Πενήντα χρόνια μετά την ιστορική εξέγερση έρχεται η λογοτεχνία να αποτίνει φόρο τιμής σ’ αυτή τη μεγάλη στιγμή της δημοκρατίας κλείνοντας μέσα σε έναν καλαίσθητο τόμο μαρτυρίες, μνήμες, ποιήματα και ιστορίες από την κορυφαία αυτή εξέγερση του εικοστού αιώνα που σημάδεψε την έναρξη της μεταπολίτευσης. Ο Δημήτρης Φιλελές υπογράφει δώδεκα ποιήματα για τον Νοέμβρη του ΄73 και δώδεκα συγγραφείς παίρνουν το αφηγηματικό νήμα από την τελευταία λέξη κάθε ποιήματος και γράφουν ένα σχετικό διήγημα σε ένα φιλόδοξο πάντρεμα ποίησης και πεζογραφίας με αφορμή το ιστορικό αυτό ορόσημο ενός νεανικού αγώνα που κατάφερε να αλλάξει τον ρου της ελληνικής Ιστορίας, τολμώντας να προτάξει την ορμή της νιότης απέναντι στις ερπύστριες της δικτατορίας και να υψώσει το πανανθρώπινο σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» πάνω από τον ελληνικό ορίζοντα σε κάθε σημείο της γης. Και ταυτόχρονα να διεκδικήσει την ελευθερία, τη διέξοδο από την ανελευθερία, τον φόβο και τη συνθλιβή.

Με αλφαβητική σειρά οι συγγραφείς που συμμετέχουν στον τόμο αυτό είναι: Στρατής Γαλανός, Μιχάλης Γριβέας, Γιώργος Μανιός, Μαρία Εμ. Μαραγκουδάκη, Βούλα Μέμου, Τέσυ Μπάιλα, Ελένη Μπάλιου, Χρύσα Νικολάκη, Ηλίας Δ. Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Β. Προύσαλης, Νίκος Σαλτερής, Δημήτρης Φιλελές ενώ η συλλογή κοσμείται από τις μαρτυρίες των Χρίστου Ρώμα και Βαγγέλη Δημούλα.

Συναισθανόμενοι οι δημιουργοί το μεγάλο χρέος της ελληνικής κοινωνίας να μην αφήσει να χαθεί η εξέγερση αυτή στη σκόνη του χρόνου, να μη χαθεί στη λήθη ή να μην αποδυναμωθεί τελικά η τεράστια προσφορά της στη νεότερη ελληνική ιστορία ανασυνθέτουν κομμάτια της αλήθειας, τη μεταπλάθουν ποιητικά και αφηγηματικά και την καταθέτουν στην έναρξη της επόμενης πενηνταετίας με τη χαρά μιας ελάχιστης προσφοράς στη μνήμη. Ξαναφέρνουν στο προσκήνιο εκείνα «τα παιδιά που τους έλεγαν αλήτες», τα σιδερόφρακτα χρόνια της πέτρινης επταετίας, τη φωνή μιας εποχής που δεν πρέπει να σβήσει στο πέρασμα του χρόνου. Τη φωνή εκείνων των παιδιών που φώναξαν για κοινωνική δικαιοσύνη, για ισότητα και δημοκρατία, για ειρήνη αλλά και για την επανάσταση μιας γενιάς που πήρε στα χέρια της την μοίρα αυτού του τόπου όταν χρειάστηκε. Με την ελπίδα το πολυτεχνείο να συνεχίσει να ζει για πάντα.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα ποιήματα αυτού του συλλογικού τόμου έχουν μελοποιηθεί από την τραγουδοποιό Άνα Καρλαύτη και αξίζει κανείς να θαυμάσει αυτό το πάντρεμα της τέχνης στo μουσικοθεατρικό αναλόγιο που έχει ετοιμάσει με την ηθοποιό Ντομένικα Ρέγγου δραματοποιώντας κείμενα του βιβλίου και τραγουδώντας συγκλονιστικά τα μελοποιημένα ποιήματα, παρουσιάζοντας μια παράσταση που συνδυάζει τη μουσική, την ποίηση, την υποκριτική και την πεζογραφία ενώ την ευθύνη της ενδυματολογικής επιμέλειας έχει ο Γιώργος Γάτσιος.

Το βιβλίο αυτό αλλά και η παράσταση που έχει εμπνεύσει φωτίζουν την ηρωική άοπλη εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου και ξαναζωντανεύει σε ένα συγκλονιστικό αφιέρωμα τη σθεναρή αντίσταση και την πορεία ενός λαού από τη σκοτεινιά προς το φως της ελευθερίας με τον καλύτερο τρόπο καταθέτοντας την ιστορική μνήμη στην επόμενη γενιά και παραδίδοντας τη στο μέλλον.