Μίμης Ανδρουλάκης – Έτσι κάνουν όλες (Εκδόσεις Καστανιώτη)

Ο τίτλος του βιβλίου, «Έτσι κάνουν όλες», παραπέµπει στην όπερα «Cosi Fan Tutte» του Μότσαρτ και είναι ένα τολµηρό ερωτικό μυθιστόρημα και µια ακόµη …

του Τάσου Αντωνόπουλου

πιο τολµηρή κριτική του δόγµατος της σύγκλισης της Ελλάδας προς το επίπεδο ζωής και παραγωγικότητας των πλούσιων χωρών της Ευρώπης.

Ο βασικός πρωταγωνιστής στο βιβλίο του με ενσωματωμένα χαρακτηριστικά προσωπικοτήτων της οικονοµικής και πολιτικής ζωής, είναι ακαδημαϊκός με έδρα στο Πανεπιστήµιο Κολούµπια της Νέας Υόρκης και κρίνει απέξω όσα συµβαίνουν στην πατρίδα του. Την περίοδο 2000-2010 έγραφε στους «Financial Times» πως όλα θα πήγαιναν καλά για την Ελλάδα και το ευρώ. «Κάθε οικονοµία ακολουθεί το ίδιο µονοπάτι και κατευθύνεται προς το ίδιο ανώτερο επίπεδο παραγωγικότητας και στάνταρτ ζωής». Αυτό ήταν το πιστεύω του.

Ο συγγραφέας τον αποκαλεί «Νοστράδαµο», όπως τον Γάλλοφαρμακοποιό και φημισμένο μάντη, ο οποίος είχε εκδώσει συλλογές προφητειών που έγιναν παγκοσμίως γνωστές. Τους συνδέουν παρόμοιες αναµνήσεις και βιώµατα: ο θαυµασµός για τις γυναίκες, οι ερωτικές ιστορίες που αφηγούνται ο ένας στον άλλον. Στην ουσία ο Ανδρουλάκης επιχειρεί µια ακραία ερωτική «θηλυκή αντιφώνηση» στην οριακή, παράδοξη κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες.

Όμως οι δύο φίλοι δεν βλέπουν µε τον ίδιο τρόπο τα πράγµατα. «Κολλητοί πολλά χρόνια, µεγαλώσανε σε διαφορετικές σχολές σκέψης. Υπερεµπιστοσύνη εναντίον σκεπτικισµού. Σιγουριά εναντίον αµφιβολίας», εξηγεί ο συγγραφέας. Στο µεταξύ, οι αµφιβολίες του πολιτικού Ανδρουλάκη γίνονται κραυγές αγωνίας. «Τα απίθανα πιθανά: η επιστροφή στη νέα δραχµή» που έγραφε ως υποθετικό σενάριο το 2006 (στο βιβλίο «Θηλυκό πόκερ»), προβλέποντας «αυτοκαταστροφικό συνδυασµό» χρηµατοοικονοµικής κρίσης και κρίσης δηµοσίου χρέους. Ο φίλος του τον χλεύαζε… Ακολούθησαν το «Λευκό κοτσύφι» (2008) και το «Ε, Πρόεδρε!», βιβλίο που εκδόθηκε λίγες ηµέρες πριν από τις εκλογές του 2009. Ο πρόεδρος δεν ήταν άλλος από κ. Γ. Παπανδρέου. Τι κι αν ο συγγραφέας δεν ανέφερε το όνοµά του, όλοι αυτό κατάλαβαν απόλυτα.

Στο τελευταίο βιβλίο του Ανδρουλάκη, η Ελλάδα παροµοιάζεται µε καναρίνι σε ορυχείο. «Στην πρώτη µεγάλη κρίση η Ελλάδα θα λειτουργούσε στην ευρωζώνη όπως το καναρίνι στις στοές των ορυχείων. Οι παλιοί μεταλλωρύχοι έπαιρναν µαζί τους κάτω από τη γη ένα καναρίνι. Όταν σταµατούσε να κελαηδά ή όταν, πολύ περισσότερο, ψοφούσε, έδιναν το σήµα του συναγερµού: “Αέρια! Αέρια!” φώναζαν και έτρεχαν να σωθούν.

Ο συγγραφέας θυµάται το τραγούδι «Hotel California» των Eagles. «Ο νυχτερινός ταξιδιώτης µέσα στη µαύρη έρηµο βρίσκει φιλόξενο καταφύγιο στο λουξ ξενοδοχείο “Hotel California”. Όταν όµως πάει να τακτοποιήσει στη ρεσεψιόν την αναχώρησή του, του λένε: “Μπορείς να αναχωρήσεις όποτε γουστάρεις, αλλά δεν µπορείς να φύγεις ποτέ”»! Κάπως έτσι, το πολυτελές κατάλυµα γίνεται παγίδα. Κάπως έτσι, το «ελληνικό European dream» γίνεται εφιάλτης…

Είναι ένα βιβλίο φτιαγμένο από έναν άνθρωπο με γνώσεις και απόψεις ενδιαφέρουσες, από έναν άνθρωπο που καταλαβαίνεις ότι λέει μόνο αλήθειες. Αυτή την προσεκτική δουλειά δεν θα μπορούσε να την κάνει κανένας άλλος εκτός από έναν μάστορα, τον Μίμη Ανδρουλάκη.