Η έκθεση «Kris: μια εικαστική δοκιμή πάνω στην έννοια της κρίσης» …
παρουσιάζεται στο Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2013.
Η έκθεση δομείται σε 4 άξονες όσοι και οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες και λειτουργεί σε άμεσο διάλογο με το νεοκλασικό κτήριο στο οποίο στεγάζεται το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών.
1. Η βίντεοεγκατάσταση των Σεσίλια Γέρντεμαρ και Λουκία Αλαβάνου έχει ως κεντρικό του θέμα την εικόνα της Παναγίας της Τήνου. Έχοντας ταυτιστεί με σημαντικές στιγμές της νεοελληνικής ιστορίας όπως η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος η θεωρούμενη ως θαυματουργή εικόνα που βρέθηκε το 1823 μετά από όραμα που είχε μια μοναχή αποτέλει το κορυφαίο θρησκευτικό γεγονός του ελληνικού καλοκαιριού. Λαμβάνοντας υπόψη την σημασία και τον συμβολισμό της εικόνας για τον νέο ελληνικό πολιτισμό οι δυο καλλιτέχνιδες χειρίστηκαν κριτικά το οπτικό υλικό που είχαν στην διάθεση τους δίνοντας έμφαση στον τρόπο που το προσκύνημα δομείται με όρους ενός επικερδούς θεάματος ακόμα και σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
2. Το έργο του Γέσπερ Νουρντάλ λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Το πρώτο είναι μια εγκατάσταση που καταλαμβάνει τον χώρο της ξύλινης βιβλιοθήκης στο χωλ του Ινστιτούτου. Εκεί ο καλλιτέχνης εντάσσει το κείμενο υποστήριξης προς τους Έλληνες με αφορμή της οικονομική κρίση που έγραψε ο γάλλος φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού και προσυπόγραψαν και άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι μέσα στο πλαίσιο της έκθεσης ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μια φωτογραφική συνομιλία ανάμεσα στην εικόνα μιας χαρωπά πολύχρωμης Αθήνας της δεκαετίας του 60, η οποία προσπαθεί να ξεχάσει τις πληγές του παρελθόντος αναζητώντας μια θέση σε μια εποχή άκρατης αισιοδοξίας και στην εικόνα μιας κάπως μουντής και δυσοίωνης πόλης μισόν αιώνα αργότερα που έρχεται αντιμέτωπη με το σοκ της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Ο καπνός, έντεχνη παρέμβαση στην πρώτη φωτογραφία από το εξώφυλλο του περιοδικού «South» και αποτύπωση της πραγματικότητας στην μεγάλη εντοίχια φωτογραφία, λειτουργεί ως momento mori. Το δεύτερο έργο του καλλιτέχνη είναι μια προβολή διαφανειών με εικόνες από τα γκράφιτι στους τοίχους της Αθήνας στη μεγάλη σάλα του Σουηδικού Ινστιτούτου. Αξιοποιώντας τη δυνατότητα του συγκεκριμένου χώρου ως τόπου παρουσιάσεων και διαλέξεων δημιουργεί μια αρχειακή αποτύπωση της «γλώσσας» της πόλης, γλώσσας έντονα φορτισμένης πολιτικά και κοινωνικά πολλές φορές με τρόπο παράδοξα ποιητικό.
3. Οι δύο γλυπτικές εγκαταστάσεις του Καρλ Παλμ είναι τοποθετημένες στο κούφωμα των δυο πορτών που χωρίζουν την μεγάλη σάλα και το χωλ. Ενώ η επιγραφή «Finally» αναμοχλεύει τις αντίθετες έννοιες αρχή-τέλος προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της κρίσης ως το μεταίχμιο μιας εποχής, ο κίονας φτιαγμένος από ελαφρόπετρες Σαντορίνης αναδεικνύει τον δισυπόστατο χαρακτήρα της πέτρας ως υλικό της δημιουργίας αλλά και της καταστροφής.
4. Η Λίσα Τορέλ με την δεύτερη προβολή διαφανείων στην μεγάλη σάλα του Ινστιτούτου εξετάζει με ελεγειακή διάθεση τον τρόπο που δομείται η ταυτότητα της Ελλάδας ως τόπος τουριστικού προορισμού κι αναδεικνύει πως οι ειδυλλιακές εικόνες από τις διακοπές στην Ελλάδα μιας σουηδικής οικογένειας το καλοκαίρι του 2010, έτος εισόδου της χώρας στον αστερισμό της κρίσης, έρχονται σε αντίθεση με την εικόνα μιας χώρας κοινωνικών αναταραχών και έντονης πολιτισμικής κρίσης.
Επιμελητής έκθεσης: Αντώνιος Μπογαδάκης
