Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένας φτωχός ξυλοκόπος με τη φτωχιά γυναίκα του.
Όχι όχι όχι όχι όχι, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται καθόλου για τον Κοντορεβυθούλη! Όπως εσείς, έτσι κι εγώ απεχθάνομαι αυτή τη γελοία ιστορία. Πού ακούστηκε οι γονείς να παρατάνε τα παιδιά τους επειδή δεν έχουν να τα θρέψουν; Έλεος…

Μέσα σ’ αυτό το μεγάλο δάσος λοιπόν επικρατούσε μεγάλη πείνα και πολύ κρύο. Ιδίως τον χειμώνα. Το καλοκαίρι μια τρομερή ζέστη έπεφτε σ’ αυτό το δάσος κι έδιωχνε το πολύ κρύο. Η πείνα απεναντίας ήταν σταθερή, προπάντων τα χρόνια που γύρω από αυτό το δάσος μαινόταν ο παγκόσμιος πόλεμος.

Ο παγκόσμιος πόλεμος, ναι ναι ναι ναι ναι. – Jean-Claude Grumberg

Ώς πότε η μνήμη θα διαρκεί; Για να την κρατήσει ζωντανή, για να αγωνιστεί ενάντια στη λήθη, ο Grumberg κερδίζει το στοίχημα επιλέγοντας τη φόρμα του παραμυθιού, εκείνου δηλαδή του λογοτεχνικού είδους που κρίθηκε στο διάβα των αιώνων ως το πιο κατάλληλο για να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. -Le Monde

Jean-Claude Grumberg

Ο Ζαν-Κλωντ Γκραμπέρ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1939. Ο πατέρας του και ο παππούς του εκτοπίστηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και δεν επέστρεψαν ποτέ. Θεατρικός συγγραφέας (έχει γράψει πάνω από τριάντα έργα και έχει τιμηθεί έξι φορές με το βραβείο Molière), σεναριογράφος (έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με τον Φρανσουά Τρυφώ και τον Κώστα Γαβρά), έχει γράψει επίσης μελέτες, βιογραφίες και παιδικά βιβλία. Έχει τιμηθεί με το μεγάλο Βραβείο Θεάτρου της Γαλλικής Ακαδημίας για το έργο του Zone libre, με τα μεγάλα βραβεία SACD και Société des Gens de Lettres για το σύνολο του έργου του, και με το βραβείο César καλύτερου σεναρίου για το Amen του Κώστα Γαβρά. Το βιβλίο Η πιο πολύτιμη πραμάτεια τιμήθηκε με το βραβείο αναγνωστών L’Express/BFMTV και το Ειδικό Βραβείο Βιβλιοπωλών.


Φωτογραφία εξωφύλλου: © Anselm Kiefer «Wald» 1973/74 (λεπτομέρεια)