Ίσως η μοίρα αυτής της κόρης
που έχασε νωρίς την πλάτη της
είναι να κρύβει το στήθος της

να σηκώνει αχάραγα τους θεριστές
να ταΐζει τους εργάτες
να φροντίζει τα νήπια

Από το ποίημα Η μοίρα της

Το ίχνος της απώλειας σφραγίζει τα ποιήματα της Μαριαλένας Σπυροπούλου. Αλλά και της αντοχής, της εγκαρτέρησης. Ευάλωτης, κι όμως επίμονης. Σταθερής, αν και διάτρητης. Με στίχους που δοξολογούν και ταυτόχρονα πενθούν το σώμα, ηδυπαθές, ανθηρό, τόπο μυστικιστικής μέθεξης και συνάμα πεδίο φθοράς και κέλυφος ατέλειας, η ποιήτρια μιλά για την απουσία και την έλλειψη που είναι ριζωμένη ακόμα και μέσα στο εμπύρετο άγγιγμα της επιθυμίας, ακόμα και μέσα στην πλησμονή της θυγατρικής ή της μητρικής αγάπης. Αποτυπώνοντας με σπαρακτική ειλικρίνεια το γυναικείο βίωμα, μετουσιώνει τα «θέλω του κόσμου» σε ποιητική τροφή, σε σάρκα της γλώσσας.

Μαριαλένα Σπυροπούλου

Η Μαριαλένα Σπυροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια. Αρθρογραφεί σταθερά στην Καθημερινή στο ένθετο «Τέχνες και Γράμματα» και στο περιοδικό Φρέαρ. Έχει γράψει τη νουβέλα «Ρου», το ψυχαναλυτικό παραμύθι «Ο μαγικός καθρέφτης» και το μυθιστόρημα «Τάισέ με». Η «Κόρη χωρίς πλάτη» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.