πλήθους, και το σώμα του εξαφανίζεται. Ό,τι απέμεινε απ’ τον μυθικό ήρωα, είναι ένα μαρμάρινο κεφάλι και λίγο αίμα γύρω του. Στην έρημη πλατεία του χωριού, μετά την αντιπαράθεση με το στρατό, ο μικρός Αλέξανδρος, καβάλα σ’ ένα μουλάρι, θα απομακρυνθεί με προορισμό την πόλη.

Ταυτότητα ταινίας

Σκηνοθεσία Θόδωρος Αγγελόπουλος
Σενάριο: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Αρβανίτης
Μουσική: Χριστοδουλος Χάλαρης
Ηθοποιοί: Ομηρο Αντονούτι, Εύα Κοταμανίδου, Γρηγόρης Ευαγγελάτος, Τούλα Σταθοπούλου
Παραγωγή: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Φορμάτ: Μεγάλου Μήκους
Διάρκεια: 235
Έτος: 1980
Διάρκεια: 210 λεπτά
Χρώμα: Έγχρωμη
Χώρα: Ελλάδα – Ιταλία

Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας
Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Fipresci)
Βραβείο Cinema Nuovo Φεστιβάλ Βενετίας
Βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1980.