Όσο περισσότερο ακούει κάνεις το νέο άλμπουμ των Post Lovers, ανακαλύπτει εύθραυστες αναμνήσεις και συναισθήματα που έχουν μετατραπεί σε τραγούδια. Το ομώνυμο άλμπουμ τους αποτελείται από 13 κομμάτια, που σου χαρίζουν ένα ευχάριστο άκουσμα, θυμίζοντας κάτι από την αύρα των αγαπημένων ‘90ς αναμειγμένη με indie folk στοιχεία.
Η δημιουργός αυτού του ιδιαίτερου μουσικού proejct, Ελένη Καραγεώργου, μίλησε στο Culturenow.gr για το indie κίνημα της δεκαετίας του΄90 και την ανεξάρτητη ελληνική ροκ σκηνή, ενώ μας αποκάλυψε την καλύτερη συμβουλή που της έχουν δώσει πότε.
-Μίλησε μας λίγο για το μουσικό project «Post Lovers». Τι σε έκανε να πάρεις την απόφαση δημιουργίας του;
Όταν λόγω ανωτέρας βίας σταμάτησε η πορεία των Household, του προηγούμενου σχήματος στο οποίο συμμετείχα, αποφάσισα πως θα συνεχίσω να κάνω μουσική χωρίς συγκρότημα, μόνη μου. Αγόρασα εξοπλισμό και άρχισα να ηχογραφώ και να ενορχηστρώνω τα κομμάτια στο σπίτι. Μετά ζήτησα τη βοήθεια του Σταύρου για να τα μιξάρουμε και στη συνέχεια αναζήτησα μουσικούς που θα ήθελαν να συμμετέχουν στο project ώστε να μπορούμε να παίζουμε τα κομμάτια live. Έτσι σήμερα στις πρόβες, τις ηχογραφήσεις και τα live των Post Lovers συμμετέχουν ο Σταύρος Γεωργιόπουλος (μπάσο), η Δανάη Eco (πλήκτρα, κρουστά, φωνητικά), η Δανάη Παλάκα (ντραμς) και ο Νίκος Τσέλιος (ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Από πού εμπνεύστηκες το όνομα του;
Το όνομα προέκυψε σε μια κουβέντα με φίλους σχετικά με τα είδη της μουσικής (post rock, post punk κλπ) όταν μια φίλη είπε ξαφνικά «post love». Μου άρεσε, το έκανα post lovers και ονόμασα το project έτσι.
-Πώς ξεκίνησες να γράφεις μουσική;
Αγοράζοντας μια κιθάρα και αφιερώνοντας πολλές ώρες για να τη μάθω και να με μάθει.
-Το δελτίο τύπου για το νέο σας άλμπουμ γράφει πως οι Post Lovers παίζουν μικρά indie folk τραγούδια, μιλούν σε ύφος προσωπικό, τους αρέσουν τα δεύτερα φωνητικά και τα 90’s που τους μεγάλωσαν. Υπάρχει στην Ελλάδα κοινό που να ενδιαφέρεται για αυτήν τη μουσική;
Υπάρχει ένα ποσοστό του κοινού που ενδιαφέρεται για τις ελληνικές αγγλόφωνες ανεξάρτητες κυκλοφορίες. Με λίγη περισσότερη στήριξη νομίζω πως αυτές οι κυκλοφορίες θα μπορούσαν να ανοιχτούν και σε ευρύτερα ακροατήρια.
-Θα μπορούσες να μας μιλήσεις για τους πρωτοστάτες του indie κινήματος της δεκαετίας του ’90 και για το πόσο σε έχουν επηρεάσει;
Τα 90’s ήταν μια δεκαετία στην οποία άνθισε η ανεξάρτητη σκηνή παγκοσμίως. Πάρα πολλές κυκλοφορίες, πολύ καλό επίπεδο μουσικής αλλά και πολλά διαφορετικά είδη ταυτόχρονα. Grunge, post rock, indie, brit pop, electronica, hip hop, pop. Είχες κάθε μήνα να περιμένεις μια ακόμα εξαιρετική και διαφορετική κυκλοφορία. Ένα τέτοιο μουσικό περιβάλλον με τόσο συμπυκνωμένα μουσικά και αισθητικά ερεθίσματα σε επηρεάζει αρκετά. Αν ήθελα να αναφέρω μερικά πολύ βασικά ονόματα από τα 90’s θα έλεγα Nirvana, Radiohead, Portishead, Sonic Youth, Pulp, Blur, Massive Attack, Ladytron, Beastie Boys.
-Ποιο είναι το πιο ωραίο κομμάτι του να είσαι μουσικός και να παρουσιάζεις τη μουσική σου ζωντανά στον κόσμο;
Η επικοινωνία, η αμεσότητα, η στιγμή.
-Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
Να μη βιαστώ να μεγαλώσω.
– Εάν έπρεπε να περιγράφεις τη μουσική σου με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Διαλλακτική.
-Τι γνώμη έχεις για την μουσική σκηνή της Αθήνας του σήμερα;
Θα ήθελα να είναι πιο δραστήρια, να στηρίζει νέες προτάσεις, να την ενδιαφέρει το μέλλον της και όχι να αναμασάει το παρελθόν της.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ευτυχία Βλάχου
***
