Eva Medin & Στεφανία Στρούζα – Loin Sur La Terre: Έκθεση στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας

Από το 2021 ο οργανισμός HYam (Ηydra for Artists of the Mediterranean) έχει αναθεωρήσει τον προγραμματισμό του προς όφελος των αναδυόμενων σκηνών προκειμένου να υποστηρίξει όχι μόνο έναν, αλλά περισσότερους καλλιτέχνες σε κάθε του έκδοση, με σκοπό να βάλει στο προσκήνιο περισσότερο γυναίκες καλλιτέχνιδες στη διεθνή σκηνή στην οποία υπο-εκπροσωπούνται ακόμη και σήμερα. Φέτος, ο HYam συνεχίζει τη δέσμευση του χρησιμοποιώντας έναν εμβληματικό χώρο της Ύδρας.

Έχοντας εκθέσει κατά τη διάρκεια δύο καλοκαιριών στην Οικία Τομπάζη (παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας) ο οργανισμός προσκαλεί δύο καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τα πρόσφατα έργα τους στο Ιστορικό Αρχείο και Μουσείο της Ύδρας. Αυτό το επιβλητικό κτήριο αποτελεί, μαζί με το κίτρινο σπίτι (Οικία Λάζαρου Κουντουριώτη) έναν από του αγαπημένους θεσμούς των Υδραίων και των επισκεπτών που είναι περίεργοι να μάθουν για το παρελθόν ενός λαού που διακρίθηκε κατά τη διάρκεια του ξακουστού απελευθερωτικού αγώνα του.

Έκθεση Loin sur la Terre (Μακριά στη Γη):

Όπως και οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες ανακατεύουν τα χαρτιά. Η Eva Medin και η Στεφανία Στρούζα κάνουν ρωγμές, η κάθε μία με τον τρόπο της, σε έναν μύθο που είναι ριζωμένος εδώ και χιλιετίες στο συλλογικό φαντασιακό: αυτόν της πρωτόγονης ταυτότητας. Από το 1980, η Donna Haraway απορρίπτει την πίστη σε αυτόν τον προπατορικό μύθο, σε αυτήν την πρωταρχική αγνότητα, η οποία, κατά την άποψη της, δεν υπήρξε ποτέ. Πιστεύει ότι είμαστε μόνο το προϊόν μίας συμβίωσης και μίας συν-εξέλιξης.

Ήδη από την παλαιολιθική εποχή, οι άνθρωποι καλλιεργούσαν αυτό το περίφημο ένστικτο της αναπαραγωγής με εξεζητημένο τρόπο: είχαν κατανοήσει ότι για να επικοινωνούν καλύτερα μέσα στα σκοτάδια της σπηλιάς, η ίδια η σπηλιά αποτελούσε το ιδανικό ηχείο αντήχησης! Ο άνθρωπος υπήρξε πάντα ένα υβριδικό ον συστηματικά ενωμένο μέσω της τεχνολογίας, με βιολογικά με πολιτιστικά στοιχεία…

Σήμερα αποτελεί μία σχεδόν χαρούμενη πραγματικότητα.

Στον Κόσμο Μετά τη Βροχή, η Eva Medin φιλμάρει ένα υβριδικό ον, ανάμεσα στον άνθρωπο και στο γλυπτό και αναθεωρεί κατ’ αυτόν τον τρόπο το φαντασιακό της μετάλλαξης και της μεταμόρφωσης.

Στα έργα της, η καλλιτέχνιδα τονίζει τον προδικαστικό χαρακτήρα των μεγάλων αφηγήσεων και της επιστημονικής φαντασίας και εμπνέεται από αυτή τη απόκοσμη δύναμη που είναι ριζωμένη στην λαϊκή κουλτούρα και μπλέκει κατά βούληση τον άνδρα με τη μύγα, το ρομπότ με τον αστυνομικό, τη σάρκα με την τεχνολογία, το γήινο με το ιερό.

Τα γλυπτά της Στεφανίας Στρούζα αναφέρονται σε αναταράξεις, σε πλανητικές μεταμορφώσεις, σε φυσικές ανατροπές: χάρη σε νοητικές συνθέσεις που χτίζει η καλλιτέχνιδα με άλλες μεταβατικές οντότητες όπως η Μήδεια, η μάγισσα, η αντιηρωίδα με τη μοναδική μοίρα που διαπερνά το μύθο της για να ξαναγεννηθεί, η καλλιτέχνιδα αγγίζει κόσμους απολύτως ανθρώπινους και χτίζει γέφυρες ανάμεσα σε διαφορετικούς τύπους υβριδισμού.

Pauline Simons

Eva Medin – Προφητείες

Ο Κόσμος Μετά τη Βροχή είναι ένα παραμύθι με βίντεο και χορογράφηση που εμπνέεται από ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του Philippe Curval καθώς και από έναν πίνακα του Max Ernst. Υπό τη μορφή ενός υβριδικού πλάσματος, ανάμεσα στον άνθρωπο και το γλυπτό, το έργο ρίχνει μία ανανεωμένη ματιά στον φαντασιακό κόσμο των μεταλλάξεων και της μεταμόρφωσης χρησιμοποιώντας μία γλώσσα που κάνει αναφορές στην επιστημονική φαντασία και στη χορογραφική δουλειά. Προτείνει την εμπειρία ενός χρόνου που αιωρείται ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον, ανάμεσα στο υλικό και στο άϋλο για να ανακαλύψει νέες σχέσεις με τη γη, με τους ζώντες και τους μη ζώντες που την αποτελούν.

Πρόκειται για μία δημιουργία που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο της Μπιενάλε Ψηφιακού Φαντασιακού (Chroniques) στη Μασσαλία, σε συμπαραγωγή με την πλατφόρμα CHRONIQUES που υποστηρίζεται από την Περιφέρεια Νοτίου Γαλλίας, το Δήμο Μασσαλίας και το Γαλλικό Ινστιτούτο στο Παρίσι, την Περιφερειακή Διεύθυνση Μορφωτικών Υποθέσεων της Ile-de-France και της Σχολής Καλών Τεχνών της Μασσαλίας – καλλιτεχνική εστία (residence) White Mountain College, υπό το συντονισμό των SECONDE NATURE και ZINC.

Χορευτής: Calixto Netto/Διευθυντής βίντεο και μονταρίσματος: Guillaume de la Forest Divonne/Πρωτότυπη μουσική σύνθεση και ήχος: Micha Vanony (studio PHEBE’S)/Κοστούμια: Anais Heureaux/Βοηθός: Leonardi Fabini

Στεφανία Στρούζα – 212 Μήδεια

Στην γλυπτική εγκατάσταση 212 Μήδεια, η καλλιτέχνις αναφέρεται σε στιγμές κοσμικής αναταραχής αλλά και πλανητικής αναδημιουργίας. Το project παίρνει τον τίτλο του από τον υπαρκτό αστεροειδή με το όνομα 212 Μήδεια και συνδέεται με την έρευνα της καλλιτέχνιδος πάνω στην μυθική αντιηρωίδα. Όμοια με τον τρόπο που οι αστεροειδείς μπορούν να μεταμορφωθούν σε σώματα που μεταλλάσσουν τη Γη, η Μήδεια ταυτίζεται με την απρόβλεπτη δύναμη της Φύσης. Μελετώντας την ιστορία της, η Στρούζα εξερευνά τη σχέση της αντιηρωίδας με τα φυσικά φαινόμενα, τα ζώα και την ίδια τη Γη. Για την καλλιτέχνιδα, η ύπαρξη του αστεροειδούς εμπνέει ένα οπτική αφήγημα όπου φανερώνονται οι σύγχρονες συνδηλώσεις του μύθου της Μήδειας σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Η εγκατάσταση αποτελείται από μια σειρά από γλυπτά που υπαινίσσονται μη ανθρώπινα, γεωλογικά και ουράνια σώματα. Το υβριδικό γλυπτό 212 Medea (If only I had stayed the animal I was) αναφέρεται στην αναγνώριση άλλων έμβιων κόσμων πέρα από τον άνθρωπο, ενώ τα κεραμικά θραύσματα SPK-ID 2000212 (A880 CA) υποδηλώνουν τις ροές και μεταβολές της κοσμικής ύλης καθώς αυτή εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Το ανάγλυφο Her Turbulence παραπέμπει στους κυματισμούς της θάλασσας ή στην επιφάνεια ενός μακρινού πλανήτη. Διαμορφωμένο από την καλλιτέχνιδα μέσω της άσκησης πίεσης και παραμόρφωσης της επιφάνειας του αλουμινίου, το έργο αποτελεί ένα στιγμιότυπο υλικών μεταμορφώσεων.

Βιογραφικά σημειώματα:

Eva Medin

Η Eva Medin είναι απόφοιτος του Pavillon Bosio και των Arts Decoratifs του Παρισιού. Νικήτρια του Prix des amis du Palais de Tokyo 2020, κέρδισε το 2022 το βραβείο Σύγχρονα Ταλέντα (Ίδρυμα Francois Schneider) και το βραβείο Artcollector.

H δουλειά της έχει παρουσιαστεί στο Centre Wallonie-Bruxelles το 2023, στο Palais de Tokyo το 2022, κατά τη διάρκεια της Biennale Manifesta 2020 (Μασσαλία), κατά τη διάρκεια της Biennale des Imaginaires Numériques (Chroniques) 2020 (Μασσαλία), στο 64ο Σαλόνι του Montrouge, κατά τη διάρκεια της Nuit Blanche 2019 (Παρίσι), στη βάση υποβρυχίων του Μπορντό το 2019, στη Cité des Sciences et de l’Industrie, 2018 (Παρίσι), κατά τη διάρκεια της Bourse Révélations Emerige 2018 (Παρίσι), στο Confort Moderne, 2018 (Poitiers), στο Centre d’art Bastille 2017 (Grenoble) καθώς και στη γκαλερί Human Ressource (Los Angeles) και στο Moca Taipe

Στεφανία Στρούζα

Η Στεφανία Στρούζα είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Εκπροσωπείται από την Galerie A.Antonopoulou Art (Αθήνα). Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως στο AnnexM (ατομική), στην ARCO Madrid 2023, στη Στέγη Ωνάση, στην 3η Μπιενάλε Βιομηχανικής Τέχνης στην Κροατία, στο Pinta Miami 2018, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου (συνεργασία του ΝΕΟΝ με την Whitechapel Gallery), στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, Ελλάδα, στην a.antonopoulou.art, Ελλάδα (ατομική), στο Wiener Art Foundation, Αυστρία (ατομική), στην Neue Galerie Innsbruck, Aυστρία (ατομική), στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2014, Ελλάδα (ατομική), στο BOZAR, Βέλγιο, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ελλάδα μεταξύ άλλων.

H Στρούζα είναι παραλήπτρια του Inspire Prize 2021, του βραβείου της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, του ARTWORKS (Πρόγραμμα Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος) και του Bραβείου Nέων Kαλλιτεχνών της Εθνικής Τράπεζας, μεταξύ άλλων.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Στεφανία Στρούζα, Her Turbulence