Με έναυσμα το έργο του αιρετικού ψυχαναλυτή Βίλχελμ Ράιχ «Άκου, ανθρωπάκο» η ομάδα A(r)CT ξεκινά μία διαδρομή στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου που συχνά νομίζει πως είναι κυρίαρχος του εαυτού του αλλά εν τω μεταξύ έχει υποταχθεί.

Πρόκειται για μία κραυγή αγωνίας απέναντι στην εικόνα του καθημερινού ανθρώπου που καταρρέει και ισοπεδώνεται μπροστά σε ένα σύστημα φασιστικό και μία κοινωνία που μοιάζει με φυλακή. Αυτή η κραυγή μεταφέρεται πάνω στη σκηνή και μετατρέπεται σε μία κωμική τραγωδία. Μία παράκληση και μία απελπισμένη προσευχή προς τον ίδιο τον άνθρωπο που επέτρεψε στον εαυτό του να γίνει ένας απλός ανθρωπάκος που δεν έχει το κουράγιο να αντικρύσει ούτε τον ήλιο.

Έχοντας ως πηγή έμπνευσης καλλιτέχνες και κινήματα της εποχής του συγγραφέα, όπως ο φουτουρισμός, ο σουρεαλισμός και ο ντανταϊσμός η ομάδα μεταφέρει επί σκηνής αυτόν τον προβληματισμό και εξερευνά τον τρόπο με τον οποίον το σώμα μπορεί να επικοινωνήσει ένα τόσο έντονο και συμπαγές μήνυμα όπως αυτό του βιβλίου. Οι χορευτές απευθύνονται στο κοινό σε τόνο επιτακτικό, θέτοντας ερωτήματα τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, προτρέποντας τους θεατές να αναλογιστούν όσα συμβαίνουν γύρω τους και να αντισταθούν σε αυτή τη συνεχόμενη ηθική κατάπτωση. Μια υπενθύμιση για το βασικό γεγονός πως έχουμε απομακρυνθεί από τις απλές, τις μεστές, αλήθειες της ζωής.

Το «Κοίτα, Ανθρωπάκο» είναι ένα έργο ανθρωποκεντρικό, με κύριους χαρακτήρες τρεις καθημερινούς, όμοιους ανθρώπους που ζουν περικυκλωμένοι από όσα έμαθαν πως πρέπει να πιστεύουν και με την ψευδαίσθηση πως είναι ελεύθεροι. Θα καταφέρουν άραγε να γίνουν από ανθρωπάκια, Άνθρωποι;

Συντελεστές

Χορογραφία: Ελένη Παπαϊωάννου
Μουσική Σύνθεση και Σχεδιασμός Ήχου: Πάνος Χουντουλίδης
Σκηνικά/Σκηνογραφία: Ελένη Παπαϊωάννου σε συνεργασία με την Καλλιτεχνική ομάδα ΝΙ
Επιμέλεια Κοστουμιών: Μελισσάνθη Σπέη

Performers
Έμυ Αμερικάνου
Ερικέτη Ανδρεαδάκη
Μιχάλης Σαγάνης