Ο Γκόγκολ ήταν ένα μυστήριο πλάσμα αλλά η μεγαλοφυΐα είναι πάντα ξεχωριστή. Το γέλιο στο «Γάμο» τρυπάει το σκοτεινό μοτίβο της ζωής και το παράλογο συνορεύει με το τραγικό.

Ο Λυκούργος Καλλέργης, ο οποίος είχε μεταφράσει το «Γάμο» το 1974 για το ανέβασμα του από το Εθνικό Θέατρο, έγραφε: «Ο Γκόγκολ, χωρίς ν’ ακολουθεί τους μηχανισμούς και την αποσπασματική αλληγορία του παράλογου θεάτρου, είναι φανερό ότι στα έργα του μεταφέρει βαθύτερους υποκειμενικούς συγκλονισμούς και ο εξπρεσιονισμός του σε χαρακτήρες και καταστάσεις ταυτίζεται συχνά με τη φόρμα του παραλόγου. “Βάζω πρόσωπα πάνω στη σκηνή”, έγραφε, “με κωμικές καταστάσεις για να διασκεδάσω τη βαθιά μελαγχολία μου. Όμως οι θεατές πρέπει να καταλάβουν ότι γελώντας με τους ήρωές μου γελάνε με μένα τον ίδιο, γιατί μέσα σ’ αυτούς έχω μεταφέρει την ίδια μου τη λάσπη”».

Άραγε υπάρχει ένας αληθινός ευγενής για την όμορφη Αγάφια Τυχώνοβνα; Άραγε ανοίγουν οι άνθρωποι τις καρδιές τους;

Συντελεστές:

Απόδοση Κειμένου/Σκηνοθεσία: Νικόλας Σπανός
Μουσική: Θέμης Τελόγλου
Σκηνικά-κοστούμια: Βασιλική Σπανού
Φωτισμοί: Πολυδεύκης Κυρλίδης

Ερμηνεύουν:

Ιβάν Κούζιμιτς Ποτκαλιόσιν: Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Στεπάν & Βαλταζάρ Βαλταζάροβιτς Ζεβάκην: Βαγγέλης Καρατζάς
Φέκλα Ιβάνοβνα: Κατερίνα Τσακανάκη
Ηλίας Φώμιτς Κατσκαριώφ: Μιχάλης Ζαχαρίας
Αγάφια Τυχώνοβνα: Θεοδώρα Στεμπάρι
Ιβάν Παύλοβιτς Σφογγάτος: Γιάννος Γαβαλάς.

Διάρκεια: 100 Λεπτά

https://gamosgogol.blogspot.gr/