Σημείο αφετηρίας υπήρξε μια προβληματική γύρω από την πόλη ως σημείο εγκατάστασης ή ως πέρασμα, ως σύνολο τόπων όπου οι άνθρωποι έχουν ή δεν έχουν επαρκώς τη δυνατότητα να αυτοπραγματωθούν, αλλά και η διερεύνηση της ιδέας της εστίας ως του κατεξοχήν χώρου όπου νιώθει κανείς αποδεκτός και ασφαλής.

Οι χώρες και οι πόλεις, ως περάσματα και ως τόποι σύντομης ή μόνιμης διαμονής, αναπτύσσουν ένα ενεργειακό φορτίο που «ζητά» να μπολιαστούν διαφορετικές κουλτούρες, αξίες, τρόποι ζωής και θρησκευτικές πεποιθήσεις, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία της ανοιχτότητας, με το αίσθημα ανεστιότητας και μετεωρισμού εξαιτίας της έλλειψης πατρίδας, θεού και ιερών χώρων.

Οι argh. οραματίζονται ένα δημόσιο οίκημα απαλλαγμένο από θρησκευτικά σύμβολα, που προορίζεται για μια νέα ατομική χρήση. Πρόκειται για μια γλυπτή εγκατάσταση σε ωοειδές σχήμα, με δύο ανοίγματα. Το ένα βρίσκεται κοντά στη γη και αποτελεί το σημείο εισόδου/εξόδου και το άλλο εμφανίζεται ψηλά, στο βάθος της κατασκευής, και προορίζεται για ενατένιση του ουρανού. Το αυγό, σύμβολο του τέλειου και του ωραίου, έχει κοσμογονικές αναφορές, δημιουργεί συνυποδηλώσεις συνάντησης των εννοιών ενός κατ’ εξοχήν δίπολου, του αρσενικού και του θηλυκού, και αποτελεί στοιχείο συνένωσης και ολοκλήρωσης.

Σύμφωνα με τον Martin Heidegger, «Κάνοντας χώρο επιφέρω εκείνο τον εντοπισμό που προετοιμάζει μία διαμονή.[…] “Κάνω χώρο” θα πει απελευθέρωση τόπων.»1 Το γλυπτό αντικείμενο απελευθερώνει έναν «τόπο», ανθρωποκεντρικό ή θεοκεντρικό, που καθιστά δυνατή τη «διαμονή» του ανθρώπου και την ενδεχόμενη «διαμονή» του ελλείποντος θεού.2

Στόχος λοιπόν είναι η σύντομη φιλοξενία του περαστικού, που θα του χαρίσει λίγα λεπτά ημιαπομόνωσης μέσα στον αστικό χώρο για να πραγματοποιήσει μια «στάση» μέσα στη ρευστότητα, να αφουγκραστεί τον εαυτό του, να αισθανθεί ότι ανήκει σε κάτι μεγαλύτερο, να συγκεντρωθεί, να προσευχηθεί, να εξυψωθεί.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, τον τελευταίο χρόνο η ομάδα argh. μαζεύει με στοιχεία εμμονής οτιδήποτε σχετίζεται με το αυγό, εννοιολογικά και μορφολογικά. Η συλλογή αποτελείται από εκατοντάδες αρχεία κειμένου που έχουν να κάνουν με ιστορικά, θρησκευτικά, κοσμογονικά, πολιτισμικά, φιλοσοφικά, λογοτεχνικά, μυθολογικά στοιχεία, αρχεία εικόνας που προέρχονται από την τέχνη, το design, την αρχιτεκτονική, τον κινηματογράφο, την εικονογράφηση, την αρχαιολογική έρευνα, τα ψηφιακά παιχνίδια, την αστρονομία, καθώς και ποικίλα σύγχρονα φυσικά αντικείμενα με ωοειδές σχήμα.

Η έκθεση αποτελείται από δύο τμήματα: στο πρώτο παρουσιάζεται ενδεικτικά η έρευνα των argh. και ένα μικρό τμήμα της παραπάνω συλλογής, ενώ στο δεύτερο προσφέρεται μια προσομοίωση της νοητικής και συναισθηματικής εμπειρίας που θα μπορούσε να προκαλέσει η σύντομη διαμονή στο απραγματοποίητο –ακόμα– γλυπτό.

Ομάδα argh.

Η ομάδα argh. δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2016 και αποτελείται από τις εικαστικούς Αλεξάνδρα Αναγνωστοπούλου, Ηλέκτρα Σταμπούλου και Μαίρη Θηβαίου.