Σε έναν κόσμο ρευστό, όπου προσωπικές, κοινωνικές και πολιτικές βεβαιότητες συνθλίβονται, μια γυναίκα μεταμορφώνει το τραύμα σε αφετηρία για μια νέα ζωή. Η Φαίη έχει ολοκληρώσει τη μετάβασή της από ένα διαζύγιο σε έναν νέο γάμο και μια καινούργια ζωή. Πιο κατασταλαγμένη, εκφράζει τις απόψεις της για την αγάπη, την οικογένεια, την ταυτότητα και κυρίως για την απώλεια ως τροχοπέδη αλλά και ως πηγή ανασυγκρότησης.
Με το “Κύδος” η Rachel Cusk ολοκληρώνει τη λαμπρή τριλογία της (Περίγραμμα, Μετάβαση). Και στα τρία έργα, οι διαδοχικοί σύντομοι διάλογοι αποδίδουν απλά αλλά συγκλονιστικά τα θραύσματα της καθημερινής μιας ζωής και ανοίγουν τις μικρές χαραμάδες μέσα από τις οποίες γνωρίζουμε (ελάχιστα) τους άλλους. Αυτές οι μικρές στιγμές, ωστόσο είναι η ζωή μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Υπόθεση:
Η Φαίη, η ηρωίδα της Ρέιτσελ Κασκ, ταξιδεύει στη νότιο Ευρώπη για ένα λογοτεχνικό συνέδριο. Στο αεροπλάνο ήδη ο άγνωστος συνταξιδιώτης της αρχίζει να της διηγείται τη ζωή του. Όταν φτάνει στον προορισμό της οι γύρω της, όλοι εκδότες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, θέλουν επίσης να της διηγηθούν προσωπικές ιστορίες και να εκθέσουν απόψεις. Κάτι όμως πολύ σημαντικό έχει αλλάξει από τα προηγούμενα ταξίδια της. Αυτό το κάτι είναι η ίδια η Φαίη. Δεν είναι μια παθητική ακροάτρια, όπως στο “Περίγραμμα”· έχει ολοκληρώσει τη “Μετάβασή” της από ένα διαζύγιο με τεκτονικές συνέπειες για τη ζωή της. Ξαναπαντρεμένη, μητέρα εφήβων πια γιών, επιτυχημένη συγγραφέας -ακριβώς όπως και η συνομήλική της Ρέιτσελ Κασκ- η Φαίη εμπλέκεται στις συζητήσεις, εκθέτει απόψεις, σχολιάζει, μιλά για τη δική της ζωή, έχει μάθει να διαχωρίζει την αλήθεια, από την δημόσια αναπαράσταση της.
Την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει, η Φαίη και η Ρέισελ Κασκ, θέτουν ζητήματα σχετικά με την οικογένεια, την αγάπη, τη θέση της γυναίκας, το Brexit, τη λογοτεχνία και τις λογοτεχνικές πρακτικές, την προσωπική ταυτότητα. Κυρίως μιλούν για την αξία του πόνου, το πώς η απώλεια μπορεί να λειτουργήσει είτε σαν τροχοπέδη είτε σαν πηγή ανανέωσης.
