Η έκθεση με τίτλο “Κοσμογονία” είναι αφιερωμένη στην Ιστορικό Τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν. Κι αυτό γιατί οι διαλέξεις της με το συγκεκριμένο θέμα στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη υπήρξαν η αφορμή για να γεννηθεί αυτή η σειρά έργων του Αλέξανδρου Λιάπη.

Για τον ζωγράφο, κοσμογονία σημαίνει γέννηση και δημιουργία. Οι έννοιες της προέλευσης του κόσμου και της ίδιας της τέχνης παίρνουν μορφή με την πολύ ιδιαίτερη προσωπική του γραφή και με βασικό του σύμβολο το αυγό.

Τα πενήντα έργα της έκθεσης έχουν γίνει με λάδια και ακρυλικά. Η εμπειρία χρόνων του δημιουργού μεταφράζεται σε ζωγραφική ποιότητα. Ο τρόπος που χειρίζεται το χρώμα εντυπωσιάζει: πρόκειται στην κυριολεξία για μια έκρηξη χρώματος.

Η κριτικός & ιστορικός τέχνης Ήρα Παπαποστόλου γράφει : “Συνδυάζοντας πριμιτίφ στοιχεία αλλά και στοιχεία από την λαϊκή παράδοση καθώς και από όλη την ζωγραφική παράδοση, ο Αλέξανδρος Λιάπης θέλει η αρχική πηγή ενός πίνακά του να είναι άλλοτε ορατή και άλλοτε αποκρυπτογραφήσιμη. Με τα έργα του, μοιάζει να “δημιουργεί” έναν λογικό και ταυτόχρονα παράλογο, πρωτόγονο και “ακατέργαστο” κόσμο, με ιδιαίτερες στην υφή επιφάνειες. . Οι φόρμες, το χρώμα και τα κρυμμένα νοήματα δεν μπορούν παρά να συγκινήσουν τον θεατή.

“Πυροβολώντας” ευθύβολα στο κέντρο μας, ο Αλέξανδρος Λιάπης θέλει να μιλήσει στα ένστικτά μας, στην καρδιά και στο πνεύμα μας για την ίδια την ύπαρξη. Αυτός εξάλλου δεν είναι ο κύριος σκοπός της πραγματικής ζωγραφικής;”

– Ήρα Παπαποστόλου
Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης

Βιογραφικό

Ο Αλέξανδρος Λιάπης γεννήθηκε στο μικρό χωριό Στανιάτες της Βοιωτίας από γονείς αγρότες όπου από μικρός βοηθούσε τον πατέρα του. Το μονοτάξιο δημοτικό απλά υπήρχε «μιας και ο δάσκαλος πήγαινε καφενείο και εμείς παιχνίδι», όπως λέει ο ίδιος…Επισκέφθηκε τρία γυμνάσια (Αυλώνα, Γ’ Πειραιώς και τέλος του Περιστερίου), απόλαυσε στην Αθήνα σινεμά και το Νέο Κύμα στην Μνησικλέους.

Αναχωρεί για σπουδές στη Βιέννη, άριστος στην ανατομία με καθηγητή τον Κράουζε. Γράφεται και στην Φιλοσοφία, θαμώνας της Musikverein, KAFE Havelka (υπάρχει και σήμερα). Εκεί γνωρίζει τους ζωγράφους του φανταστικού ρεαλισμού που τους θαύμαζε, άπειρες Κυριακές επισκέπτης του Μπελβεντέρε, γνώρισε και αγάπησε το έργο των Egon Schiele, Kokoschka, Gerschl και πολλούς άλλους αυστριακούς. Η Ελίζαμπεθ, το Μάη του 1974, του έφερε ένα κουτί ακουαρέλες και ένα πινέλο. Σε λίγες μέρες γέμισε το δωμάτιο ζωγραφισμένα χαρτιά. Έτσι γεννήθηκε η ζωγραφική του Λιάπη, εντελώς ξαφνικά, σε ένα δωμάτιο της Wiedner Hauptstrasse 125, Wien 1050. Μετά από πολλά χρόνια, η κυρία Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν, πολύ απλά είπε: «Ο Λιάπης γεννήθηκε ζωγράφος».

Σε λίγες εβδομάδες έκανε έκθεση στο στέκι καλλιτεχνών και περιθωριακών Hellas, όπου δούλευε ως σερβιτόρος … Αρχίζουν ταξίδια και περιπέτειες επιβίωσης, από την Αίγυπτο στη Νέα Υόρκη με πολλές ματιές στον κόσμο της τέχνης. Η ζωγραφική γίνεται πλέον σημαία: πολλά έργα, πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, περισσότερα από 500 έργα του ανήκουνε και η συλλογή του καλλιτέχνη είναι τεράστιά.

Είναι μέλος του ΕΕΤΕ και ΣΚΕΤΚΕ. Ζει και εργάζεται σε τρία εργαστήρια μεταξύ Οινοφύτων και Δηλίου. Ζωγράφισε όπου ταξίδεψε π.χ. Πήλιο, Τζια, Βιέννη, Δρέσδη, Νέα Υόρκη κλπ.