Nalyssa Green: Το Baroque σε συνδιάλεξη με το rock!

Η Nalyssa Green, μια νέα και αξιόλογη παρουσία στο χώρο της μουσικής, μας καλεί στο An Club για μια ιδιαίτερη μουσική γιορτή, όπου θα κυριαρχήσουν ο οργανικός μινιμαλισμός, η στυγνή ειλικρίνεια, η θρησκευτική ανάγκη για γνήσιο κάλλος μα πάνω απ’ όλα η αγάπη… Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα η Nalyssa μας μιλάει για την μουσική, τα τραγούδια της και το Barock …

CultureNow: Καλησπέρα Nalyssa! Να ξεκινήσουμε με μερικές συστάσεις; Το Nalyssa Green είναι το πραγματικό σου όνομα, από που προέρχεται και από που κατάγεσαι;

Nalyssa Green: Καλησπέρα culture now! To Nalyssa Green δεν είναι το πραγματικό μου όνομα. Είναι το ψευδώνυμο του ηλεκτρονικού μου εαυτού εδώ και πολλά χρόνια, που κατέληξε να είναι και το όνομα του σκηνικού μου alter ego. Nalyssa ήταν το όνομα του χαρακτήρα μου όταν έπαιζα ένα διαδικτυακό role playing game το lineage. Έπειτα έγινε το ψευδώνυμο μου για το myspace, το mail μου, το facebook και γενικώς η διαδικτυακή υπογραφή μου. Όταν άρχισα να παίζω μουσική όλοι με ήξεραν ως Nalyssa μέσω myspace. Κόλλησα λοιπόν και το Green ως επώνυμο (είναι το αγαπημένο μου χρώμα) και αυτό έγινε το καλλιτεχνικό μου όνομα. Η Βιολέτα (το κάπως πιο ρεαλιστικό alter ego της nalyssa) είναι γέννημα θρέμα δυτικών προαστίων, και η σκούφια της κρατάει από τη Μάνη.

C. N.: Στο βιογραφικό σου αναφέρεις πως δεν έχεις σπουδάσει μουσική. Παίζεις όμως θέρεμιν, ακορντεόν, πλήκτρα, κιθάρα, τραγουδάς. Πότε ήρθες για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική και πως καλλιέργησες το ταλέντο σου χωρίς τη βοήθεια σχολείων και δασκάλων;

N. G.: Πρώτη με τρίτη δημοτικού έκανα μαθήματα αρμονίου, και πέμπτη και έκτη δημοτικού έκανα μαθήματα ακκορντεόν. Αυτές είναι οι σπουδές μου. Ό,τι άλλο έχω μάθει να παίζω, το έμαθα μόνη μου ψηλαφώντας το, παίζοντας μαζί του με την έννοια που παίζουν τα παιδάκια. Διαισθητικά, βιωματικά, λόγω επιθυμίας και ουδέποτε λόγω υποχρέωσης. Πιστέυω πως το να είσαι αυτοδίδακτος περιέχει μια τεράστια ελευθερία για το πως θα χρησιμοποιήσεις το μέσο σου μιας και αγνοείς παντελώς τους κανόνες που διαφορετικά θα είχες ως ευαγγέλιο.

C. N.: Ο πρώτος σου δίσκος έχει τίτλο Barock. Εκτός από λίγα λόγια για τους συντελεστές του δίσκου, θα ήθελα να μας δικαιολογήσεις και τον τίτλο που του έδωσες.

N. G.: Η ιστορία έχει ως εξής: την άνοιξη του 2010 ένιωσα την επιτακτική ανάγκη να ηχογραφήσω τα τραγούδια μου. Έτσι κλειστήκαμε με τον Σπύρο το Λιβάνη στο φοιτητικό σπίτι του και ηχογραφήσαμε το δίσκο. Οι συντελεστές του ηχητικού κομματιού του δίσκου λοιπόν είμαστε αποκλειστικά ο Σπύρος και εγώ. Εγώ έφερα τις συνθέσεις, τις ενορχηστρώσεις, μαζί παίξαμε όλα τα όργανα, κάναμε τις μίξεις και ο Σπύρος έκανε όλο το recording, το engineering και την παραγωγή. Το εικαστικό του δίσκου επιμελήθηκε η Κάκια Κωνσταντινάκη η οποία έκανε τα γραφιστικά του packaging, και έφτιαξε τις θηκούλες μία μία χειροποίητα. Το site (http://www.nalyssagreen.com/) το έφτιαξε η Δήμητρα Μάνθου (Lick my kazoo) στο οποίο και ανεβάσαμε το δίσκο για να μπορεί όποιος θέλει να τον κατεβάζει δωρεάν.

Το Barock είναι ένας νέος όρος που δημιούργησα. Είναι το Baroque σε συνδιάλεξη με το rock. Έχει την αισθητική του παλιού, πολυτελούς μα ξεπερασμένου, σκουριασμένου από το χρόνο μέσα από μια σκοπιά πιο δυναμική και πιο σύγχρονη. Το Barock έχει κάτι από Βερσαλλίες, κρινολίνα και χρυσές κορνίζες, αλλά αντί για τσέμπαλο έχει midi, αντί για βιολιά έχει theremin, αντί για χλιδάτο και πολύτιμο είναι απόλυτα lo-fi και diy.

C. N.: Είσαι μέλος της κολλεκτίβας του Leon. Πώς νιώθεις γι’ αυτό; Τι διαφορά έχει το να είναι κανείς solo από το να είναι μέλος σε μια μουσική κολλεκτίβα, μιας και εσύ είσαι και στα δύο;

N. G.: Νιώθω πολύ ωραία στην κολλεκτίβα μας. Μέσα σε αυτήν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω χαρισματικούς ανθρώπους και μουσικούς που έχουν μπει στην καρδιά μου και την καθημερινότητα μου, και να μοιραστώ μαζί τους τη μαγεία της σκηνής, μιας σκηνής απόλυτα έγχρωμης, χαμογελαστής, δυναμικής και αισιόδοξης, όπως ακριβώς είναι και τα τραγούδια του Leon.

Στο solo project μου ασχολούμαι με τα δικά μου τραγούδια. Αυτά τα τραγούδια είναι ο τρόπος μου να εκφράζομαι δημιουργικά, αυτά τα τραγούδια είναι ο κόσμος μου. Χωρίς αυτά δεν ξέρω αν θα είχα ψυχική γαλήνη. Είναι απόλυτα αναγκαία για την επιβίωση μου. Στον Leon συμμετέχω για να φέρω στη ζωή τον κόσμο κάποιου άλλου. Δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο προσωπικό και έντονο όσο το δικό μου πρότζεκτ, όμως με κάνει να συνεργάζομαι, να ακολουθώ, να πειθαρχώ και να εξελίσσομαι ως οργανοπαίχτης και περφόρμερ και βεβαίως να περνάω υπέροχες στιγμές παίζοντας μουσική που αγαπώ πολύ.

C. N.: Στη συναυλία που θα δώσεις στο An Club στις 31 Μαρτίου θα είσαι solo ή θα έχεις παρέα επί σκηνής; Εκτός από την παρουσίαση του νέου σου δίσκου, τι ξεχωριστό να περιμένουμε στο live;

N. G.: Στη συναυλία στο An Club θα έχω πολλή και καλή παρέα επί σκηνής. Είμαστε ένα κουαρτέτο που αποτελείται απο 6 άτομα που εναλλάσονται γύρω μου επί σκηνής. Το βασικό μου κουαρτέτο απαρτίζεται από εμένα και τους Bagg (Βαγγέλης Ασλανίδης- κυρίως κρουστά), Spir (Σπύρος Λιβάνης- κυρίως μπάσο), Stam (Στάμος Μπάμπαρης – κυρίως κιθάρα). Μαζί μας θα υπάρξει επι σκηνής και η Danai Eco στα πλήκτρα και ο Πάνος Tσεκούρας ως δεύτερο θέρεμιν.

Στο λάιβ θα παίξουμε σχεδόν όλα τα τραγούδια από το Barock καθώς και καινούρια και κάποιες διασκευές. Το ξεχωριστό αυτού του λάιβ είναι καταρχάς πως ο λόγος που γίνεται είναι κυρίως για να κάνουμε μια συναυλία όπως ακριβώς τη θέλουμε, σε χώρο που θέλουμε, με ήχο και φώτα που θέλουμε, με τη διάρκεια που θέλουμε και εκέινες τις τεχνικές ευκολίες που θα μας επιτρέψουν να πραγματοποιήσουμε επί σκηνής ό,τι χρειάζεται. Έτσι λοιπόν σχεδιάζουμε κατά τη διάρκεια της συναυλίας να περάσουμε από πολλά ύφη και ατμόσφαιρες. Από πιο ακουστικό, φολκ ύφος και ηλεκτρικά ροκ ξεσπάσματα, μέσω σουντρακικών σχεδόν ατμοσφαιρικών ηχοχρωμάτων και χορευτικών εξάρσεων ως τον ηλεκτρονικό μινιμαλισμό.

Την ίδια μέρα θα απολαύσουμε λάιβ δύο από τα πιο αγαπημένα μου σχήματα της αθηναικής αγγλόφωνης σκηνής, τον LogOut και τις the Medusas.

C. N.: Τέλος, υπάρχουν σχέδια για ζωντανές εμφανίσεις το καλοκαίρι ή κάτι άλλο παρόμοιο;

N. G.: Το καλοκαίρι είναι ακόμη μακρυά. Η μόνη (σχετικά) προγραμματισμένη εμφάνιση μας είναι στην Πάτρα κάποια στιγμή μετά το Πάσχα. Πάντως η πρώτη Απριλίου, η μέρα που έπεται της συναυλίας μας στο An, σηματοδοτεί την εκκίνηση των δραστηριοτήτων για να αρχίσουμε να προετοιμάζουμε έναν επόμενο δίσκο. Άρα εικάζω πως το καλοκαίρι εκτός από τις πολυπόθητες διακοπές που θα κάνουμε, θα γράφουμε και νέα τραγούδια. Αλλά ας μην προγραμματίζουμε το μέλλον τόσο πολύ. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Αλλιώς δε θα γίνει. Και θα έχει τους λόγους του. Γιατί άλλωστε τίποτα δε γίνεται τυχαία μα τα πάντα είναι σχετικά.

http://www.nalyssagreen.com/