Με μια κορυφαία ταινία του Κλοντ Σαμπρόλ, την Τελετή (La Ceremonie, έγχρωμη, Γαλλία- Γερμανία, διάρκεια 112΄) συνεχίζει το Σχολείο του Σινεμά τις εκπαιδευτικές του προβολές πάντα με ελεύθερη είσοδο, ανάλυση και συζήτηση την Κυριακή 13.11.2016 στις 20.00.

Η Τελετή
La Ceremonie
Κοινωνική 1995 | Έγχρ.
Με τους: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Σαντρίν Μπονέρ, Ζακλίν Μπισέ, Ζαν-Πιέρ Κασέλ, Βιρζινί Λεντουαγιέν.

Η Σοφί, οικιακή βοηθός σε μια μεγαλοαστική οικογένεια στη γαλλική επαρχία, προσπαθεί να κρύψει το γεγονός ότι είναι δυσλεκτική και συνάπτει μια ένοχη φιλία με μια υπάλληλο ταχυδρομείου.
Ένα χειμωνιάτικο πρωινό στον σταθμό του Σαν Μαλό. Η κυρία Λελιέβρ έχει έρθει να αναζητήσει τη Σοφί, μια πολύ καλή στη δουλειά της κοπέλα που έχει προσλάβει για να αναλάβει τη φροντίδα της οικογενειακής τους εστίας. Όλοι είναι ικανοποιημένοι με τις υπηρεσίες που προσφέρει η Σοφί, αλλά κι εκείνη δεν δυσανασχετεί με τίποτα. Άραγε αυτό που την κάνει να φαίνεται κάπως παράξενη είναι το ότι δεν εκδηλώνει τα όποια αισθήματά της; Η Σοφί δίνει την ευκαιρία στη Ζαν, την περίεργη και ξεδιάντροπη ταχυδρόμο του χωριού, να μπει μέσα στο σπίτι της οικογένειας. Τα καλά κρυμμένα μυστικά που κρατούν οι δύο νεαρές γυναίκες θα τις φέρουν πολύ κοντά τη μία με την άλλη. Στην αρχή θα γίνουν φίλες και στη συνέχεια σύμμαχοι. Ποια μυστικά, για ποια συμμαχία; Η οικογένεια Λελιέβρ θα προχωρήσει στην έρευνα χωρίς να το ξέρει, χωρίς να το θέλει.

Συνοπτική κριτική (Aθηνόραμα 4 / 5 )

Η ταινία δεν είναι παρά η αναλυτική παρουσίαση όλων των ψυχολογικών και κοινωνικών παραμέτρων, που θα οδηγήσουν ένα πολλαπλά καταπιεσμένο άτομο και την ταξικά αλληλέγγυη φιλενάδα της(υπάλληλος του τοπικού ταχυδρομείου, που κατηγορήθηκε στο παρελθόν για τον φόνο εξ αμελείας του παιδιού της), σε μια αποτρόπαια και παράλογη πράξη, η οποία, αν και αναμενόμενη σε κάποιο βαθμό, δεν παύει να είναι σοκαριστική για την απάθεια με την οποία τελείται.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΟΛΜΗ, ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΤΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΌ ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΤΕΛΕΤΗ» ΤΟΥ ΚΛΟΝΤ ΣΑΜΠΡΟΛ.

Το σενάριο της Τελετής προέρχεται από μυθιστόρημα της Ρουθ Ρεντέλ και παίζουν οι Ιζαμπέλ Ιπέρ, Σαντρίν Μπονέρ, Ζακλίν Μπισέ, Ζαν Πιέρ Κασέλ.

Ιζαμπέλ Ιπέρ κιαι Σαντρίν Μπονέρ βραβεύτηκαν στο φεστιβάλ Βενετίας, ενώ η Ιζαμπέλ Ιπέρ κέρδισε και το Σεζάρ καλύτερης γυναικείας ερμηνείας.

Μια πλούσια οικογένεια στην εξοχική Γαλλία έχει μια οικιακή βοηθό. Η τελευταία θα γνωρίσει μια υπάλληλο ταχυδρομείου και έτσι θα φθάσει ένα ανείπωτο δράμα.

Η πιο σκληρή ταινία του Σαμπρόλ, ψυχρή, τολμηρότατη, με ταξική ματιά και ανάλυση που εκπλήσσει, εξαιρετικές κατασκευαστικές αξίες, θαυμάσιους ρόλους, σ’ ένα φιλμ σοκ.

Κείμενο του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου για την ταινία:

«Πλούσια οικογένεια στην εξοχική Γαλλία: η μαμά με γκαλερί, ο πατέρας, η κόρη και ο έφηβος γιος. Δίπλα τους μια πιστή οικιακή βοηθός, η Σοφί. Όλα πάνε καλά έως ότου η Σοφί θα γνωρίσει τη Ζαν, υπάλληλο ταχυδρομείου. Και οι δύο γυναίκες κρύβουν από ένα μυστικό. Η Σοφί προσποιείται πως ξεφεύγει, η Ζαν το απωθεί και ξαφνικά ξεσπάει το δράμα.

«Κατάψυχρη», σκληρή και ταξική ταινία του Σαμπρόλ, που μετατρέπει τον οικονομικό κόσμο σε σύγκρουση θανάτου. Όλα οργανώνονται με μια μορφή τελετουργίας με προκαθορισμένο φινάλε. Όλα οδηγούν στο αμείλικτο τέλος. Εξαιρετική φωτογραφία που χαϊδεύει τους χώρους, ντεκόρ ζεστό με μια εσωτερική ψυχρότητα, υπέροχη κλασική μουσική, ρόλοι δομημένοι και βιωμένοι με μαεστρία.

Ο Σαμπρόλ, με τη ματιά του ερευνητή, ολοκληρώνει μιαν αποδεικτική διαδικασία καταλήγοντας σε ένα θεώρημα. Η ηρεμία των αρχικών σχέσεων θα ανατιναχθεί από την αδήριτη ταξικότητα που εκδηλώνεται ως διαφορά κουλτούρας. Κι όταν αναφέρομαι στην κουλτούρα, εννοώ το πλέγμα των καθημερινών συνηθειών και αντανακλαστικών, των ενσωματωμένων αντιλήψεων και αποδράσεων, που καθορίζουν τις διαφορετικές οικονομικές, αισθητικές και παγιωμένες καθημερινές επιλογές.
Η πιο σκληρή ταινία του Σαμπρόλ. Όποιος δεν «παγώσει» με το φινάλε, σημαίνει πως έχει αντοχές στις εν ψυχρώ εξελίξεις. Κορυφαίο φιλμ, επικίνδυνο, επίφοβο, ανησυχητικό, μια αφήγηση τελικά ψιθύρων, σιωπών και ακτινογράφησης φαντασιακών».

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ «ΤΕΛΕΤΗ»

Για το εξαιρετικό σενάριο, τολμηρό, ιδιοφυές και ανατρεπτικό.
Για τον ιδιοφυή τρόπο με τον οποίο ο Σαμπρόλ διαχειρίζεται το λογοτεχνικό υλικό.
Για τους εκπληκτικούς, γυναικείους ρόλους, όπου ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο. Έχουμε ουσιαστικά τη μονομαχία δύο σπουδαίων Γαλλίδων σταρ.
Για τις εξαιρετικές, κατασκευαστικές αξίες.
Για τη λειτουργική, περίτεχνη φωτογραφία που αποτυπώνει ψυχολογικές διακυμάνσεις.
Για την άκρως λειτουργική επιλογή των χώρων.
Για τον υπέροχο τρόπο με τον οποίο ο Σαμπρόλ καθοδηγεί δύο παλαίμαχους σταρ, που αποδίδουν έξοχα το ρόλο τους, τους Πιέρ Κασέλ και Ζακλίν Μπισέ.
Για την αδιαπραγμάτευτη ταξική ματιά.
Για την αποστασιοποιημένη σκηνοθεσία, που αποφεύγει τις δραματουργικές υπερβολές.
Γιατί είναι ένα πρωτοφανές και τολμηρότατο φιλμ.