Ο χώρος τέχνης και πολιτισμού About παρουσιάζει ρεσιτάλ πιάνου με τις Μαρία Αλούπη και Δανάη Καρά το Σάββατο …

22 & την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012, στις 20.30.

Ξεκινώντας με τον Berlioz και τον Cesar Franck, υπάρχει μία αδιάλειπτη παράδοση στην δυτικο-ευρωπαϊκή μουσική, κυρίως Γαλλική που σε αντίθεση με την γνωστότερη κεντρο-ευρωπαϊκή και την έμφαση της στην νότα και το σύμβολο, δίνει μεγαλύτερη σημασία στην υλικότητα, στην απτή πραγματικότητα του ήχου καθεαυτού. Οι φασματικές οκτάβες, τα ηχητικά πέπλα, οι αποχρώσεις το παίξιμο “en dehors” του Debussy, με τις συγχορδίες – χρώματα και τις συγχορδίες – αντηχήσεις του Messiaen, βρίσκουν την λογική τους συνέχεια σε μία μουσική που τοποθετεί τον ήχο – φυσικό φαινόμενο στο επίκεντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σε μία ριζική αμφισβήτηση του καθιερωμένου προτύπου, σε μία μουσική που με την βοήθεια της επιστήμης επαναφέρει το έργο από το πεδίο των σχέσεων και των αναλογιών στο πρωταρχικό επίπεδο της πρόσληψης και της αντίληψης.


Μαρία Αλούπη

www.mariaaloupi.com

Γεννημένη στην Αθήνα, η Μαρία Αλούπη έδειξε από πολύ νωρίς ήδη τις ιδιαίτερες ικανότητες της στο πιάνο και την μουσική γενικότερα. 

Από την ηλικία των 4 ετών που παίζει για πρώτη φορά δημόσια θα καθιερώσει μία συνεχή, τακτική επαφή με το κοινό, με τουλάχιστον μία-δύο εμφανίσεις ετησίως.

Ωστόσο, δεν θα αναλωθεί σε μία πρώιμη σταδιοδρομία, επιτρέποντας έτσι την ωρίμανση των δεξιοτήτων της και της εμβάθυνση της μουσικής της ιδιοσυγκρασίας. Σε αυτό συνέβαλαν τόσο η αδιάκοπτη μελέτη της μουσικής πράξης, η διαρκής τριβή της με το ρεπερτόριο μέσω της συμμετοχής της σε πολυάριθμα σχήματα μουσικής δωματίου, όσο και η πλούσια διδακτική της εμπειρία. Παράλληλα θα συνεχίσει τις σπουδές της που θα ολοκληρωθούν την περίοδο 2001-2002 με την  Halina Siedzieniewska – Alberth στο Μόναχο, την ενεργή συμμετοχή της στο “Σεμινάριο εκτελεστικής πρακτικής σε έργα για πληκτροφόρα του J.S.Bach στην Λειψία με τον Robert Levin, αλλά και την συνεργασία και μαθητεία της με τον Gerard Pape, τα σεμινάρια του K. Stockhausen στο Kuerten και την θερινή Ακαδημία του Centre de Création Musicale Iannis Xenakis (CCMIX) στο Παρίσι.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αισθητικής της, που συνδέεται και με την συνθετική της εργασία, είναι η έμφαση στην διερεύνηση των αμιγώς πιανιστικών ηχοχρωμάτων τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και ερμηνευτικής προσέγγισης.
Τα προγράμματά της διακρίνονται για την τόλμη και πρωτοτυπία τους. Συχνά βασισμένα σε θεματικές συλλήψεις ή και την συνεργασία με άλλες μορφές τέχνης, προτείνουν έναν διάλογο των έργων του Κανόνα, με λιγότερα γνωστά (ή ακόμα και άδικα λησμονημένα) έργα της Κλασικής και Ρομαντικής περιόδου, καθώς και ένα εκτεταμένο ρεπερτόριο από τους 20ο και 21ο αιώνες. Βασικό μέλημα στον προγραμματισμό της είναι και η επίτευξη μιας συνολικής δομής κάθε συναυλίας και η ανάδειξη διάφορων συγγενειών και διαδρομών που συνδέουν τα εκάστοτε παρουσιαζόμενα έργα.

Δανάη Καρά

Ελληνίδα πιανίστα, που έχει διακριθεί στη διεθνή μουσική σκηνή για την ερμηνευτική της τέχνη, εμφανιζόμενη σαν σολίστ με πάνω από τριάντα ορχήστρες σε σειρές συναυλιών, σε διεθνή φεστιβάλ και με  περιοδείες σε είκοσι τέσσερεις  χώρες. Η καλλιτεχνική της ταυτότητα προσδιορίζεται από την προσήλωση της να φέρει στο προσκήνιο σημαντικά έργα, και με πρωτοπόρες επιλογές, αναβίωσε έργα του κλασικισμού καθώς και του μοντερνισμού σε παγκόσμιες πρώτες εκτελέσεις. Επιλογές εξάλλου, που αποτυπώνονται στην 25ετη δισκογραφία της (1980-2005) με δεκαέξι δίσκους που περιλαμβάνουν έξι κοντσέρτα γιά πιάνο και ορχήστρα καθώς και πάνω από 130 πιανιστικά έργα κλασσικών συνθετών, με τις εταιρείες Naxos, Universal/Decca, Agora Musica, ΕΜΙ Classics, Philips, Universal/Millenium Archive, και την ελληνική Λύρα. Σημαντική αρθρογραφία γιά την δισκογραφία της παρουσίασαν πολλά διεθνή περιοδικά όπως το International Record Review, Gramophone, Diapason, American Record Review, Klassik Heute, Record Geijutsu, κ.α. Το σύνολο της δισκογραφίας της, με «ερμηνείες αναφοράς»  αρχειοθετήθηκε στο Διεθνές Πιανιστικό Αρχείο του Πανεπιστήμιου Maryland των ΗΠΑ. Τιμήθηκε με Το Βραβείο Δισκογραφίας 2000 από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής. 

Για τις πολυάριθμες εκτελέσεις που έκανε ανά τον κόσμο της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, με ενδεικτικό παράδειγμα τη πρεμιέρα του κολοσσιαίου Τρίτου Κοντσέρτου γιά πιάνο του Νίκου Σκαλκώτα στο Παρίσι, τιμήθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Μουσικής και μέλος του IMC/UNESCO με το  Ελληνικό Βραβείο Μουσικής 2003. 
Γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη το 1953, αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών με Δίπλωμα Πιάνου και Πρώτο Βραβείο παμψηφεί  (τάξη Μ. Χαιρογιώργου) και  ταυτόχρονα, με Δίπλωμα Ανώτερων Θεωρητικών και Πτυχίου Ειδικού Αρμονίας με Άριστα παμψηφεί (τάξη Κ. Κυδωνιάτη). Το Ωδείο Αθηνών της απένειμε την διάκριση “Χρυσό Μετάλλιο Ι.& Α. Συγγρού”, αναβιώνοντας έτσι το θεσμό μετά από 38ετία της αποφοίτησης του Δημήτρη Μητρόπουλου. Ανώτερο κύκλο σπουδών ολοκλήρωσε σαν υπότροφος, με Bachelor’s και Master’s Degree Ιn Music στη φημισμένη Juilliard School of Music της Νέας Υόρκης, όπου μυήθηκε στην πιανιστική τέχνη δίπλα στη θρυλική μορφή του πιάνου τον Jacob Lateiner, στην μονογραφία του οποίου αναφέρεται μεταξύ των πέντε αντιπροσωπευτικών μαθητών του, και της ρωσικής πιανιστικής σχολής της Isabella Vengerova.

Έργα για σόλο πιάνο & έργα για 4 χέρια των
C. Debussy, P. Dukas, O. Messian & Tristan Murail