Fuir les Saumons: Μια performance από την Mathilde Rouiller στο Flux Laboratory Athens

Η βιομηχανία μαζικής αλιείας, τα σούπερ μάρκετ, η ελκυστικότητα του σούσι, τα «τοστ», τα bagels: διατροφικές συνήθειες που έχουν διαμορφώσει την κατανάλωση ψαριών, με αποτέλεσμα να προτιμάμε κυρίως τον σολομό, έναντι άλλων ειδών. Με αυτόν τον τρόπο, διάφοροι τύποι τοξικότητας που περιέχονται στα μεγάλα ψάρια ενσωματώνονται στο σώμα μας και, κατ’ επέκταση, στη σχέση μας με αυτό. Σε σημείο να μην μπορούμε να απαλλαγούμε από ορισμένα ίχνη.

Ύπουλος, με το απαλό και γυαλιστερό δέρμα του, ο σολομός ξυπνά τις πληγές και επουλώνει με την τρυφερή σάρκα του. Ένα επιφανειακό στρώμα που του επιτρέπει να λιώνει και να ενσωματώνεται στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος.

Το Fuir les Saumons είναι ένα επιτελεστικό και ερευνητικό έργο που επιθυμεί να θεραπεύσει και να φροντίσει. Συνιστά μια αναλογία μεταξύ της ικανότητάς μας να αφομοιώνουμε ορισμένα στοιχεία των ψαριών και να ανανεώνουμε τις σχεσιακές μας συμπεριφορές. Αποτελεί επίσης μια αναλογία που επαναπροσδιορίζει τις προσκολλήσεις μας, καθώς και τις οικολογίες της ερωτικής μας ζωής.

Η Mathilde Rouiller κολύμπησε στα νερά του συναισθηματικού της χώρου μαζί με σολομούς για πάρα πολύ καιρό. Από τον περασμένο Μάιο, έχει εμπλακεί σε μια θεραπευτική διαδικασία στην περιοχή της Μεσογείου, οραματιζόμενη ποια είδη ψαριών θα έπρεπε να καταναλώνονται. Υπογραμμίζει, παράλληλα την προτεραιότητα που θα έπρεπε να έχουν τα μεσογειακή είδη, θέτοντας το ερώτημα «ποια πρέπει να αναπαραχθούν ή να σωθούν;».

Μέσα από τα τοπία και τις πολιτιστικές της λεπτότητες, η Μεσόγειος λειτουργεί ως χώρος υποδοχής και ανταλλαγής για αυτήν την έρευνα και την καλλιτεχνική δημιουργία. Με το παραστατικό της έργο, η Mathilde Rouiller φέρνει την προσωπική αυτή εμπειρία της σε διάλογο με τους μεσογειακούς πολιτισμούς που συνδέονται με τα ψάρια και τη θάλασσα, με τα καταναλωτικά πρότυπα αυτών των περιοχών, προκειμένου να κατανοήσει καλύτερα πώς αυτές οι μεταφορές υφαίνουν σχέσεις με τις τοξικότητες της ερωτικής μας ζωής.

Η έρευνα και η δημιουργία του έργου αναπτύχθηκαν σε διάφορα στάδια.

Αρχικά, επιχειρήθηκε μια ύφανση των συνδέσεων που θα μπορούσαν να υπάρχουν μεταξύ μιας ανθρωπολογικής έρευνας σχετικά με την παραγωγή ψαριών, και μιας χορογραφικής έρευνας γύρω από την έννοια της «επεξεργασίας» (αυτή που σχετίζεται με το τραύμα του χωρισμού ή τη διεργασία πέψης ενός γεύματος). Αυτό το κεφάλαιο του έργου λαμβάνει χώρα στην Αθήνα με την υποστήριξη του Flux Laboratory Athens.

Επιπρόσθετα, το video dance έργο της εκτυλίσσεται σε πολλά επίπεδα, λειτουργώντας ως σκηνογραφία / τελετουργικό που παρουσιάζεται με διαφορετικές κλίμακες και χρόνους. Η επιτελεστική αυτή δράση που έχει δομηθεί σε στάδια (pre-enactment – enactment – re-enactment) είναι βασισμένη στην περιοχή του Αιγαίου, μια θάλασσα με την οποία η Mathilde Rouiller μοιράζεται εμπειρίες και ίχνη.

Συντελεστές

Performance (σκηνοθεσία και επιτέλεση): Mathilde Rouiller
Βίντεο σε σκηνοθεσία της Mathilde Rouiller σε συνεργασία με τον Παρίση Πάνου (διεύθυνση φωτογραφίας & editing)
Παραγωγή: The Textured Form, βοηθός παραγωγής Elissa Kollyris
Κοστούμια: Resi Bender
Το Παιχνίδι καρτών για τα ψάρια και την αγάπη σχεδίασε η Αmélie Bigard
Βοηθός έργου: Κωνσταντίνος Μουχταρίδης
Με τη συμμετοχή της Κυβέλης Ζωή, πολλαπλές φωνές του Παιχνιδιού καρτών

Η έρευνα και οι μελέτες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του residency της Mathilde Rouiller με τη στήριξη των Flux Laboratory Athens και Alkinois.

Mathilde Rouiller (Παρίσι, 1993)

Καλλιτέχνις-ερευνήτρια και επιμελήτρια
Καλλιτεχνική διευθύντρια του The Textured Form
Μέλος του Contemporaines

Η Mathilde Rouiller είναι χορεύτρια και ειδικός της performance. Έχει παρακολουθήσει διάφορα εργαστήρια με διεθνείς χορογράφους. Καθώς εκπαιδεύτηκε ως performer, ακολούθησε ακαδημαϊκή πορεία. Αποφοίτησε από το EHESS με σπουδές στην ιστορία του χορού και της performance, που ανακάλυψε στο Columbia University.

Από το 2017 έως το 2020, υπήρξε βοηθός διαφόρων καλλιτεχνών φωτισμού για τους οποίους ανέπτυξε διαφορετικά concepts – διαφορετικής κλίμακας και σε διαφορετικά μέρη – που έφερναν μαζί τη χορογραφία, τη σκηνογραφία και τις εμβυθιστικές κινητικές εγκαταστάσεις. Στο μεταξύ, διοργάνωσε και επιμελήθηκε διάφορες εκθέσεις και εκδηλώσεις για την αναδυόμενη εικαστική σκηνή στο Παρίσι. Από το 2019, είναι μέλος του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού Contemporaines.

Το 2020-2021, συμμετείχε στο πειραματικό πρόγραμμα για τις πολιτικές τέχνες που δημιούργησε ο Bruno Latour με επικεφαλής τη Frederique Aït-Touati, όπου πειραματίστηκε με διάφορες μορφές συλλογικών πρακτικών, όπως μια ανάθεση για το Palais de Tokyo ή το Hôpital Bichat.

Ως πολυεπιστημονική καλλιτέχνιδα-ερευνήτρια και εργάτρια τέχνης, οι πρακτικές της έχουν ως επί το πλείστον παραχθεί μέσω συλλογικών δικτύων, που άλλοτε διασταυρώνονται και άλλοτε αποσυνδέονται το ένα από το άλλο. Αυτή τη στιγμή εστιάζει στην έννοια του τοπίου (που διαμορφώνεται από σώματα και αβιοτικά στοιχεία, όπως το φως) ιδωμένου ως μιας συνεχώς εξελισσόμενης κίνησης και ενός μοτίβου φαντασίας ικανού να μετατρέψει έναν καθιερωμένο πανοπτικό κόσμο σε ενδιάμεσα οραματικά πεδία.

Το 2022, ίδρυσε το The Textured Form, ένα εργαστήριο έρευνας και δημιουργίας σχετικά με την κίνηση, τη σκηνογραφία και την performance.