Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει την έκθεση, «Γιώργος Μήλιος: Ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία και σχέδια από το 1960 έως το 2013».

 

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 6 Ιουνίου 2013 και θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις  7 Ιουνίου μέχρι τις 28 Ιουλίου 2013.

Η έκθεση Ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία και σχέδια από το 1960 έως το 2013 είναι αφιερωμένη στο έργο του διακεκριμένου ζωγράφου και τέως καθηγητή της ΑΣΚΤ Γιώργου Μήλιου. Στην έκθεση παρουσιάζονται εκατό και πλέον αντιπροσωπευτικά έργα ζωγραφικής, καθώς και μια σειρά επιλεγμένων χαρακτικών και σχεδίων της πενηντάχρονης καλλιτεχνικής πορείας του ζωγράφου.

Ο Γιώργος Μήλιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με υποτροφία σαν πρώτος επιτυχών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1962 με 5 επαίνους. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts, με χαρακτική και λιθογραφία. Εργάσθηκε επί τέσσερα χρόνια ως ζωγράφος-συντηρητής στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών και στη Μονή του όρους Σινά. Το 1985 διορίσθηκε ως λέκτορας στο ΕΜΠ, το 1988 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1996 με μετάκληση έγινε καθηγητής της χαρακτικής στην ΑΣΚΤ.

Η ενστικτώδης ζωγραφική του Γιώργου Μήλιου σηματοδοτεί μια δράση εν εξελίξει, μια εναργή διαδρομή στον κόσμο των συναισθημάτων, με την αγωνία του να δώσει στο φανταστικό μια αίσθηση ορατότητας. Επίμονα, σε όλες τις περιόδους του έργου του, αλλάζει σχήματα και φόρμες επιχειρώντας να κατακτήσει μια μυστηριακή και πολύπλοκη δυναμική έκφρασης. Ίσως γιατί αναζητά την υπέρβαση της πραγματικότητας για να αγγίξει μια άλλη πιο ελπιδοφόρα αλήθεια του κόσμου. Επίσης εκείνο που τον απασχολεί επίμονα είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των ζωγραφικών σημείων και του κενού χώρου, αντλώντας, ίσως, τα ερεθίσματά του από την κινέζικη φιλοσοφία του «ζεν». Ο Μήλιος, εξάλλου, υποστηρίζει «ότι στην Κινεζική ζωγραφική μια κηλίδα από μελάνι μοιάζει μ’ ένα βράχο που πέφτει από βουνό.» Η εκλεπτυσμένη αυτή αίσθηση, ανάμεσα στο πραγματικό και το μη συγκεκριμένο, ερεθίζει τη δημιουργική του φαντασία. Ο γρίφος κυριαρχεί στο έργο του αφού δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε την ακρίβεια της σκέψης και το βάθος των αισθημάτων του. Έτσι, δεν μας προσφέρει μια μέθοδο ανάγνωσης αλλά αμέτρητους τρόπους διερεύνησης, όπου τα ίχνη μπορούν να σημαίνουν κάτι πέρα από αυτό που δείχνουν.

Την έκθεση συνοδεύει πλούσια εικονογραφημένη ομότιτλη έκδοση με κείμενα των Βλάση Κανιάρη, Χρόνη Μπότσογλου, Αλέκου Φασιανού, Θανάση Μουτσόπουλου, Θεοδόση Μήλιου, Τάκη Μαυρωτά, καθώς και του ίδιου του καλλιτέχνη. Την επιμέλεια τόσο της έκθεσης όσο και της έκδοσης έχει ο ιστορικός της τέχνης Τάκης Μαυρωτάς.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ

Γιώργος Μήλιος:

«Θέλω να αναφέρω τώρα τον τρόπο που σκέπτομαι και εργάζομαι. Η ζωγραφική μου πρακτική δεν είναι σταθερή αλλάζει από έργο σε έργο. Ως ζωγράφος είχα εμπιστοσύνη σε όσα ανακάλυπτα μόνος μου και τελικά πιστεύω ότι ο καθένας τα ξανα-ανακαλύπτει όλα και από την αρχή. Ο ζωγραφικός μου χώρος δεν οργανώνεται αναγκαστικά σε δύο ή τρεις διαστάσεις. Είναι ένας χώρος που βρίσκεται έξω από τη συμβατική διάκριση των δύο ή τριών διαστάσεων. Στην προσπάθειά μου να δώσω πλαστική αξία στο έργο μου, αναζητώ την πλαστική αξία των σχημάτων αυτή καθ’ εαυτή. Δεν ξέφυγα από τις καταβολές μου. Ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης. Ο Dürer δούλεψε χρυσοχοΐα, ο Georges Braque ελαιοχρωματιστής με τον πατέρα του – θυμηθείτε τις απομιμήσεις ξύλου στα κυβιστικά του έργα ή όταν έβαζε με τη σπάτουλα στο χρώμα, χώμα από τις γλάστρες. Ο μεγάλος αρχιτέκτονας Gaudi δούλεψε τον πηλό με τον πατέρα του, που ήταν κεραμίστας. Κοιτάξτε την Κατεντράλ του στη Βαρκελώνη, δείτε ψηλά στους πύργους και θα βρείτε αυτά τα βιώματα. Δουλέψτε in medias res – διαμέσου του πράγματος».

Τάκης Μαυρωτάς:

«Ο Μήλιος κατέχει σε βάθος τα μυστικά της ζωγραφικής και τις επίπονες τεχνικές της χαρακτικής. Η δουλειά του, με τόλμη και νηφαλιότητα, διακρίνεται για την αυστηρή λιτότητα, την αυθόρμητη ταχύτητα δημιουργίας, την ανεπιτήδευτη έκφραση και τη διαρκή αγωνία του στο να βρει νέες πλαστικές λύσεις και διεξόδους. Δουλεύει ακούραστα, με μεικτές κυρίως τεχνικές, με ακρυλικά, λάδια και βερνίκια. Θεωρεί ως βάση της δουλειάς του το δυνατό σχέδιο και αντιμετωπίζει το χρώμα κυρίωςως συμπληρωματικό στοιχείο. Συνειδητά αποφεύγει τη δεξιοτεχνία καθώς και κάθε αφηγηματική περιγραφή, δίνοντας προτεραιότητα στη ζωτικότητα της ύλης, έτσι ώστε η ύλη στον κάθε του πίνακα να μοιάζει ζωντανή και να προκαλεί αβίαστα αισθήματα. Κάθε του έργο αποκαλύπτει μια διαφορετική πλαστική ιστορία, πολλές φορές με αίσθηση χιούμορ, αφού έκδηλα σαρκάζει τη μη πνευματικότητα της εποχής μας. Υπάρχουν βέβαια στη ζωή όνειρα και εφιάλτες, και αυτά καθρεφτίζονται στη ζωγραφική και τη χαρακτική του σαν εικονογραφική συνέπεια των οραματισμών του».

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συναντήσει και να συνομιλήσει με τον ζωγράφο στις ακόλουθες ημερομηνίες:

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013, ώρα 12:00

Κυριακή 30 Ιουνίου 2013, ώρα 12:00

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις επιβαρύνει το εισιτήριο €2.