Τα Δοκίμια για τον Ντοστογιέφσκι της Ελένης Λαδιά τονίζεται η αντιφατικότητα των ηρώων του, η σχέση του με την Ελλάδα, το πάθος του για τα τυχερά παιχνίδια, το ευκλείδιον και μη ευκλείδιον πνεύμα του, η σύγκρισή του με τον Νίτσε, αλλά κυρίως αναδεικνύονται οι δευτερεύοντες τύποι των μυθιστορημάτων του, οι οποίοι είναι εξίσου σημαίνοντες με τούς πρωταγωνιστικούς, όπως ο Κυρίλωφ στους Δαιμονισμένους, ο Ορντίνωφ στην Σπιτονοικοκυρά, ο Σμερντιάκωφ στους Αδελφούς Καραμάζωβ, ο Ιππόλυτος Τερέντιεφ στον Ηλίθιον, ο μέθυσος Μαρμελάντωφ στο Έγκλημα και Τιμωρία κ.α. Οι ιδέες του Ντοστογιέφσκι ενυπάρχουν σε όλους τους χαρακτήρες των έργων του είτε σε σπερματική μορφή, είτε σε εξελιγμένη. Αυτές οι ιδέες επισημαίνονται στο βιβλίο μαζί με τούς χαρακτήρες που τις εκπροσωπούν.
Ελένη Λαδιά
Η Ελένη Λαδιά γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα πιο γνωστά λογοτεχνικά της έργα είναι: “Χάλκινος ύπνος”, “Αποσπασματική σχέση”, “Η θητεία”, “Τα άλση της Περσεφόνης”, “Η Χάρις”, “Οι ποταμίσοι έρωτες”, “Τα ψυχομαντεία και ο υποχθόνιος κόσμος των Ελλήνων”. Έχει τιμηθεί με το Β΄ Κρατικό βραβείο (1981) για τη συλλογή “Χάλκινος ύπνος” και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την “Ωρογραφία” (1999). Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα σλοβένικα, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Το μυθιστόρημά της “Χι ο Λεοντόμορφος” στα σέρβικα και “Η Χάρις” στα ρουμάνικα. Οι “Ομηρικοί ύμνοι” σε μτφ. Δ. Π. Παπαδίτσα – Ε. Λαδιά έχουν μεταφραστεί στα φιλανδικά. Άρθρα και μελετήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες της χώρας.
