Η αίθουσα τέχνης ΙΑΝΟS παρουσιάζει την νέα δουλειά του ζωγράφου Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas) με τίτλο «impress» τον προσεχή Μάιο, τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν την Δευτέρα 9 Μάιου 2016 στις 19:00. Ο Λαρισαίος καλλιτέχνης θα παρουσιάσει στο κοινό της πόλης ελαιογραφίες διαφόρων διαστάσεων, έργα που φιλοτεχνήθηκαν την τελευταία διετία. Μορφές, τοπία, συνθέσεις ταυτίζονται κάτω από μια οντότητα στα πλαίσια της θεματικής του ενότητας ΄΄impress΄΄.
Για την παρούσα έκθεση η ιστορικός τέχνης και μουσειολόγος κα Μάρω Καχριμανίδη αναφέρει τα εξής: Μελετώντας το σύνολο των έργων του Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas), αλλά και καθένα από αυτά ξεχωριστά, μπορεί κανείς να εντοπίσει στοιχεία-ψίγματα από τα ρεύματα της popart, αλλά και συγχρόνως εξπρεσιονιστικά κι ενίοτε ιμπρεσιονιστικά. Λάδια σε μουσαμά χρησιμοποιούνται για να «γεννήσουν» τις μορφές του. Εν αρχεί ην η Γυναίκα στα έργα του. Η κυριαρχία αυτή του θηλυκού στοιχείου και της γυναικείας φιγούρας σε όλο το εύρος του έργου, δεν περνά απαρατήρητη από τον θεατή. Όχι κάποια συγκεκριμένη γυναίκα, αλλά οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβολίζει τη γυναίκα. Κάθε γυναίκα. Ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξεως, πίστης, εθνικότητος, αντιλήψεων…
Το βλέμμα του θεατή παρασύρεται από τις έντονες γραμμές των έργων, άλλοτε διαγώνιες κι άλλοτε κατακόρυφες. Αυτές οι έντονες γραμμές διασταυρώνονται κατά κύριο λόγο και προσδίδουν στο συνολικό έργο του Βακαλούλη μια κίνηση και μια ζωηράδα, στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ιμπρεσιονιστικό, καθώς επιδιώκει με αυτό να αδράξει τη στιγμή σύλληψης της μορφής. Τι σκεφτόταν η φιγούρα; Ποιά στιγμιαία ιδέα της έδωσε πνοή; Τι θέλει να επικοινωνήσει με τον θεατή;
Για να περάσουμε στο κυρίαρχο χαρακτηριστικό που δεσπόζει στο έργο του Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas), αυτό της παραμόρφωσης. Όπως συμβαίνει στον εξπρεσιονισμό, έτσι και στα έργα εδώ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο δημιουργός τους «αδιαφορεί» για την πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Στην προκειμένη περίπτωση, για την ακριβή αποτύπωση της γυναίκας. Αυτή η παραμόρφωση επιτυγχάνεται μέσω της απόκρυψης διαφόρων λεπτομερειών του προσώπου, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως. Δίνεται η γενική ιδέα των προσώπου, μέσω έντονων χρωμάτων και αντιθέσεων, πάνω σε σκούρο φόντο. Ποιά είναι τα συναισθήματα του δημιουργού αναφορικά με τις μορφές του; Ποιά είναι τα βαθύτερα συναισθήματα που προκαλεί ο ίδιος σε εμάς, μέσω των μορφών του; Ποιά ανάμνηση ξυπνά; Ενδεχομένως μια αγωνία σκέψεων και συναισθημάτων, μια συναισθηματική εγρήγορση, όπως αυτή η οποία διέπει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μορφές χωρίς ξεκάθαρο περίγραμμα, οι οποίες ξεπηδούν από χρώμα που ρέει διαρκώς, μέσα σε χώρο και χρόνο στάσιμο, τον οποίο συμβολίζει το σκούρο φόντο. Μήπως οι μορφές ξεπηδούν από κάποιο όνειρο; Εμείς, ως θεατές ονειρευόμαστε; Είναι αυτές οι μορφές που θυμίζουν κάτι από μύθο Σίβυλες; Κι αν ναι, τι μελλούμενο μας έχουν;
Οτιδήποτε κι αν είναι, οτιδήποτε κι αν πρεσβεύουν ή ανακαλούν στη μνήμη μας, για τον ίδιο τον δημιουργό τους είναι σίγουρα πολύτιμες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σε πολλές περιπτώσεις τις κοσμεί με φύλλα από χρυσό ή από ασήμι. Θα μπορούσαν να είναι ιέρειες ή αγίες και τα πολύτιμα αυτά στοιχεία, ο χρυσός και το ασήμι να λαμβάνουν θέση δίπλα τους, ως άλλα τάματα πιστών.
Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές σε Ελλάδα, Ισπανία, Ουγγαρία, Ιταλία και Βέλγιο. Φιλοτέχνησε έργα για πολλούς δημόσιους χώρους όπως στην Grote Mark του Βελγίου, στον Καθεδρικό Ναό της Βουδαπέστης, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ενώ στην Ελλάδα έργα του κοσμούν το ΑΤΕΙ Καβάλας, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, τα Υπουργεία Οικονομικών και Αιγαίου, το ΕΛΚΕΠΑ Καβάλας, Ιερές Μονές του Αγίου όρους, την 5ην ΔΥΠΕ Θεσσαλίας, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, το τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, τον συμβολαιογραφικό σύλλογο εφετείου Λάρισας, τις Δημοτικές πινακοθήκες Γ.Ι Κατσίγρα και Γόννων. Έχει εικονογραφήσει εξώφυλλα βιβλίων και έχει τιμηθεί από πολλούς συλλόγους.
