Με πενήντα σχεδόν χρόνια καριέρας, μια ντουζίνα βιβλία, μια ντουζίνα δίσκους με μια εντελώς προσωπική, αξιοπρεπή ματιά στην τέχνη και την ζωή,

Του Λάμπρου Μπολότη

με τραγούδια και στίχους που έχουν τραγουδηθεί στα μήκη και τα πλάτη αυτού του κόσμου είναι εύκολο να συστήσεις τον κύριο Leonard Cohen.

 

Καινούργιο album λοιπόν… Οld Ιdeas και κάποιες καινούργιες μπορώ να προσθέσω. Με μεγάλη μπάντα και κάμποσους συνεργάτες (Patrick Leonard, Anjani Thomas, Ed Sanders και Dino Solo) οι οποίοι συμμετέχουν, ο καθένας στο είδος του, από την παραγωγή μέχρι τους στίχους και τη μουσική. Τα stadard του Cohen είναι πάντα υψηλά και ο συγκεκριμένος δίσκος τα ξεπερνά με σχετική ευκολία.

Συναντάμε τον ίδιο λυρισμό (σήμα κατατεθέν του Cohen) συν μια spiritual ή πιο σωστά gospel διάσταση. H τελευταία δεν υπάρχει σε προηγούμενες δουλειές του, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό τουλάχιστον. Θεματικά το άλμπουμ κινείται στους παλιούς στόχους, τις εμμονές, την αγάπη, τον πόθο, το αρχαιοελληνικό δίπτυχο “έρως – θάνατος”, τον πόνο, την εγκατάλειψη, τον αγώνα για κάτι καλύτερο…


coming to the end of the book
but not guite yet
 maybe when
we reach the bottom
για να δανειστώ ένα στίγμα

Με τα χρόνια κάποιοι καλλιτέχνες κατακτούν την απλότητα. Μπορεί να μοιάζει εύκολο άλλα είναι ακριβώς το αντίθετο. Ωριμότητα- απλότητα για να γίνω πιο ακριβής. Η ερμηνεία του Cohen, η φωνή του είναι πλέον αυτό ακριβώς, απλά υπέροχη.

Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος δίσκος που δημιούργησε ο Leonard Cohen αλλά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είναι συμπαγής, δομημένος και από την δεύτερη, τρίτη ακρόαση σε κερδίζει απόλυτα. Μπορείς να τον ακούς ξανά και ξανά ιδίως τις νυχτερινές ώρες…

Key tracks: Amen, Darkenss, Come Healin