To έργο παρατηρεί τη γυναικεία αφοσίωση και αυταπάρνηση, ως διαχρονική φόρμα απέναντι στο αντρικό πρότυπο. Μία διαδρομή που ξεκινά από τις αρχετυπικές μορφές και φτάνει έως τις νεότερες εκφράσεις της γυναικείας θέσης στην κοινωνία.

Στην πρώτη περίπτωση, η γυναίκα μακριά από την αντρική προστασία χάνει την αξία και το νόημα της ύπαρξης της. Μπαίνει στο περιθώριο της κοινωνίας, δέχεται στωικά τη νέα της θέση, ή αντιδρά στην προδοσία, επιζητώντας την εκδίκηση και την τιμωρία του άντρα προδότη. Η Μήδεια του Ευριπίδη, αποτελεί, ίσως, το πιο δυνατό παράδειγμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας στο συγκεκριμένο θέμα. Είναι η γυναίκα που δε θα διστάσει να σφάξει τα ίδια της τα παιδιά, για να πάρει εκδίκηση.

Στη δεύτερη περίπτωση, η προδοσία δίνει την ώθηση στη γυναίκα να αναλογιστεί τη δική της θέση και να αναζητήσει την ελευθερία και την αυτονομία της. Χειραφετείται, στρέφει την πλάτη της στον άντρα προστάτη και αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού της. H Nόρα, από το κουκλόσπιτο του Ίψεν, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές της γυναικείας χειραφέτησης.

Επειδή η Μήδεια θα βρίσκεται στην «Αποβάθρα» του Τρένου, για παν ενδεχόμενο, αφήστε τα παιδιά στο σπίτι…

Συντελεστές:

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Mαρία Καρβουνίδου
Χορογραφίες: Ελένη Χρυσομάλλη
Μουσική: Θοδωρής Ζιούτος

Ερμηνεύουν:

ΜΗΔΕΙΑ: Mαρία Εγγλεζάκη
ΝΟΡΑ: Μαρία Καρβουνίδου

Χoρεύουν:

Φαίδρα Χαραλαμπίδου
Ελένη Χρυσομάλλη

Επιμέλεια παραγωγής: Oμάδα Θεάτρου Ένα