Τη Δευτέρα 25 Μαΐου 2015 στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη εγκαινιάζεται η έκθεση FRAGILE, η οποία τιμά τον καλλιτέχνη Κώστα Πανιάρα και θα διαρκέσει έως τις 28 Ιουνίου 2015.
Γεννημένος στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Σικυώνας και με μακρά θητεία στο χώρο της ανεικονικής έκφρασης και του έντονου χρώματος, ο Κώστας Πανιάρας, σε έναν δια βίου διάλογο με το παρελθόν, επί 30 χρόνια, με αφορμή τη γνωστή μαρμάρινη κεφαλή νεανικής μορφής του 4ου αιώνα π.Χ. δημιουργούσε ιδιότυπα ανατρεπτικά έργα, στην αντανάκλαση των προσωπικών του βιωμάτων. Ο καλλιτέχνης διχοτομεί, πυροβολεί, αποδομεί τις παραλλαγές αυτής της κεφαλής του 350-325 π.Χ. από την Τεγέα της Αρκαδίας που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και παλαιότερα ταυτιζόταν με την Υγεία, χωρίς ποτέ να προσβάλλει τον αρχετυπικό χαρακτήρα της και τη σημασιολογική της φόρτιση.
Οι κεφαλές, κυανές, κόκκινες, επίχρυσες, ή επάργυρες, συνδυάζουν ποικίλες αισθητικές και τεχνικές και αρθρώνουν τον ιστό της συλλογικής μνήμης ανιχνεύοντας τη διαχρονική ανάγκη των ανθρώπων να διασφαλίσουν το αγαθό της υγείας. O Πανιάρας επανέφερε μέσα από σύγχρονα στοιχεία την Υγεία ως νέο προσωπικό αποτύπωμα.
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης μιλώντας για τη δουλειά του αυτή αναφέρει:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η περιβόητη «Κεφαλή της Υγείας της Τεγέας», γνωστή γύψινη πρωταγωνίστρια στα περισσότερα φαρμακεία και ιατρεία κερδίζει σε πόντους ακόμη και τον επίσης γύψινο Αλέξανδρο, στα μαγαζιά των τουριστικών σουβενίρ και στο παιχνίδι της αρχαιολαγνείας και της πατριδοκαπηλίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, πίσω στην Ελλάδα, είχα την αρχική ιδέα να «ντύσω» τη χιλιοειδωμένη ασπρίλα των αγοραίων αυτών εκμαγείων με τα τότε χρώματα-κλειδιά της τέχνης μου. Κέρδισα έτσι τη δεδομένη τρίτη τους διάσταση, έξω από τα τελάρα της ζωγραφικής μου, ενώ οι ξασπρουλιάρικοι θεοί, που έκοβα κι έραβα όπως ήθελα στα μέτρα μου, φάνταζαν πλέον σαν νεο-μυθοποιημένοι, μέσα στα χαρακτηριστικά χρυσοκόκκινα και ασημοκύανα χρώματά μου.
Γράφτηκαν τότε πολλά και διάφορα για «νέες αναβιωμένες σημασίες και δυναμικές» αυτών των έργων! Μόνο Ιουλιανό δεν με είπαν… Ο ίδιος, χωρίς να δίνω πεντάρα για το ποιον «παρίσταναν» εκείνα τα εξαντλημένα γύψινα κεφάλια, το μόνο που επιδίωκα, επαναλαμβάνω, ήταν το να τα κάνω αγνώριστα, μετατρέποντάς τα σε τρισδιάστατους πίνακες της ζωγραφικής μου.
Πάντα μακριά από αρχαιολατρικές τάσεις, αυτή τη φορά ξανακαταπιάνομαι με την παλιά μου γνώριμη Υγεία με περισσότερο σκωπτική και «κιτς» διάθεση και ενώ καθημερινά το «πάνω απ’ όλα η υγεία…» δίνει και παίρνει, η κόρη του Ασκληπιού, επιστρέφει στα έργα μου «σε νέες περιπέτειες», ακόμη και… μαγειρεμένη.
Την έκθεση συνοδεύει μικρή εικονογραφημένη έκδοση με κείμενα του καλλιτέχνη, της Ελένης Κυπραίου και του νευροχειρούργου Μιλτιάδη Σουγιουλτζόγλου.
Επιμέλεια έκθεσης και έκδοσης: Ελένη Κυπραίου
