«Κι εσείς; Πώς τα περνάτε;», από τον Γιώργο Πατεράκη και τους String Theory στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το «Κι εσείς; Πώς τα περνάτε;» είναι ένα Μουσικό Αναλόγιο για μικτή χορωδία, τρεις τραγουδιστές, τρεις αφηγητές και βιντεοπροβολή που ακροβατεί ανάμεσα στις δραματικές αράδες της Ιστορίας και τις ιστορίες των καθημερινών ανθρώπων. Των ανθρώπων που η ζωή –η ζωή τους- συνεχίζει να βρίσκει την ισορροπία της στις πιο αντιφατικές συνθήκες.

Αλεξάνδρεια, 1946
(…) Αληθινά Γιώργο, επιθύμησα αγρίως κάνα – δυο sonates Mozart ή Beethoven. Θυμάσαι τι καλοί ήμασταν ώρες-ώρες; Ελπίζω κάποτε, να ξαναμελετήσουμε μαζί τίποτε όμορφες σελίδες.
Και σεις, πώς τα περνάτε; Κονσέρβες, ουρές και τέτοια, θα μου πείτε, ε; Ήταν και η Θαλασσινού εδώ, και μου διηγήθηκε αρκετά για την Αθήνα (…).

Λίγα λόγια για την παράσταση

Φαιδρές και ασήμαντες ιστοριούλες ασήμαντων ανθρώπων που διανύουν δραματικές στιγμές της Ιστορίας ξετυλίγονται μέσα από την αλληλογραφία μεταξύ των παιδιών μιας ευκατάστατης αστικής οικογένειας με κάποιους φίλους τους, οι οποίοι το 1939 μεταναστεύουν στην Αίγυπτο.

Αρχικά, μέσα απ’ τα γράμματα οι φίλοι μοιράζονται την κοινή τους αγάπη για τη μουσική, τα εφηβικά τους όνειρα, την ελπίδα για το ξαναντάμωμα, τις αναμνήσεις τους από την ανέμελη αστική καλοπέραση. Στην Ελλάδα, εν τω μεταξύ, συμβαίνουν σημεία και τέρατα: ο τορπιλισμός της Έλλης, η είσοδος της χώρας στον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο θάνατος του Μεταξά, η Απελευθέρωση, ο θάνατος του Γεωργίου Β’, η Συμφωνία της Βάρκιζας, η έναρξη του Εμφυλίου, τα συσσίτια.

Ο πόλεμος τελειώνει. Τα γράμματα των φίλων -60 επιστολές, καρτ ποστάλ και προσωπικά σημειώματα- αρχικά γεμάτα λαχτάρα και όνειρα, έχουν πια μετατραπεί σε λίστες παραγγελιών από την εξαθλιωμένη Ελλάδα στην κοσμοπολίτικη Αίγυπτο: προϊόντα ομορφιάς, ψώνια, μόδες, πούδρες και υφάσματα. Η ζωή ξαναβρίσκει τον δρόμο της.

Σημείωμα Γιώργου Πατεράκη

«Οι επιστολές γύρω από τις οποίες περιστρέφεται η παράσταση (1934-1947) βρέθηκαν τυχαία στο υπόγειο ενός παλιού ερειπωμένου αρχοντικού, στα Πατήσια. Είναι η αλληλογραφία των παιδιών μιας εύπορης αστικής οικογένειας με κάποιους φίλους τους, οι οποίοι το 1939 μετανάστευσαν στην Αίγυπτο. Μου παραδόθηκαν από την φίλη και συνάδελφο Μαρίνα Χρονοπούλου πριν από αρκετά χρόνια (…). Διαβάζοντας τις επιστολές δεν μπορούσα να καταλάβω αν οι ήρωες μού ήταν συμπαθείς ή αντιπαθείς. Σιγά-σιγά όμως είδα σε αυτήν την κίβδηλη εκζήτηση την φαιδρότητα της πραγματικής ζωής, και τους συμπάθησα. Ήταν η εφήμερη και χωρίς σημασία ιστορία τους που θέλησα να μοιραστώ και γι’ αυτό φτιάχτηκε αυτή η παράσταση, στην οποία τον πρώτο λόγο έχουν οι επιστολές. Η μουσική “σχολιάζει” ανάμεσα στις αράδες -κάπως σαν τον χορό της τραγωδίας, ενώ τα βίντεο τοποθετούν το ιστορικό πλαίσιο της κάθε επιστολής».

Ταυτότητα παράστασης

Ιδέα – σχεδιασμός παράστασης, πρωτότυπη μουσική & διεύθυνση χορωδίας: Γιώργος Πατεράκης
Χορωδία: String Theory
Τραγουδούν: Μαρία Παπαγεωργίου, Εύα Λαύκα, Φίλιππος Βαζάκας
Ανάγνωση επιστολών: Ελισσαίος Βλάχος, Χαρά Δημητριάδη, Λίλα Σκαραμαγκά
Πιάνο: Κατερίνα Γρηγοριάδου
Κιθάρα – μαντολίνο: Σπύρος Ηλιάδης
Φωνητική προετοιμασία χορωδίας: Ιωάννα Φόρτη
Ήχος: Γιάννης Σκανδάμης
Φωτισμοί: Γιώργος Παυλόπουλος – Αγιαννίτης
Γραφιστική επιμέλεια εντύπων: Άννα Θανάσουλα
Οργάνωση παραγωγής: Εύη Τζίτζη
Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Διάρκεια: 75’

Με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ