Υπνωτιστές πρώτης τάξης, έχετε βρει το μυστικό της επιτυχίας. Η γλυκιά επίγευση της ελπίδας ματαιώνει κάθε ανάγκη πραγμάτωσης. Με στομάχια γεμάτα, χρίζουμε τους εαυτούς μας βαπτιστές της αλήθειας μας. Μην πιστεύεις τα μάτια σου, πίστεψε το μυαλό σου. Μην πιστέψεις στα πόδια σου περίμενε να φυτρώσουν τα φτερά σου. Μια επίμονη και αδιάκοπη προσδοκία μετουσιώνει κάθε μέρα βουβής και κοινότυπης αναμονής σε ύλη, μέχρι που το βράδυ θα πέσεις κουρασμένος στο κρεβάτι να ονειρευτείς τη μέρα που θα μπορούσες να΄χες ζήσει.
Απρόσιτοι και κουρδισμένοι ονειροπόλοι, καλημέρα. Το βάρος της φαντασίωσης ξεπλένεται μόνο με ένα καλό ποτήρι καυσίμου, όσο χρειάζεται ώστε τα χέρια σου να μην κουράζονται. Αλλά κι αν κουραστούν μην φοβηθείς, υπάρχει κι άλλο, άφθονο. Και να ήθελες ο προγραμματισμός σου δεν σου επιτρέπει να ξεμείνεις. Αρέσει στον διπλανό σου κι αυτό σου είναι αρκετό. Λίγη ζάχαρη, λίγο γάλα και κατέβηκε η γουλιά. Κάθε πρωί κι ευκολότερα. Η κατευθυνόμενη αυταπάτη διαφέρει από το όνειρο, και μέσα σε αυτή τη διαφορά κρύβεται η δυνατότητα. Άρνηση μετά από αναγνώριση, άρνηση κι έπειτα αλλαγή. Δυνατότητα όχι τελειωτικά κρυμμένη από πρόθυμα μάτια.
Νιώθεις ότι κάτι θέλεις αλλά δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς τι. Βαριέμαι. Γιατί; Δεν ξέρω. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τη ζωή μου. Γιατί; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αλλά το νιώθω, νιώθω ένα κενό μέσα μου πλακωμένο με χώμα να κλωτσάει και να φωνάζει προσπαθώντας να υπερασπιστεί όλες τις πραγματικές μου επιθυμίες.
Κι όμως όταν αναγνωρίσεις τις φωνές, και πας κοντά να τους απευθυνθείς, σωπαίνουν. Σαδιστικά τέρατα. Υπέκυψες στην πλαστική βιομηχανοποιημένη θέρμη της ευκολίας, τώρα δεν σου αξίζει να ακούσεις. Συμβιβάσου με φωνές και ένα προαίσθημα ότι κάτι θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά. Θα το νιώθεις πάντα, μέχρι που θα γίνει η μουσική σου. Θα το επιζητείς γιατί θα νιώθεις πως είναι το μόνο που σε διαφοροποιεί.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μπορεί η διάλεκτος να μου ήταν ξένη, μα άκουσα τουλάχιστον τη φωνή. Κάποια αξία πρέπει να έχει κι αυτό. Άλλοι περνούν μια ζωή με αυτιά βουτηγμένα σε τόνους ζαχαρωμένης σιωπής. Άκουσα τουλάχιστον την φωνή, κι αυτό κάτι θα σημαίνει, κάποια αξία θα έχει, σωστά;
Παναγιώτα Οικονομίδου
Συμμετέχουν:
Angkel Irina
Βαβούρας Δημήτρης
Γαρνάβος Αλέξανδρος
Κοντοπανάγου Λήδα
Μαύρου Ανδρομάχη
Μιχελοπούλου Θοδώρα
Μωραϊτη Ευαγγελία
Μποσιώλη Άννα
Παγώνα Εβίτα
Πρέκα Σοφία
Στέφου Βασιλική
