Πώς το μάθημα Κινητήρας Ω επαναφορτίζει την πίστη μας στην κίνηση και μας συμφιλιώνει με το χρόνο που περνάει…

Για 4η συνεχόμενη χρονιά ο Κινητήρας πραγματοποιεί το μάθημα Κινητήρας Ω (Ώριμη Ηλικία). Ένα μάθημα που απευθύνεται σε ανθρώπους της ώριμης ηλικίας με σεβασμό στα σώματά τους και με στόχο να αναδείξουν μέσα από το χορό το παιδί που κουβαλάνε μέσα τους. Το μάθημα συντόνισαν όλη τη χρονιά η Ιωάννα Καμπυλαυκά και η Αλίκη Αβδελοπούλου με καλεσμένη τη Μαριάννα Βαρβιάνη.

Τα προηγούμενα χρόνια, στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς οι συμμετέχοντες δημιουργούσαν και παρουσίαζαν μία παράσταση ενώ φέτος αποφασίστηκε η δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ με σκοπό να προβληθεί και να διαδοθεί ακόμα περισσότερο τόσο η ανάγκη για επικοινωνία όσο και το δέσιμο που δημιουργείται μέσα από το χορό και την κίνηση στα άτομα τρίτης ηλικίας. Για τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ επιλέξαμε ως συνεργάτη μας τη χορογράφο και κινηματογραφίστρια Χρυσάνθη Μπαδέκα η οποία εμπνεύστηκε το ΚΙΝ.Ω.

«Το ΚΙΝ.Ω επιχειρεί να κινήσει το σώμα και το μυαλό μας. Να επαναφορτίσει την πίστη μας στην κίνηση, να μας συμφιλιώσει με τον χρόνο που περνάει. 15 γυναίκες ώριμης ηλικίας μοιράζονται μνήμες, προσωπικές ιστορίες, πόθους κι ανησυχίες ενώ η κάμερα τις αποτυπώνει κατά την διάρκεια της ζωής τους μέσα στο σπίτι του Κινητήρα. Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να αναδείξει πώς η ενασχόληση με την τέχνη του χορού, μπορεί όχι μόνο να αναπτύξει την συνείδηση του ηλικιωμένου σώματος και να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του, αλλά και να δημιουργήσει μια καινούρια οικογένεια κι ένα πεδίο προσωπικής διερεύνησης.

Ποιος ήταν ο πρώτος σου χορός; Πώς είναι να επανακατοικείς το σώμα σου; Ποια είναι η συνταγή της ζωής; Πώς το κοινωνικό πλαίσιο επηρεάζει το σώμα και τις αποφάσεις  σου;

Εκεί όπου η λειτουργία και το ανείπωτο συναντιόνται».

– Χρυσάνθη Μπαδέκα

Μικρό βιογραφικό

Η Χρυσάνθη Μπαδέκα αποφοίτησε από την Επαγγελματική Σχολή Χορού Ραλλού Μάνου (Αθήνα) και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο TischSchooloftheArts, NYU (Νέα Υόρκη) με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και του NewYorkUniversity. Επιστρέφοντας στην Αθήνα το 2009, παρακολουθεί ως ακροάτρια το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ψηφιακές Μορφές Τέχνης (Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών). Εκείνη την περίοδο το ενδιαφέρον της έχει ήδη μετατοπιστεί στην δημιουργία video-εγκαταστάσεων και multimedia παραστάσεων, στις οποίες η διάδραση του κινητικού αυτοσχεδιασμού με τα οπτικοακουστικά μέσα και η συνεύρεση των τεχνών-καλλιτεχνών αποτελούν βασικό πεδίο πειραματισμού. Την ίδια χρονιά ξεκινάει και την διδασκαλία εργαστηρίων Videodance στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κέντρο Duncan, AthensVideoDanceProject, WhiteLemonStudio, SOZOVisionsinMotion).