Έξι στα Δώδεκα (Β’ Κύκλος), της Τατιάνας Λύγαρη σε δωρεάν προβολή στο Τρένο στο Ρουφ

Το υβριδικό αυτό καλλιτεχνικό project, με τίτλο «Έξι στα Δώδεκα», που εμπνεύστηκε και σκηνοθέτησε η Τατιάνα Λύγαρη, υλοποιήθηκε σε 2 κύκλους με on demand προβολή στο διαδίκτυο.

Τώρα, οι φίλοι της γνωστής Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον Β’ Κύκλο του cine-theatre «Έξι στα Δώδεκα» που αποτελείται από 6 θεατρικές ταινίες σύντομης διάρκειας πάνω σε νέα θεατρικά κείμενα των σημαντικών Ελλήνων συγγραφέων Μιράντας Βατικιώτη, Αμάντας Μιχαλοπούλου, Σάκη Σερέφα, Ανδρέα Στάικου, Φωτεινής Τσαλίκογλου και Μάκη Τσίτα.

Η θεματική των έργων είναι κυρίως ανθρωποκεντρική και καλύπτει μία ευρεία κλίμακα σύγχρονων προβληματισμών με την προσωπική τοποθέτηση του κάθε συγγραφέα σε θέματα όπως οι ενδοοικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις, η μοναξιά των ηλικιωμένων, η αναζήτηση της ατομικής σε σχέση με τη συλλογική ταυτότητα, η παραδοξότητα του θανάτου, οι επιπτώσεις μιας πατριαρχικής κοινωνίας στη γυναικεία υπόσταση, η προσγείωση των εφηβικών αναζητήσεων στην πραγματικότητα των ενηλίκων κ.ά.

Τα 6 νέα θεατρικά έργα του Β’ Κύκλου είναι τα εξής: «Ψ» της Μιράντας Βατικιώτη, «Αν δεις νεκρό» της Αμάντας Μιχαλοπούλου, «Ε, και;» του Σάκη Σερέφα, «Μια εκδρομή στην Αρχαία Ολυμπία» του Ανδρέα Στάικου, «Γυάλινος απόγονος» της Φωτεινής Τσαλίκογλου, «Η εκδήλωση» του Μάκη Τσίτα.

«Ψ» της Μιράντας Βατικιώτη

Ένας άντρας και μια γυναίκα. Ένα παλιό τραγούδι μέσα σε ένα τρένο σε μια θλιβερή επανάληψη περασμένων εποχών. Ή μήπως όχι και τόσο περασμένων; Μια σχέση υπό κατάρρευση. Είναι επαγγελματική σχέση, είναι ερωτική; Τα όρια είναι ρευστά και σε κάθε περίπτωση το γράμμα Ψ δεν πρόκειται να αποκαλύψει τις ρίζες του παρά μόνο στο τέλος. Μια κοινωνία πατριαρχική όπου οι σχέσεις εξουσίας διογκώνονται και καταπίνουν τη φωνή των αιώνιων θυμάτων. Κι ωστόσο στο βάθος φέγγει ένα φως, ο κόσμος αλλάζει. Όχι ακόμα όμως. Το τρένο συνεχίζει την πορεία του και αν δεν κατέβουν από αυτό δεν θα μπορέσουν ποτέ να βγουν στο φως. Η Μιράντα Βατικιώτη ακολουθεί τους κανόνες αστυνομικού μυθιστορήματος με τον φόνο πάντοτε παρόντα. Φόνος ρεαλιστικός ή φόνος ονείρων και επιθυμιών;

«Αν δεις νεκρό» της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Μια ονειρική συνάντηση ανάμεσα σε έναν νεκρό άντρα και τη ζωντανή αδελφή του. Σε ένα βαγόνι τρένου οι δυο τους μιλούν και θυμούνται όσα έζησαν. Ή μάλλον: η γυναίκα προσπαθεί να θυμίσει στον αδελφό της την κοινή τους ζωή και αποτυγχάνει. Εκείνος δεν θυμάται τι σημαίνει βιβλίο, μαχαίρι ή θάλασσα. Θυμάται ανέκδοτα. Έτσι η παράξενη επικοινωνία τους επιτυγχάνεται γιατί μπορούν να γελάνε μαζί. Το κείμενο προέρχεται από τη μετασκευή του κεφαλαίου 45 του αυτομυθοπλαστικού βιβλίου «Μπαρόκ» της συγγραφέως.

«Ε, και;» του Σάκη Σερέφα

Ένας άντρας και μια γυναίκα, ήρωες στο σενάριο ενός ημιτελούς θεατρικού έργου, βρίσκουν την ευκαιρία να αυτονομηθούν όταν ο συγγραφέας τους θα κάνει ένα διάλειμμα 15 λεπτών. Τόσος είναι ο χρόνος που έχουν για να ζήσουν μια πραγματική ζωή! Όταν ο συγγραφέας επιστρέφει για να συνεχίσει το γράψιμο, οι δύο ήρωές του αποφασίζουν να… Να προλάβουν να γεννήσουν ο ένας τον άλλον. Να προλάβουν να επινοήσουν την εφηβεία τους. Να προλάβουν να κάνουν δικά τους παιδιά. Να προλάβουν / να επινοήσουν τις καθημερινές τους συνήθειες, τους φόβους και τις επιθυμίες τους / να κάνουν ένα ταξίδι με τρένο / να γεράσουν μαζί / ν’ αποφασίσουν πώς θέλουν να τελειώσει η ζωή τους μαζί. Εκείνος κι εκείνη. Πρέπει να τα προλάβουν όλα αυτά μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας. Τόση διορία έχουν. Ε, και; Τι νόημα έχουν όλα αυτά, ακόμα κι αν τα προλάβουν; Τι νόημα έχει η ζωούλα του καθενός;

«Μια εκδρομή στην Αρχαία Ολυμπία» του Ανδρέα Στάικου

Κάποιες στιγμές μιας σχολικής εκδρομής στην Αρχαία Ολυμπία, στιγμές κεφαλαιώδεις στις εφηβικές συνειδήσεις, στιγμές που η αχλή και η ωραιοποίηση του παρελθόντος έχουν περάσει στο χώρο του μύθου, έχουν στοιχειώσει τις δύο πρωταγωνίστριες. Έπειτα από μια δεκαετία, οι δύο ώριμες πλέον γυναίκες συναντώνται, αφού προηγουμένως είχαν ακολουθήσει τον δρόμο που ονειρεύονταν. Η ανάμνηση της εκδρομής, της παλιάς εκείνης εκδρομής στην Αρχαία Ολυμπία είναι το έναυσμα για μια νέα, διαφορετική προσέγγιση της ζωής, μια αφύπνιση της εκρηκτικής νεότητας. Η εκδρομή στην Αρχαία Ολυμπία είναι η απαρχή για μια νέα εκδρομή στη νέα πραγματικότητα τους, όπου, όπως πάντα, η ελευθερία και η υποταγή σφιχταγκαλιάζονται.

«Γυάλινος απόγονος» της Φωτεινής Τσαλίκογλου

Λίγο πριν την Απελευθέρωση. Απρίλιος 1820. Σ’ ένα νησί του Αιγαίου ο Θ.Κ. ανασύρει από το χωράφι του μια ακρωτηριασμένη γυμνόστηθη θεά. Ερωτεύεται έως συντριβής το μαρμάρινο άγαλμα. Κουρνιάζει στον κόρφο του, ικετεύει: «Μίλησε μου για να νοιώσω ζωντανός» ικετεύει, «Μίλησε μου για να υπάρξω».

Πού απευθύνεται το ανέφικτο αίτημα; Σε μια χαμένη αγάπη, σε μια νεκρή μητέρα; Σε μια πατρίδα; Μια πατρίδα που φαντάζει ταυτόχρονα ένδοξη αλλά ταυτόχρονα, κομματιασμένη, ψυχρή, απόμακρη; Πόσο στενά αγκαλιασμένα πορεύονται τα ατομικά και τα συλλογικά τραύματα ενός τόπου, του τόπου μας; Πόσο εν τέλει μας καθορίζουν τα γενεαλογικά τραύματα;

Στη σκιά αυτών των ερωτημάτων ξετυλίγεται η δεύτερη ιστορία της συγγραφέως «Ο απόγονος», δυο αιώνες μετά την απελευθέρωση. Οι απόγονοι του Θ.Κ. δεν κατοικούν πλέον στη Μήλο. Ανάμεσα στην ηλιόλουστη Αθήνα και τη χιονισμένη Ελβετία παλεύουν να επιβιώσουν συγκλονισμένοι από το ίδιο ανθρώπινο και ταυτόχρονα ανέφικτο αίτημα «Μίλησέ μου», «Μην με κάνεις αόρατο με τη σιωπή σου». Η ιδέα προέρχεται από το βιβλίο της συγγραφέως «Ο Έλληνας ασθενής».

«Η εκδήλωση» του Μάκη Τσίτα

Δύο γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους βρίσκουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να ξεγελάσουν τη μοναξιά τους. Πηγαίνουν συστηματικά σε παρουσιάσεις βιβλίων, διαλέξεις, εκθέσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις κάθε είδους. Σε μια απ’ αυτές, γνωρίζονται. Κι η γνωριμία τους αυτή και όσα θ’ ακολουθήσουν, αστεία όσο και συγκινητικά, μας παρακινούν να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να σκύψουμε στον πόνο των άλλων με ευγένεια και τρυφερότητα.

Η θεατρική σκηνοθεσία είναι της Τατιάνας Λύγαρη, την κινηματογράφηση ανέλαβε ο Πάτροκλος Σκαφίδας, τη διεύθυνση φωτογραφίας ο Σάκης Μπιρμπίλης, την πρωτότυπη μουσική οι Φώτης Μυλωνάς, Άλκηστις Ραυτοπούλου και Γιώργος Στεφανακίδης, την ηχοληψία ο Πάνος Γασπαράτος, βοηθός σκηνοθέτη Ευθύμης Χρήστου, ηλεκτρολόγος Παναγιώτης Πλασκασοβίτης, φωτογραφίες Υπατία Κορνάρου, Πάτροκλος Σκαφίδας, προβολή – επικοινωνία ArtsPR.

Τους ρόλους ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά) οι: Εβελίνα Αραπίδη, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Μάνος Ζαχαράκος, Εμμανουέλα Κοντογιώργου, Νέστωρ Κοψιδάς, Μαριλένα Λιακοπούλου, Τατιάνα Λύγαρη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Ζωή Ρηγοπούλου.

Διάρκεια προβολής: 1 ώρα και 45 λεπτά

Οι εκτός Αθηνών φίλοι του Τρένου μπορούν να παρακολουθήσουν το cine-theatre «ΕΞΙ στα ΔΩΔΕΚΑ» σε on demand προβολή (εισιτήριο: 8 ευρώ) μέχρι τις 15/7.