Οι κεραμικοί πλασμοί του Γιώργου Βαβάτση, ζυμώματα με πηλό κονιορτοποιημένων ορυκτών και μετάλλων, που παράγουν αγγεία έγκλειστα και δραματικούς υποδοχείς, μας μεταφέρουν στιγμές από την δική του προσωπική εμπειρία καθώς αυτή ανιχνεύει το «γεωλογικό ημερολόγιο» της ύλης που κρατάει μνήμη και μυστικά αιώνων.

Οι σχεδιαστικές δοκιμές της Μελίνας Γεωργούδα με νεροχρώματα, συχνά με έμφαση στο ένδυμα, αφηγούνται πόζες σωμάτων/μοντέλων, ενώ οι κινήσεις χεριών και δακτύλων μάς μεταφέρουν διφορούμενα νοήματα.

Τα pop collages του Κωνσταντίνου Πάτσιου με επιζωγραφίσεις και σχεδιαστικά επεισόδια, όπου το ρηματικό μέρος συμβάλλει σχεδόν ισόποσα με το καθαρά εικαστικό στην απόδοση νοήματος, μας ανακινούν στιγμές από τις αλλόκοτες ιστορίες «μιας εβδομάδας καλοσύνης», καθώς μπλέκονται οι ονειρικές με τις βιωματικές εικόνες.

[σχόλια Θάλειας Στεφανίδου]

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Μελίνα Γεωργούδα