Γυναίκες και άνδρες καλλιτέχνες-δημιουργοί θα παρουσιάσουν τις παραστάσεις τους με σκοπό να «υπερασπιστούν» με τον τρόπο τους το δικαίωμα των γυναικών στη δημιουργία και την έκφραση.

Ανάμεσα σε τους η Ευσταθία και η Μαρία Κίτσου, οι οποίες παρουσιάζουν τη δική τους παράσταση, αφιερωμένη σε γυναίκες που αγάπησαν και αγαπήθηκαν έντονα, που έζησαν έρωτες που καθόρισαν το έργο και τη ζωή τους. Γυναίκες που όλες τους ερωτεύτηκαν και δημιούργησαν στην Ευρώπη σε μια δύσκολη εποχή για αυτές.

Η παράσταση “Σε θέλω” θα ζωντανέψει επί σκηνής κομμάτια της ιστορίας γυναικών όπως η Μαρία Πολυδούρη, η Simon de Beauvoir, η Άννα Αχμάτοβα, η Camille Claudel, η Μυρτιώτισσα, η Βιρτζίνια Γουλφ, η Γερτρούδη Στάιν… με την Μαρία Κίτσου να ενσαρκώνει αυτές τις γυναικείες προσωπικότητες και την Ευσταθία να τραγουδάει και να αφηγείται.

Η Ευσταθία, που υπογράφει τα κείμενα και τα τραγούδια της παράστασης, μας μιλάει για την παράσταση και τα ταξίδια που έκανε ανάμεσα στους έρωτες αυτών των γυναικών, ιδιαίτερα μέσα από τα δικά τους γραπτά, που αποκαλύπτουν τις δυνατές προσωπικότητες τους και τα “μαθήματα παρρησίας και πίστης που έδωσαν και μας αφορούν όλους“.

Σε συνεργασία με το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» και μαζί με τη Μαρία Κίτσου θα παρουσιάσετε στο Θέατρο Σταθμός την παράσταση “Σε θέλω”. Με ποια αφορμή δημιουργήθηκε αυτή η παράσταση; 

Η παράσταση λέγεται «Σε θέλω» και έχει κεντρικό άξονα τους έρωτες σπουδαίων γυναικών του 19ου και 20ου αιώνα. Εκτός όμως από τα «θέλω» των γυναικών, βασίζεται πρωτίστως και στο δικό μας καθ’ ότι όλο αυτό έγινε με αγάπη και καλλιτεχνική αναζήτηση μέχρι να στεριώσει και να βγει το αποτέλεσμα. Ή αφορμή ήταν ένα τραγούδι που εδώ και χρόνια ήθελα να διασκευάσω, αλλά δεν μου έβγαινε όπως το ήθελα. Επειδή όμως κάθε πράγμα γίνεται στον καιρό του, ήρθε κάποτε και γι’ αυτό η ώρα του και η συνάντησή μου στο στούντιο με τη Μαρία Κίτσου. Έγινε μια διασκευή όπως την ονειρευόμουν και ακολούθησε μία παράσταση που ούτε καν την είχα φανταστεί.

Μία παράσταση που μας μεταφέρει τον πόθο και τον έρωτα σπουδαίων γυναικών, μέσα από την ιστορία τους. Πόσο χρειάστηκε να μελετήσετε αυτές τις γυναίκες για να νιώσετε την ένταση του έρωτα τους, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στο να τον εκφράσουν ελεύθερα;

Μου πήρε πολύ καιρό εντατικής δουλειάς να μελετήσω κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να γράψω για την κάθε μία κάτι. Το δυσκολότερο ήταν να χωρέσω κάποια σημαντικά στοιχεία του χαρακτήρα της κάθε προσωπικότητας σε λίγες γραμμές. Βέβαια το να γράφω τραγούδια με έχει βοηθήσει σε αυτό, δηλαδή να λέω κάτι που θεωρώ ουσιαστικό μέσα σε λίγες γραμμές όπως το επιτάσσει η αρχή της στιχουργικής. Εκτός όμως από τα δικά μου κείμενα ακούγονται στην παράσταση δικά τους κείμενα, η ερωτική τους αλληλογραφία, που μέσα απ’ αυτή τελικά καταλαβαίνουμε πολλά γι αυτές.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση. Ποιο ρόλο αναλαμβάνει η καθεμιά σας στη σκηνή και πώς δένουν οι ιστορίες των ηρωίδων της παράστασης με τη μουσική;

Η κάθε μια μας ανάλογα με την ιδιότητά της παίρνει και την ανάλογη θέση στην παράσταση. Εγώ παίρνω το ρόλο του κονφερασιέ και η Μαρία μεταμορφώνεται κάθε φορά στην εκάστοτε προσωπικότητα. Μπαίνει στο πετσί της με έναν τρόπο μαγικό όπως αυτή ξέρει. Τα τραγούδια που έπονται έχουν σχέση με την ιστορία και τα λέμε πάλι μαζί.

Μαρία Πολυδούρη, Simon de Beauvoir, Άννα Αχμάτοβα, Camille Claudel, Μυρτιώτισσα, Βιρτζίνια Γουλφ, Γερτρούδη Στάιν. Αγάπησαν και αγαπήθηκαν, δημιούργησαν και εκφράστηκαν η καθεμία σε μία δύσκολη εποχή για την γυναίκα στην Ευρώπη. Έχει περάσει αυτή η δύσκολη εποχή; Οι γυναίκες σήμερα είναι πραγματικά ελεύθερες να κάνουν τις επιλογές τους στη δουλειά, στην εμφάνιση, στη ζωή και στον έρωτα χωρίς εμπόδια και χωρίς να κριθούν αρνητικά;

Στα περισσότερα μέρη του πλανήτη η γυναίκα ακόμα βρίσκεται σε τραγική θέση. Αν μιλήσουμε για το δυτικό κόσμο, τα πράγματα σαφώς δεν συγκρίνονται, αλλά δεν είμαστε μόνο εμείς. Η παγκόσμια ανισορροπία είναι εμφανής και αν αυτή δεν αμβλυνθεί, πάντα ο κόσμος θα βρίσκεται σε αναταραχή. Αυτό που με απασχολεί ακόμα και στο δυτικό κόσμο είναι η θέση της γυναίκας ως πνευματικού όντος. Η πνευματικότητά της δεν αναγνωρίζεται το ίδιο εύκολα όσο ενός άντρα που μπορεί να βρίσκεται σε αντίστοιχο επίπεδο ή και σε κατώτερο, πολλές φορές. Προέρχομαι από ένα χώρο ανδροκρατούμενο (το χώρο της τραγουδοποιίας) και αισθάνομαι πολλές φορές αυτές τις λεπτές εκφάνσεις της διαφορετικής μεταχείρισης. Δεν έχω παράπονο, απλά κάνω μία διαπίστωση.

Πώς επηρέασαν αυτές οι γυναίκες με τη ζωή τους τις σημερινές γυναίκες; Τι τους δίδαξαν μέσα από τα έργα τους; 

Το καλό είναι ότι αυτές οι γυναίκες έγιναν φωτεινά παραδείγματα για όλους. Το μαχητικό πνεύμα δεν έχει φύλο. Τα μαθήματα παρρησίας και πίστης που έδωσαν, αφορούν όλους. Κατά την άποψή μου ο σύγχρονος φεμινισμός είναι η επιστροφή στην πνευματικότητα, είναι οικολογία, είναι αγάπη και αλληλεγγύη. Ο κάθε άνθρωπος οφείλει να είναι φεμινιστής.

Μετά το Μικρό Παρίσι των Αθηνών και το Θέατρο Σταθμός η παράσταση “Σε θέλω” έχει συνέχεια; Ή ακολουθούν νέα καλλιτεχνικά σχέδια;

Με το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» θα ξεκινήσουμε μια σειρά από εμφανίσεις και σε άλλα μέρη αργότερα. Το «Σε θέλω» θα ταξιδέψει και εκτός Αθηνών επίσης. Προς το παρόν όμως, το θέατρο «Σταθμός» υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μάνου Καρατζογιάννη είναι ένας πανέμορφος χώρος για μια καλή αρχή στις 7 Οκτωβρίου. Επίσης, από τον καινούργιο χρόνο, στον ίδιο χώρο θα ανέβει ακόμα ένα έργο που έχω γράψει μαζί με τη μουσική του, «η Απολογία της Μαρί Κιουρί» με την Πέγκυ Τρικαλιώτη σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή. Ευχαριστούμε πολύ γι αυτό!


Η παράσταση δανείζεται το όνομά της από το ομώνυμο τελευταίο τραγούδι της Ευσταθίας, που είναι μια τολμηρή, εξελληνισμένη διασκευή του γνωστού I want you του Elvis Costelo.

Ακούστε το τραγούδι:

FB Page: Ευσταθία

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση: Ευσταθία και Μαρία Κίτσου: Μεγάλοι έρωτες «ζωντανεύουν» στο Θέατρο Σταθμός