Πριν καν ξεκινήσω να διαβάζω το πρώτο βιβλίο της σειράς “Οι κόρες των αστεριών”, είχα ένα πολύ θετικό συναίσθημα, το οποίο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο ρίχνοντας μια ματιά στις πολύ θετικές κι ένθερμες, γεμάτες αγάπη κριτικές που αυτό είχε λάβει. Οι προσδοκίες μου ικανοποιήθηκαν, τελικά, στο μέγιστο βαθμό, αλλά βαθιά μέσα μου πίστευα πως η Riley είχε κι άλλα να δώσει. Και πράγματι, ένα χρόνο μετά, ήρθε το δεύτερο βιβλίο για να μ’ επιβεβαιώσει περίτρανα, ξεπερνώντας, όμως, το όριο που εγώ είχα θέσει σύμφωνα με το τι περίμενα, σε προσωπικό πάντα επίπεδο. Αυτό οφείλεται, όπως αποδεικνύει η λογοτεχνική της πορεία, στο ότι η Lucinda Riley είναι από τις χαρακτηριστικές εκείνες περιπτώσεις συγγραφέων που ενώ πιστεύεις πως δεν μπορούν ν’ ανεβάσουν περισσότερο τον προσωπικό τους πήχη συγγραφικής επιτυχίας, κάτι μαγικό κάνουν, κάθε φορά, και όλη σου η κοσμοθεωρία ανατρέπεται. Και “Η κόρη της σκιάς” ακριβώς αυτό πετυχαίνει! Να ανατρέψει τα στατιστικά και να μας απογειώσει ακόμα περισσότερο.

Η Σταρ είναι μία ακόμα κόρη του αποθανόντα δισεκατομμυριούχου Πα Σαλτ, από τον οποίο υιοθετήθηκε όταν ήταν σε πολύ μικρή ηλικία, και η οποία καλείται ν’ ακολουθήσει τα στοιχεία που εκείνος της άφησε προκειμένου ν’ ανακαλύψει ποιες πραγματικά είναι οι ρίζες οι δικές της και της οικογένειάς της. Η Σταρ αρχικά διστάζει, φοβούμενη ν’ απομακρυνθεί από την αδερφή της ΚεΚε και την ασφάλεια που της παρέχει η στενή σχέση που έχει μαζί της, όμως τελικά αποφασίζει ν’ ακολουθήσει το πρώτο στοιχείο, με την ίδια να βρίσκεται στο Λονδίνο και σε ένα βιβλιοπωλείο σπάνιων εκδόσεων που μέλλει να της αλλάξει τη ζωή. Κάπου εκεί ξεκινάει ν’ ανακαλύπτει τις κρυφές αλήθειες της ζωής της Φλόρας, μιας γυναίκας που διχάστηκε ανάμεσα στο καθήκον της απέναντι στην οικογένειά της και στον έρωτα και που μέσα από ένα σκληρό κι επίπονο ταξίδι, ανακάλυψε τον εαυτό της, όπως καλείται να τον ανακαλύψει, και να τον αποδεχτεί, στο σήμερα η Σταρ.

Στη μέχρι τώρα πορεία της σειράς, κανένα από τα βιβλία δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε εύκολο ή γρήγορο ανάγνωσμα, χωρίς μ’ αυτό να υπονοώ, σε καμία περίπτωση, πως είναι “βαριά”, μία λέξη που δεν μ’ εκφράζει απόλυτα αλλά που δεν μπορώ να βρω και πιο ταιριαστή για να περιγράψω αυτό που θέλω τη δεδομένη στιγμή. “Οι κόρες των αστεριών”, μεμονωμένα και συνολικά, είναι μια σειρά βιβλίων στην οποία ο αναγνώστης πρέπει και οφείλει ν’ αφιερώσει χρόνο. Πρέπει να έχει όλη εκείνη την συγκέντρωση που απαιτείται προκειμένου να μην του ξεφύγουν λεπτομέρειες που μπορεί να φαντάζουν ασήμαντες μια δεδομένη αναγνωστική στιγμή και που, όμως, μπορεί να είναι το κλειδί για να προχωρήσεις παρακάτω στη συνέχεια, ανακαλύπτοντας αλήθειες που θα σου αλλάξουν την οπτική. “Η κόρη της σκιάς”, λοιπόν, δεν βρίσκεται εκτός του προαναφερόμενου κανόνα, και το γεγονός πως η ιστορία της Σταρ μάς παρασύρει σ’ ένα χρονικό που μοιράζεται ανάμεσα στο παρόν και στο Λονδίνο των αρχών του 20ου αιώνα, με τρόπο παραστατικό, ζωντανό, ρεαλιστικό και ταξιδιάρικο, το καθιστά ακόμα πιο έντονο και απαραίτητο.

Αγαπώ ιδιαίτερα τα πολυδιάστατα βιβλία, μα και αυτά που η αφήγηση μοιράζεται ανάμεσα σε δύο χρόνους, αν και συχνά, αυτή η κατά τ’ άλλα γοητευτική επιλογή, μπορεί ν’ αποδειχτεί καταστροφική και μοιραία. Ωστόσο, στην περίπτωση της Riley, εξ’ αρχής, ο αναγνώστης, δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται ή ν’ ανησυχεί. Είναι μία συγγραφέας που όχι μόνο έχει την λεκτική ικανότητα ν’ αφηγηθεί μία ιστορία, αλλά που έχει σκεφτεί, μελετήσει και δομήσει πολύ καλά αυτό που θέλει να εξιστορήσει. Και σ’ αυτήν την τελευταία λέξη βρίσκεται το μυστικό και το κλειδί της επιτυχίας της. Δεν λέει, δεν αφηγείται, αλλά εξιστορεί μια σειρά γεγονότων που λειτουργούν ως πιόνια πάνω σε μια σκακιέρα, όπου κάθε επόμενη κίνηση μετράει σαν να εξαρτιέται η ζωή σου από αυτήν. Παράλληλα, η Riley, έχει μια χαρακτηριστική ευκολία και άνεση με την οποία ελίσσεται ανάμεσα στο χρόνο και στον τόπο, και χωρίς να επηρεάζεται η λογοτεχνική κι αφηγηματική της ταυτότητα από αυτό, προσαρμόζει άψογα τις συνιστώσες συνθήκες που οδηγούν το όλον της στην εξέλιξη κι από εκεί στην ολοκλήρωσή του.

Πέραν, όμως, από την ύφανση περίπλοκων και αλληλένδετων ιστοριών, η Riley έχει ένα ακόμα εξαίρετο χάρισμα. Να πλάθει χαρακτήρες ανθρώπινους, ζεστούς, ζωντανούς, γεμάτους συναισθήματα που δεν διστάζουν να τα εκφράσουν και τα περάσουν μέσα από την πορεία της ζωής τους και μέσω των επιλογών τους και σε εμάς τους ίδιους. Τόσο η Σταρ όσο και η Φλόρα έχουν τη δική τους φωνή μέσα στην ιστορία αυτή, ανοίγουν τις καρδιές τους και μας εξομολογούνται τα πιο βαθιά και πηγαία αισθήματά τους, τους φόβους, τα άγχη, τις αγωνίες τους, τις προσπάθειές τους να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους προκειμένου να φτάσουν στην προσωπική τους ολοκλήρωση, στο ν’ αγγίξουν την ευτυχία τους. Όμως, η Σταρ, έχει να πετύχει κάτι ακόμα! Ν’ ανακαλύψει, όχι μόνο τις ρίζες της, αλλά το ποια πραγματικά είναι μέσα της, να βρει τον εαυτό της, να βγει από τις σκιές και να βρεθεί στο φως, αποδεχόμενη όλα εκείνα που μέχρι τώρα δεν μπορούσε. Και όταν η λύτρωση και η προσωπική συνειδητοποίηση φτάνουν στην κορύφωσή τους, τότε όλα είναι δυνατά, γιατί όλα είναι αληθινά, σε αγγίζουν, σε αλλάζουν, σε κάνουν καλύτερο.


Το βιβλίο της Lucinda Riley, Η κόρη της σκιάς, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.