Η Καλλιόπη Βέττα, είναι μια αγαπητή ερμηνεύτρια, που μετρά πάνω από είκοσι χρόνια πορείας στο χώρο του τραγουδιού και όχι μόνο. Το καλλιτεχνικό της έργο, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ωδή στα μεσογειακά μουσικά σταυροδρόμια.

Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Κ. Ιωάννου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάριος Φραγκούλης, μα και η Lorenna Mc Kennitt, ενώ έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο για συναυλίες και σπουδαίες μουσικές διοργανώσεις.

Φέτος, την βρίσκουμε στο θεατρικό σανίδι και συγκεκριμένα στην παράσταση «Ήλιος στην Πέτρα», όπου ερμηνεύει παραδοσιακά μοιρολόγια και άλλα τραγούδια-σταθμούς στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου.

Συνέντευξη Αναστασία Ρίζου

CultureNow: Κυρία Βέττα, η παράσταση «Ήλιος στην Πέτρα» πραγματεύεται την πολιτική μαρτυρία μιας προσωπικότητας του Δημοκρατικού Στρατού. Πείτε μας δύο λόγια σχετικά με αυτήν.

Καλλιόπη Βέττα: Μοιάζει με αρχαία ελληνική τραγωδία. Μια γυναίκα που πήρε μέρος στον Εμφύλιο και έζησε τα μετέπειτα πέτρινα χρόνια. Φυλακές, εξορίες, κυνηγητό. Μια προσωπικότητα απλή, η οποία λόγω της τραγικότητας της εποχής, αλλά και λόγω των αρχών της σε σημείο υπέρτατου ηρωισμού, χωρίς η ίδια να αισθάνεται κάτι τέτοιο. Είναι μια πραγματική ιστορία μιας ωραίας, από όλες τις απόψεις γυναίκας, η οποία είναι εν ζωή. Επειδή τη γνώρισα από κοντά ένιωσα αυτό το μεγαλείο. Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που μας θυμίζουν ότι η ζωή είναι ωραία ακόμη και στα δύσκολα, αρκεί να αγωνιζόμαστε για μεγάλα ιδανικά.

 
C. N.: Στην παράστασή, πιστεύετε πως αναδεικνύονται παραλληλισμοί με το σήμερα και την ιστορία της νεότερης Ελλάδας ή οι καταστάσεις αναφέρονται σε ένα μακρινό «χθες»;

Κ. Β.: Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Αν αυτό συμβαίνει, είναι είτε φάρσα είτε τραγωδία. Τα γεγονότα αναφέρονται στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, σε ένα χθες που δεν είναι και τόσο μακρινό. Κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της και τους ήρωές της. Επειδή όμως και τώρα περνάμε δύσκολα, μας είναι απαραίτητα τα παραδείγματα και τα πρότυπα προηγούμενων εποχών για να αντλούμε διδάγματα και δύναμη και να λύνουμε τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα με νέους δικούς μας τρόπους.

C. N.: Θεωρείτε ότι η ιστορική μνήμη είναι συστατικό οικοδόμησης ενός στέρεου και υγιούς μέλλοντος;

K. B.: Θεωρώ ότι λίγοι θα διαφωνούσαν με τη διαπίστωση που μου θέτετε με τη μορφή ερωτήματος. Έτσι είναι. Χωρίς ιστορική μνήμη δεν υπάρχει στέρεο και υγιές παρόν και μέλλον. Αρκεί βέβαια να μην μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν, σε μία ακατάσχετη παρελθοντολογία. Όταν εξετάζουμε την ιστορία αυτό δεν γίνεται για να ζήσουμε όπως τότε. Η κάθε εποχή έχει τις προτεραιότητες και τα προβλήματά της. Το παρελθόν μας βοηθάει μεθοδολογικά. Οι λύσεις όμως θα πρέπει να διακρίνονται και για την πρωτοτυπία τους, αλλά και να απαντούν σε σύγχρονα προβλήματα.

C. N.: Η τέχνη οφείλει να πάρει σαφή θέση στην Ελλάδα του σήμερα ή να δείξει στην κοινωνία τις όποιες αδυναμίες αφήνοντας την επιλογή στο άτομο;

Κ. Β.: Η τέχνη παίρνει θέση κάθε φορά με τους δικούς της τρόπους και μέσα αισθητικά. Το άτομο είναι δημιουργός της τέχνης, αρκεί να μην κλειστεί στον εαυτό του και απομονωθεί. Ο πολιτισμός είναι έργο πολλών ανθρώπων.

C. N.: Έχετε μακρά παρουσία στο χώρο του τραγουδιού, αλλά συχνά σας βλέπουμε και στο θέατρο. Πώς κρίνετε την κατάσταση στον καλλιτεχνικό χώρο σήμερα;

Κ. Β.: Είμαι τραγουδίστρια, αλλά θεωρώ ότι το τραγούδι – με ωραίο στίχο – πρέπει να αντιμετωπίζεται πάνω κάτω σαν ένα μονόπρακτο. Συμμετέχω κατά καιρούς στο θέατρο τραγουδώντας παρά αποδίδοντας πρόζα. Με ενδιαφέρει και μ’ αρέσει αυτό. Μου είναι αξέχαστες οι στιγμές από τη συμμετοχή μου σε θεατρικές παραστάσεις με έργα του Λόρκα (σε σκηνοθεσία της Νανάς Νικολάου) ή για το Μίκη Θεοδωράκη (σκηνοθεσία Κοραής Δαμάτης). Θεωρώ ότι το θέατρο εμπλουτίζει τους τρόπους με τους οποίους εμείς οι τραγουδιστές αποδίδουμε τα τραγούδια. Για μένα πάντα το ζητούμενο είναι η ερμηνεία των τραγουδιών. Η συμμετοχή στην παράσταση «Ηλιος στην Πέτρα» μου δίνει βαθειά συγκίνηση, αλλά και μεγάλη χαρά.

Η κατάσταση στον καλλιτεχνικό χώρο είναι κρίσιμη και ελπιδοφόρα. Όταν η κοινωνία βρίσκεται σε μια τόσο βαθειά και δομική κρίση δεν είναι δυνατόν η τέχνη να μην τη βιώνει. Όμως σε δύσκολες στιγμές είναι βαθειά μου πεποίθηση ότι η τέχνη μπορεί και να μεγαλουργεί.

C. N.: Υπάρχουν κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον; Ένας μεγάλος  στόχος που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;

K. B.: Είναι δύσκολο σε τέτοιες εποχές να κάνει κανείς μακρόπνοα σχέδια. Υπάρχουν όνειρα. Όνειρα για παραστάσεις, ηχογραφήσεις και συνεργασίες. Υπάρχει ένα έντονο τρέχον πρόγραμμα για παραστάσεις διαφορετικού ύφους.

Εκτός από τις παραστάσεις στο θέατρο που τελειώνουν την Κυριακή των Βαΐων, θα κάνουμε με τον Ηλία Λιούγκο αφιέρωμα στις «Αγορές» του Μάνου Χατζιδάκι στο Ρυθμός Stage, τις Κυριακές 30 Μαρτίου και 6 Απριλίου, με αξιόλογους μουσικούς και ενορχήστρωση της Στέλλας Κυπραίου. Επίσης, τη Μεγάλη Δευτέρα 14 Απριλίου θα κάνουμε ένα αφιέρωμα μαζί με τον Γιάννη Κ. Ιωάννου στη μελοποιημένη ποίηση στο Δημοτικό Θέατρο στο Μαρκόπουλο. Ποιήματα ανάμεσα στα τραγούδια θα διαβάσουν ηθοποιοί από τη θεατρική ομάδα «Περίακτοι».

Μετά το Πάσχα και κάθε Σάββατο αρχίζοντας στις 26 Απριλίου θα τραγουδάω στο Χαμάμ μαζί με τη Φωτεινή Βελεσιώτου και τον Γιάννη Κ. Ιωάννου, σε ένα πρόγραμμα που ήδη έχει δοκιμαστεί και είχε μεγάλη επιτυχία. Και βέβαια ετοιμάζω τις καλοκαιρινές συναυλίες.

Η παράσταση Ήλιος στην πέτρα, παίζεται στο Θέατρο Σημείο κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ