Γιώργος Λαζόγκας, Δημήτρης Λάμπρου, Δημήτρης Εφέογλου: σε μία κοινή έκθεση στη γκαλερί Λόλα Νικολάου

Ο Γιώργος Λαζόγκας, εννοιολογικός καλλιτέχνης και ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ μαζί με τον Δημήτρη Λάμπρου και τον Δημήτρη Εφέογλου, δύο σημαντικούς εικαστικούς της νεότερης γενιάς, παρουσιάζουν πρόσφατα έργα τους στην Γκαλερί Λόλα Νικολάου από τις 19 Μαρτίου.

Ο Γιώργος Λαζόγκας επιμένει εδώ στο θέμα των παραλλαγών της σχεδιαστικής γραφής καθώς θεωρεί το σχέδιο, όχι άδικα, την ψυχή της ζωγραφικής, το πιο γνήσιο υπαρξιακό αποτύπωμα της εικαστικής του ταυτότητας. Αυτή τη φορά παρουσιάζει μια σειρά σχεδίων, τμήμα μιας ενότητας που εκτέθηκε πρόσφατα στις Art Foire της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Hong-Kong με την Γκαλερί Breeder. Πρόκειται για έργα εμπνευσμένα από το τελευταίο του ταξίδι στην Ινδία και τα γλυπτά των ναών της πόλης του Καζουράχο όπου κυριαρχεί ένας έντονος ερωτισμός που παραπέμπει άμεσα στον οργιαστικό χαρακτήρα των δικών μας Διονυσιακών τελετουργιών και την μαιναδική λαγνεία.     

Ο Δημήτρης Λάμπρου έχοντας φοιτήσει και ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον καθηγητή Γιώργο Λαζόγκα συμμετέχει με πολλαπλές εκθέσεις στα εικαστικά εγχώρια δρώμενα. Το έργο του,  μέσα από μια χαοτική δημιουργική διαδικασία που παραπέμπει στην προσωπική μνήμη ως βασική λειτουργία και αναπόσπαστο συστατικό των εικόνων του, οδηγεί με μια αταλάντευτη γραμμή-γραφή στο τελικό αποτέλεσμα που φανερώνεται αποκαλυπτικά με μια μυστικιστική χροιά. Το παρελθόν φιλτράρεται μέσα από το παρόν και αναδύεται δυναμικά ως ένα φαντασιακό όραμα  με υβριδικές ονειρικές μορφές που εμπεριέχουν μορφοπλαστικά και εννοιολογικά την έννοια της μεταμόρφωσης.     

Ο Δημήτρης Εφέογλου, μεταπτυχιακός φοιτητής στην ΑΣΚΤ έχει ήδη συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επενδύει εικαστικά στην αποδόμηση και την εξαΰλωση της εικόνας ενώ συγχρόνως ανατρέπει τους όρους της επιφάνειας στην οποία δημιουργεί μετατρέποντας την σε μέρος του έργου. Η μεταλλαγή των όρων του σχεδίου ως ανατροπή της οικείας μορφής του, η φωτογραφία ως σχέδιο, το υλικό που αποκόπτεται από την ιδιότητα του για να αποκτήσει μια διαλεκτική-διαδραστική σχέση με τη γραμμή που αποτελεί εμμονή ως επαναλαμβανόμενο ίχνος, συντελούν ως συστατικά στοιχεία μιας ηφαιστειογενούς εσωτερικής διαδικασίας που αντί να επιδιώκει την τελική έκρηξη, επιβάλλει μορφοπλαστικά την τελική αφαίρεση από την εικόνα κάθε περιττής πληροφορίας.

Την έκθεση επιμελείται θεωρητικά ο Ευθύμης Λαζόγκας, διδάσκων Ιστορίας της Τέχνης στην ΑΣΚΤ.

Έργο: Δημήτρης Λάμπρου