Ο Ανδρέας Κοντέλλης μιλά για τα έργα του: “Τα κορίτσια ονειρεύονται στα παράθυρα, βαδίζουν ανάμεσα από πόρτες, ρεμβάζουν και σπανιότερα κοιτάζουν ευθέως αυτόν που τα παρατηρεί.

Η μυστική ζωή του εργαστηρίου, είναι το θέμα της έκθεσης αυτής στην Γκαλερί Cube, τον Ιανουάριο του 2018. Μια συνεργασία που είχε συζητηθεί επί μακρόν και που ο χρονισμός τώρα την επιτρέπει.

Το φαινόμενο του γυναικείου κάλλους προκαλεί να αντιμετωπιστεί.

Η ομορφιά ως αυταπόδεικτη αξία, συνιστά για τη ζωγραφική τόλμημα, όταν βέβαια υπάρχει η διάθεση να οριστεί και να αναλυθεί.

Ο Μοντερνισμός διασπώντας την ενιαία έως τότε αντίληψη της ομορφιάς και αποδομώντας την, οδήγησε σταδιακά στο φαινόμενο του μεταμοντερνισμού, όπου – ελείψει ενιαίας στάσης – οι ζωγραφικές απόπειρες είναι συχνά ατομικιστικές.

Ο ζωγράφος δηλαδή προσπαθεί μόνος του να συγκροτήσει ένα πλαστικό λεξιλόγιο. Βέβαια, απέναντί του το μοντέλο τεντώνει το σώμα του κι αυτό είναι μια πραγματικότητα που πρέπει όμως να αποδοθεί, μέσα από το λεξιλόγιο που ο ίδιος αρθρώνει.

Η ζωγραφική μου διατύπωση αλλάζει με τα χρόνια. Ο εξπρεσσιονισμός μου γίνεται ρεαλισμός με χειρονομιακή γραφή και κάποτε παραστατικός ρεαλισμός, αλλά παραμένει πάντα η συγκίνηση και το επείγον της διαδικασίας.

Σε μια ευτυχή εκδοχή το ζωγραφικό έργο είναι φυσικά η ιδιόχειρη απόπειρα του ζωγράφου αλλά ταυτόχρονα και το φανταστικό μουσείο του, ότι αγάπησε δηλαδή, από τον κόσμο και την ιστορία της ζωγραφικής.

Η αμφίδρομη σχέση γοητείας που ο ζωγράφος χτίζει με το μοντέλο του, δοκιμάζει τα εμπλεκόμενα μέρη με την ψευδαίσθηση της διάρκειας.

Είναι μια σχέση μεγάλης κατανόησης και συνενοχής.

Ο ζωγράφος μαθαίνει να διαχειρίζεται το προφανές συμπέρασμα, ότι η μούσα έχει φτερά.

Μοντέλα, σχέσεις και αγαπημένες φίλες που πέρασαν από το εργαστήριο και το φώτισαν με την παρουσία τους, το γέλιο τους και τη σιωπή τους, κυκλοφορούν στα έργα αυτά, σαν ένα τεκμήριο ευτυχισμένων στιγμών.”.

Σύντομo Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Ανδρέας Κοντέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής με τη Ρένα Ανούση-Ηλία (1979-1982) και στη συνέχεια με τον Βρασίδα Βλαχόπουλο από το 1982 έως το 1984. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1984-1990), με καθηγητή τον Π. Τέτση. Το 1993 μετά από εξετάσεις του χορηγήθηκε τριετής υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών για εκτέλεση ζωγραφικού έργου στην Ελλάδα.

Το 2000, μετά από τετραετή υποτροφία Ακαδημίας Αθηνών, έλαβε Master of Art in Fine Art στο Middlesex University του Λονδίνου με καθηγητές τους John Thompson και Jim Mooney. Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα δεκαοκτώ ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα του υπάρχουν σε πολλά Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.