Εκείνο το πρωί η Φρανσουάζ πήρε τον καφέ της, κάθισε αναπαυτικά στο άνετο πλαϊνό καλάθι της παλιάς μοτοσικλέτας και τράβηξε μια τζούρα από το άφιλτρο τσιγάρο της. Όλα έδειχναν ότι ερχόταν άλλος ένας παγωμένος χειμώνας στο μικρό, ήσυχο Ομπλίκ, στην άκρη της Γαλλίας, μακριά από τα γεγονότα, κι αυτό δεν ήταν απαραίτητα κακό. Μπορεί να μη δήλωνε πλέον δημοσιογράφος της Λιμπερασιόν ή της Ουμανιτέ, μα δούλευε πάντα καλύτερα μόνη.
Είχε φωνή εδώ. Φωνούλα έστω· αλλά ήταν η δική της φωνούλα και κανείς, μα κανείς, δεν της έλεγε τι να λέει. Δεν ήξερε ακόμα τι θα έφερναν οι επόμενες μέρες. Για λίγες ακόμη ώρες το μικροσκοπικό νησί θα απολάμβανε την άγονη μοναξιά του στο πέλαγος του Ιρουάζ, πριν γίνει το βασικό θέμα σε κάθε ειδησεογραφικό σάιτ, τόσο απροσδόκητα, που θα απασχολούσε ειδικούς και μη για ολόκληρες δεκαετίες.
Λάζαρος Αλεξάκης
Ο Λάζαρος Αλεξάκης γεννήθηκε επιτυχώς στο Ηράκλειο της Κρήτης και πέρασε την εφηβική ζωή του προσπαθώντας να δραπετεύσει από αυτό. Πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε Λογοτεχνία, Φιλοσοφία και Ψυχολογία. Φρόντισε κατά τη διάρκεια των σπουδών του να έρθει σε επαφή με ένα ευρύ αριθμό επιστημών, κυρίως μπαίνοντας σε λάθος αίθουσες. Απέκτησε έναν εξοργιστικό αριθμό μοτοσυκλετών με τις οποίες ανέβαινε τα βουνά χωρίς πάντα να επιστρέφει. Ως αυτοδίδακτος κιθαρίστας έπαιξε σε μια σειρά από κλαμπ τα οποία σύντομα γνώρισαν την οικονομική καταστροφή.
Σπούδασε Ψυχολογία στην Αγγλία όπου βράχηκε αρκετά φορώντας πάντα τα λάθος ρούχα. Λατρεύει τα κόμιξ, τις ταινίες νουάρ, και την Αγκάθα Κρίστι. Παίζει φανκ, σόουλ, τζαζ και γράφει μπλουζ στίχους. Γράφει μανιωδώς σε περιοδικά, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σημειωματάρια. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο Ηράκλειο, το οποίο πλέον λατρεύει. Αρθρογραφεί από το 2005 και έχουν εκδοθεί τρεις συλλογές διηγημάτων του, η πρώτη εκ των οποίων ψηφίστηκε από τους αναγνώστες στις 10 καλύτερες στα βραβεία Public. Αυτό είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
